Reykjanes - 01.07.1943, Blaðsíða 2

2
R E Y K J A N E S
Reykjavík. Þar hitti eg Gísla Jón-
asson yfirkennara, seni er skrif-
stofustjóri nefndarinnar. Röbbuð-
um við uni stund sainan uni þessi
niál, og sannfærðist eg því meir,
sem samtalið varð lengra, um
gildi þessara ráðstafana.
Áður en börnin eru scnd á lieim-
ilin fer fram á þeim læknisskoð-
un. Allt starfsfólk beimilanna er
gegnumlýst í Líkn til að fyrir-
byggja að um smitandi sjúkdóma
geti verið að ræða, bæði hjá börn-
um og starfsfólki.
Gjald það sem foreldrar verða
að greiða er kr. 200.00 á mánuði
fyrir hvert barn. En þau heimili
sem erfiðar fjárliagsástæður hafa
fá dvölina fyrir lægra gjald og
greiða þá ríki og bæjarfélög mis-
muninn.
Þær skýrslur sem fyrir bggja
sanna að sumardvöl barna hefur
liaft geisimikla þýðingu bæði á
likamlegan og andlegan þroska.
Einnig hefur komið greinilega i
ljós, að börnin breytast í allri
framkomu, verða hlýðnari og
kurteisari og liafa á allan hátt
betri framkomu en áður.
Það má ef til vill til sanns veg-
ar f'æra að þess bafi ekki verið
þörf áður fyrr, að Keflavík eign-
aðist dvalarheimili fyrir börnin,
þar sem kauptúnið var þá mun
minna en nú og umferð lítil. En
nú er öldin önnur. Sennilega er
bvergi á landinu jafn mikil loft-
árásarhætta og i Keflavik. Á síð-
ustu 5—10 árum liefur Keflavik
stækkað meira miðað við fólks-
fjölda, en nokkurt annað kauptún
á landinu. Umferð á götum er
mjög mikil, bæði af íslenzkum og
erlendum farartækjum. Gang-
stéttir eru engar fyrir fótgangandi
menn. Ökutækin þjóta áfram rétt
lijá manni, róta upp mold og sandi
úr lausum jarðvegi gatnanna í
þurrkatíð eða ausa aur á vegfar-
endur þegar væta er, og innan um
þetta allt eru svo börn á öllum
aldri að leikjum. sínum. Eg held að
Keflavík sé orðin það stór og um-
ferðin svo mikil, að ekki sé leng-
ur forsvaranlegt að láta börnin
leika sér á götum kauptúnsins. Eg
álít að við eigum þegar i stað að
liefja undirbúning að því, að á
komandi árum geti hvert heimili
i Keílavík, sem þess óskar, sent
börn sín á sumardvalarlieimili.
Um leið og börnin fengju þar gott
uppeldi, hollan aga og heilbrigt
mataræði, gætu mæðurnar notið
sumarsins i ríkari mæli og bvilst
lítið eitt. Starf mæðranna og upp-
eldi barnanna er svo þýðingar-
mikið atriði fyrir þjóðfélagið að
við verðum að gefa því gaum.
Því befur verið haldið fram, að
framkoma barna liér í Keflavík
væri í mörgu ábótavant. Eg viður-
kenni að svo er. Eg bendi enn-
fremur á að til að bæta úr því,
er líklegt að ekkert ráð dyggði
Af einskærri tilviljun kynntist
eg snaggaralegum og einbeittum
BERNT BALCHEN.
náunga, sem staddur var bér í
Keflavík fyrir nokkurum dögum.
Líf þessa manns befir verið ákaf-
lega viðburðaríkt og stormasamt
og mætti með sanni segja að fer-
ill hans sé eitt samfellt æfintýri.
Þar sem við, sem búum liér í
Keflavík, eigum ekki þvi að venj-
ast að heimskunnir menn leggi
leið sína á okkar slóðir, þykir
mér ekki ósennilegt að marga
fýsi að kynnast manni þessum
nánar, ekki sízt þar sem hér á í
hlut norski flugkappinn Bernt
Balchen.
Bernt Balclien er fæddur í
Tovdal i Noregi fyrir 44 árum.
Hann er bóndasonur og ber bin
betur en einmitt það að senda sem
flest þeirra á barnabeimili 2—4
mánaða tíma að sumri til ár bvert.
Eg tel að bægt sé að gjörbreyta
framkomu heilla kauptúna á þann
liátt á tiltölulega stuttum tíma.
Eg vænti þess að hreppsbúar
almennt verði mér sammála um
nauðsyn þessa máls, og bver og
einn geri sitt bezta til að tryggja
það, að sem flest börn kauptúns-.
ins geti orðið aðnjótandi þeirra
gæða sem gott sumardvalarheim-
ili hefur upp á að bjóða á komandi
árum.
Ól. E. Einarsson.
þróttmikla líkamsbygging bans
þess Ijósan vott, að liann befir al-
izt upp við heilnæmi sveitalifsins.
Arið 1916 gekk hann í norska her-
inn ,en þrem árum síðar tók hann
að starfa sem flugmaður í flug-
liði norska flotans.
Þegar Roald Amundsen fór
binn fræga leiðangur i norðurveg,
á loftfarinu „Norge“, þótti Bal-
chen tilvabnn þátttakandi leið-
angursins, enda hafði hann þá
þegar getið sér orðstír sakir at-
gerfis og mannkosta. Ekki fór
Balchen samt lengra en til Spitz-
bergen með Amundsen. En þang-
að kom bann aftur seinna og varð
sú för örlagarík fyrir framtíð
lians.
Þegar Nobile, binum ítalska,
blekktist á, á binu misheppnaða
flugi sínu til Norðurpólsins, var
Amundsen meðal þeirra, sem þátt
tóku í leitinni. En eins og kunn-
ugt er, kom Amundsen ekki aftur
úr þeirri ferð. Þá var það, sem
Bernt Balchen kom aftur til
Spitzbergen, en í þetta sinn kom
hann sem þátttakandi í leitinni að
binum fræga landa sínum. Á
Spitzbergen kynntist Balchen
ameríska heimskautafaranum
Byrd aðmírál og varð það úr að
Balchen fór með honum til Amer-
íku. Þeir félagar böfðu álcveðið
að fljúga austur yfir Atlantshaf,
en úr þvi varð þó ekkí að sinni og
um tima var Balchen flugmaður
í liði kanadisku lögreglunnar í
Heimskunnur flugkappi
staddur í Keflavík.