Árnesingur - 01.06.1948, Síða 2
2
ÁRNESINGUR
Samvinnutryggingar
Með stofnun Samvinnutrygginga, fyrir
tveimur árum síðan, hafa samtök sam-
vinnumanna, hér á landi, byrjað starfsemi,
sem ástæða er til að vekja athygli á, ekki
sízt vegna þess, að svo virðist sem talsvert
skorti á, að öllum sé ljóst gildi og nauðsyn
trygginga.
Fullkomnar tryggingar skapa einstakl-
ingnum fjárhagslegt öryggi, eitt af frum-
skilyrðunum fyrir biómlegu athafnalífi og
vaxandi menningu hverrar þjóðar. þegar
þetta er haft í huga verður það ljóst hve
mikilvægt það er, að tryggingarstofnanir
séu starfræktar á sem heilbrigðastan hátt
og svari sem bezt tilgangi sínum. Kostir
samvinnufléagsskaparins koma ekki sízt í
Ijós einmitt á þessu sviði.
Þau tryggingafélög, sem hér annast al-
menna tryggingarstarfsemi, eru flest eða
öll hlutafélög og starfrækt með gróða
fárra hluthafa fyrir augum. Samvinnu-
tryggingar starfa á samvinnugrundvelli og
miða starfsemi sína við hagsmuni við-
skiptamanna sinna, sem eru meðlimir fé-
lagsins. Ágóðinn, er félagið kann að bera
umhyggju fyrir eigin hag og framtíðinni.
Alls staðar er samvinnuverzlun góð og heil-
brigð, en hvergi er hennar eins þörf og í
dreifbýlinu. Aðstaða fólksins þar til eftir-
lits með viðskiptum sínum er erfið, og því
nauðsyn að geta treyst sinni verzlun og
þótt vissulega, og sem betur fer, megi
treysta ýmsum einstaklingaverzlunum, þá
er þó sjálfs höndin hollust.
E. Th.
úr bítum kemur viðskiptamönnunum sjálf-
um til góða með lækkuðum iðgjöldum.
Með aðeins fáum orðum verður hér
drepið á helztu þættina í tryggingarstarfi
félagsins.
Aðalskrifstofur Samvinnutrygginga eru í
húsi Sambands ísl. samvinnufélaga í
Reykjavík, en kaupfélögin innan sam-
bandsins annast svo umboðsstörf fyrir fé-
lagið út um landið. Tryggingarnar, er fé-
lagið annast ennþá, skiptast í tvær höfuð
greinar, brunatryggingar og bifreiðatrygg-
ingar auk sjótrygginga.
Félagið brunatryggir hverskonar lausa-
fjármuni, svo sem innbú, vörubrigðir, vél-
ar, skepnur, hey o. s. frv., og miðast ið-
gjaldsupphæð hverrar tryggingar við elds-
hættu á þeim stað, sem hið tryggða er
geymt.
Það er furðu algengt, að menn hirðí
ekki um að hafa eigur sínar brunatryggð-
ar, og mun þar tvennt til bera, ýmist hirðu-
leysi eða misskilinn sparnaður. Aðeins fá-
ar krónur tryggja verðmæti, er nemur þús-
undum króna. Eldsvoðann getur alltaf borið
að höndum og þá er engrar vægðar að
vænta, enda hefir alltof mörgum orðið
hált á því, að treysta á guð og lukkuna i
því efni.
Við bifreiðatryggingar er, vegna hins
mikla og vaxandi fjölda bifreiða hér á
landi, umfangsmikil tryggingarstarfsemi.
Iðgjöld af þessum tryggingum eru há, sök-
um tíðra slysa. Fyrir frumkvæði Sam-
vinnutrygginga hafa iðgjöldin nú verið
lækkuð um allt að 25% hjá þeim bifreið-
um, sem ekki valda tjóni. Þetta er merki-