Blað C-listans - 24.01.1942, Qupperneq 6

EIGA ATVIMíUIíEKÉNDÚE EBA AÉÉ'Í'DAN AS RiÍÐA í HAFNAxíE’IRÐI ?
Veld.il’ íhalds'íns ' ög atv.innurekenda verður því að eins hnekkt
a J_______________C, - 1 i s. t i n n_s i g r i.
þegar gengið er til 'bœjarstjórnarkosninga í bœjum landsins fara
liöfuöátökin alltaf fram' milli tveggga stétta, atvinnUrekenda aniiarsve.gar
og alpýðunnar - það'er hinnar vinnahdi stéttar - hinsvegar. það^er bar-
ist um það, hvort ‘atvinhurekendavaldlð eigi að hafh óskoraðan rétt til ^
Ress ao^ráða bœjatmálnnm, til hagsbóta fyrir sjálfa sig, eða hvort albýð-
an eigi að fá að ráða málum sínum öjálf, til hagsbóta fyrir allan almenn-
ing. - það er baráttan millí,famennrör auðmannastéttar og hins vinnandi
fðlks..
gtjálfstœðisflokkurinn er flokkur atvinnurekendanna.
fíé flokkurinn, Sem alla tíð hefur hatramlegast barist gegn öllum
kjarabótum hinna vinnhndi stétta, er vitanlega flokkur ait/inhurekendanna.
Hann'hét einu sinni Iháldsflokkur, og það nefnir alþýðan hann enn í dag.
En til þess að villa á sér helmildir hefur hann tekið upp fíjálfstæðis-
flokks heitið. En ’rs jálf stæðið", sdm hann berst fyrir ef það, að‘'faAenn
atvinnurekendastétt hafi sem otakmarkaðast vald til bess að græða a^vinnu
fjöldans, og þaö þýðir £ fám oröurn það, að alþýðan sé’ fátæk og 'ósjálfstæð■
varnarlau's i hönduia atvinnurekendavaldsins,>
• Kjörorð 3jálfstæðisflokksins: fítétt með stétt, er kjörorð fasismans
og þýðir í framkvæmdinni það,, ‘að atvinnurekendurnir ráða og græða, en
alþýðan þegir, þrsilar, hlýðir og er fátæk. ‘ ' ^
þao éru hinar vinnandi stettir, sem framleið'a allar" lifsnauðsyn^ar,
allan gréða, þess vegna eiga þær^lika að njóta ávaxtanna^af starfi sínu,
en þeir eiga ekki að renna- til fámenns. afætuhóps í þjóðfélaginu, stríðs-
groðamanna og.braskara.
Aðalandstæðingur álbýðunnar er bví ævinlega atvinnurekendavaldíð,
hverju nafni :-sem það 'nefnir sig. :
. EARÁTIAN GrBGH’ AIVINNTJREKENDAVALDIM. .
Eyrstu árin eftir að AlþýÖuflokkurinn v.ar stofnaður fylkti hann al-
þýðurhii til baráttu gegn atvirmurekehdavaldinu,. ,.En þegar frá leið fóru
ynsir af' forustumönnum hans áð "broSa til hægfi"'ög stefna að samvinnu
við "íhaldið". - Róttækustu menn Alþýðuflokksihs, þeir'menn sem fyrst og
fremst héldu tryggð við málstað alþýðUnnar,"voru reyódir til þess að
mynda nýjan flökk, til þess að geta haldið baráttunní áfram.
Alþ)ýðuf l'okkurinn hinsvegár hélt áfram á braut sinni "til hægri" , sem
aáði hámarki sínu með þátttöku háns £ "þjóðstjórninhi"-, sem lengi' mun
minnst vefða £ sögu landsins fyrir fjandsamlégustU aðgerðir gagnvart hags-
munum alþýðunnar og miskunnarlausustu yfirtroðslna á lýðræði og rettihdum
fólksin's £ þagu atvinnurekendavaldsins - stríð-sgróðamannanna.
fíamábyrgð alþýðuflokksforingfanna á fjandskap þjóðstjornarinnar í gare
alþýðurr.ar í landinu var þess valdandi, að fáir munu þeir verið hafa", sem
nugðu honUm líf við þessar kosningar, ' , ,
þess' vegna tók flokkurin það ráð, að hrökkla'st um stundarsakir ur
velg^u þjóðstjórnarflatsængurinnar, hve sárt sem hann hefur tekið það, en
pao vsr' síða’sta tilraun hans til þess að bjarga'lífinu.
Frambjóðendafundurinn'. - þjpðstjórnarfofkólfarnir áttu bágt‘.
Eundurinn £ leikfimislmsinu ýarð þjóðstjórnarflokkunum til sérra von-
brigða, þvi nu stóðu þeir frammi fyrir verk.alýð, sem ekki étti alla afkomu
sína Urdir því, að beygja sig' fyrir•atvlnnurekendavaldinu. þótt beir hefðu
eftir bestu getu smalað "klappliði0 sínu á fundinn, var auðheyrt, að þar
var nú'.'skarð fyrir-skildi" frá þv£ sem áður var.
0-1istamönnunum var ágætlega tekið.
Hin skipulega ræða fefsta iaanns C-listans, Alexanders Guðjónssonar,
vaktí óskipta athygli fundarmann'a. fíkírði hann greinilega helstU stefnu-
raál' listans og framfaramál alþýðunnar £ bænum'. fítakk ræða hans ^reinilega
£ stúf við framsöguræðu "þjóðstjórnarflokkanna" sem enga bæjarmalastefnu-
skrá báru fraqi heldur reyndu að sletta bótum á gömul f'ot "sinna uto'oskuðu
FosnThgáslag or ð a.