Voröld - 01.03.1949, Side 1

Y 0 R 0 L D
YAiftrCOTJVER, B.C,
l.Argangur,
H Y Ö T,
Yakið;, vakiðj vel er sofiðj
værð og svefn ei Deingur stoðar
nótt er flúin Tourt úr Lygðuoi,
Llessuð sólin landið roðar.
Upp 2 rae ð ný j um alda -mó ð ,
upp til starxa, r?'si þjeð.
Uppl með fánannl Yylkjum liði þétt,
fagurt hlutverk, nú er 'ollum sett.
MARZ, 1949.
liumer 1,
" SA3ÆE3 IIiAÐIR STÖUDUM YER,
SUiIDRAÐIR T’ÖLLUIí YER".
PALL J. ARDAL
Páir munu þeir mennis, af íslenzlcu
Uergi Urotnir, sem ekki Hafa heirt
hessi þjóðfraegu hvatningar-orð og
þeir engir, er rengi sannleiksgildi
þeirra.
Að íslenzk Þjóð, hefir ekki látið
þau sem vind um eyru þjóta, "ber
stjórnmála- og efnalegt sjálfstæði
_______ þjóðarinnar Ijósast vitni.
í víðri veröld, ser/i framar standa þjóð vorri
Elcki heldur mun su þjóð _ __|__
í Uóka og "blaða framleiðslu, sé fólksfjöldi tekinn til greina.Ög fyrir
áhrif þess andlega uppeldis, þótt í mörgu kunni að hafa verið ákótavant,
hefir þjóðin séð Iiandaskil og forráð fótum.
"Þao er og kunnugra en frá þurfi að segja" eins og þeir gömlu og góðu
komust svo meistaralega að ox"ði, að í gegn un "blöð og Uækur hafa skáld og
spámenn, fréttaritarar og ráðgjafar, haft greiðari gang að hug og hýbýlum
manna en umrenningar fyrri daga, som var þó vel fagnað ef fróðir voru og
kunnu jþá list að segja frá tíðindum. "Því þjóðin vildi fréttir fá, en
förumansins tunga Jxá, -var Ulað". En svo kom prentlistin til sögunnar, og
þar með hurfu Eörumennirnir úr urnferð, en Ulöðin fluttu heimamál og hrað-
sögu öllum tii eyrna.
Vesturförumenn, frumhýlingunum hér í álfu, varð það fljótlega ljóst
að án jþessara 'boðbera, hlaðanna, mundi tunga þeirra og þjóðerni ekki
kemba hærur, ef Jbcirra nyti ekki við. Um samvinnu og að hafa fréttir
hver af öðrum var ekki án þeirra, um að tala.
Uauðsyn jþeirra að halda hópinn hver öðrum til styrktar í baráttunni
við hin knöppu kjör, tungu og Þjóðarerfðum til lífsþrifa, gerði úr garði
"með nesti og nýja skó"^ Ganglera, sem hétu ymsum nöfnum svo sem, Eróði,
Oldin og Dagskrá, sem nú eru orðin að stærri ljósum í Lögb. og Heimskr.
og nú á síðar.i tímum Sameining og Brautin, málgögn kirkjufélaga vopra.
Með það sérstaklega fyrir augum að treista bræðraböndin, hefir Utgáfu-
nefnd "Voraldar" tekið sér til fyrirmyndar fordæmið og hafist handa um
útgáfu þessa blaðs, sem með þessu fyrsta blaði hefur göngu sína, og ætlar
sem aufúsu-gestur, að knýja á hvers mans dyr sem af ísl. bergi eru brotnir
og væntir gestrisni og góðs fyrirbeina.
. Hugsjón sú sem fyrir utgefendunum vakir, er að blaðið verði fyrst og
fremst tengiliður milli hinna ymsu ísl. félaga hér í borg. Vinni að
sameiginlegum. áhugamálum þeirra og hugsjónum. Það mun og verða óháð Stjórn-
og^Trúmálalega, en ræða að svo miklu leýti sem rúm leifir mannfélagsmálin
frá sjónarhól þeirrar vildar er Stoman safnar.
Eyrst um sinn mun það verða mánaðarblað, en í framtíð ræður samvinna
og samúðar skilningur heildarinnar (kaupendanna) vexti þess og þroska.
Utgefendunum er fyllilega ljóst að um arð af fyrirtækinu getur ekki
verið að ræða, jafnvel þótt blaðinu verði vel tekið á hverju einasta ísl.
heinili hér í bænun. Og þó hún inni starfið fúslega og endurgjaldslaust
af hönd-um. Hei, tilgangurinn er sá sen að framan getur. Að við "Tengjum
tryggðaböndin, tökum saman höndum" um hin mörgu og stóru áhugamál vor,svo
sem velferð "Hafnar, Kirkju og samkomuhús bygginguum og m.fl.
Þegar fram líða stundir og við ver^um þess vís gegn um reynslu, fram-
taka og góðra dáða, bvers vár erum umkomin. Þeir munu sjálfsagt nokkrir •
fyrirfinnast sem vex í augum efnalegt umkomuleysi vort til þeirra framtaka
sem nú hefir verið bent á og hreifa. mótmælum sumir, en aðrir samþykkja með
atkyæði^þagnar,ynálróf þeirra. Er því ekki úr vegi að athuga strags í
byrjun á hve^djúpum sævi slíkar mótbárur kunni að rísa. Grunur minn er
sá, að hafsjór muni þao ekki reynast, heldur stöðupollur, væður, og hverri
smáfleytu fær.
Minkunarlaust er það, að líta -um öxl og skygnast um til heimilda í hag-
lendi "Sögu1'. Koma þaðan í ófáum tilfellum, máli rök og máttarstoðir.
"Hollur er heimatekin baggi" segir gamall málsháttur og mun svo enn •
reynast. En til þess að gera langa sögu stutta, skulum við stikla hinar
stærri heimildir þar eð rúm leifir ekki að þessu sinni nema fáorðt yfirlit
yfir sjálfstæðis-baráttu og samtök heimaþjóðarinnar á síðari tímum.
—niðurlag á bls 2.
LAKDSBÓIíASAFN
M /923G6
ISLANI?3