Þingey - 01.05.1945, Qupperneq 2

2
ÞINGEY
Bygging hafnargarðs
i Húsavik.
göngu fyrir hinar samein-
uðu þjóðir síðan stríðið
hófst.
3. Flutt þessi matvæli til
þeirra staða, er Banda-
menn hafa getað notfært
sér þau, og
4. Við þessa starfsemi orð-
ið íyrir manntjóni, sem
fyllilega er samhærilegt
hlutfallslega við manntjón
margra hinna sameinuðu
þjóða í styrjöldinni, en
þessi þátttaka Islendinga í
styrjaldarrekstrinum er sú
eina, sem þeir eiga kost á
sakir algers vopnleysis
þjóðarinnar.
Þeir vænta því, að þessi
þátttaka verði þeim metin
til jafns við beinar stríðs-
yfirlýsingar annarra þjóða,
sem hafa möguleika til
hernaðarlegrar þálttöku í
styrjöldinni, sem íslending
ar hafa ekki.“
Jafnframt lýsir flokkurinn
yfir:
„Sósíalistaflokkurinn lýsir
yfir því, að hann telur rétt, að
ríkisstjórnin undirskrifi fyrir
hönd Islands, Atlanzhafssáttmál-
ann og aðrar sameiginlegar
skuldbindingar hinna samein-
uðu þjóða, að svo miklu leyti,
sem það samrýmist sérstöðu ís-
lands sem vopnlausrar þjóðar.“
Ennfremur tilkynnti flokkur-
inn, að hann mundi greiða til-
lögu forsætis- og utanríkisráð-
herra atkvæði, ef tillaga flokks-
ins yrði felld.
Framsóknarflokkurinn bar
fram svohljóðandi tillögu:
„Sameinað Alþingi álykt-
ar að lýsa yfir því:
Að Islendingar gerist ekki
stríðsaðili.
Að íslendingar telja sig
hafa haft þannig samskipti
við hinar sameinuðu þjóð-
ir, að þeir telja sig mega
vænta þess, að geta átt sam
starf með þeim um alþjóða
mál framvegis.“
TiIIaga Sósíalistaflokksins
var felld með 38 atkvæðum gegn
10, en tillaga Framsóknarflokks
ins með 31 atkvæði gegn 15.
Tillaga forsætis- og utanríkis-
ráðherra var samþykkt með 34
atkv. gegn 15.
Sendiherra Sovjetríkjanna í
Reykjavík tilkynnti hinn 28.
febrúar að afstaða Sovjetríkj-
anna til málsins væri hin sama
og Bretlands og Bandaríkjanna.
íslandi hefir ekki verið boðin
þátttaka í ráðstefnu þeirri, sem
um var að ræða.
Eins og greiuilega sézt á ofan-
skráðum úrdrætti, sem tekinn er
úr greinargerð ríkisstjórnarinn-
ar og ásamt tillögum þeim, er
henni íylgdu er það nú öllum
ljóst orðið hvers konar mál-
Á þessu sumri verður unnið
að byggingu hafnargarðs hér í
Húsavík. Þar sem um er að
ræða jafn þýðingarmikið mann-
virki og hafnargarðurinn er, þá
er ekki úr vegi að minna á það,
hvern þátt alþýða Húsavíkur á
í því, að þetta verk er nú hafið.
Yerkamannafélag Húsavíkur
hefir jafnt og þétt ýtt á málið
heima fyrir og knúð forráða-
menn þorpsins til að gera skyldu
sína í málinu.
Á fundi félagsins 12. janúar
1943 er hafnarmálið ásamt öðr-
um stórmálum þorpsins, svo
sem rafveitumáli, hitaveitumáli
o. fl. tekið fyrir. Samþykkti
fundurinn áskorun til hrepps-
nefndar um að halda almennan
þorpsfund um þetta mál. Ekki
sá oddviti Húsavíkurhrepps á-
stæðu til að verða við þessu.
Var af hálfu hreppsnefndar
ekkert aðhafst í málinu heima-
fyrir.
Á fundi Verkamannafélags-
ins 27. okt. 1943 var málið enn
tekið fyrir, og þá enn skorað á
hreppsnefnd og hafnarnefnd að
hraða undirbúningi að fram-
kvæmd verksins svo sem verða
mætti. Hreppsnefnd og hafnar-
nefnd stóðust þetta áhlaup með
ágætum svo traust var sú víg-
lína.
Enn er málið tekið fyrir á
fundi Verkamannafélagsins 5.
febrúar 1944. Var þess þá kraf-
ist af hreppsnefnd að hún héldi
almennan þorpsfund um málið.
Benti fundurinn á nauðsyn þess,
að sendir yrðu menn til Reykja-
víkur til þess að vinna að fram-
gangi málsins. Nú brustu varnir
kyí’rstöðuvaldsins. Var nokkru
síðar haldinn almennur þorps-
fundur og þar samþykktar á-
skoranir til ríkisvaldsins varð-
andi nauðsynjamál þorpsins.
Ennfremur samþykkti fund-
urinn að senda menn til Reykja-
víkur til að vinna að framgangi
flutningur það er, sem Fram-
sóknarforkólfarnir leyfa sér að
hafa um þetta mál, bæði í ræðu
og riti nú undanfarið, og þrátt
fyrir það þó ríkisstjórnin hafi
nú með greinargerð þessari upp-
lýst málið fyrir alþjóð, leyfir
blaðið Dagur á Akureyri, sem
út kom 26. þ. m. sér að rang-
færa og afbaka áður nefnda
greinargerð á auðvirðilegasta
hátt og er tilgangurinn auðsær.
Mun ltlaðið og flokkur sá, er
að því stendur ekki annað úr
býtum bera fyrir þánn verknað
en fýrirlitningu alþjóðar.
málanna. Árangur þeirrar ferð-
ar var sá, að sumarið 1944 var
unnið undirbúningsverk að
byggingu hafnargarðsins. Var
leitað að grjótnámu og vegur
lagður að grjótnáminu. Enn-
fremur vaiy byggður sá hluti
garðsins, sem er á þurru landi
og lagfæringar gerðar á aðstöðu
þar.
Ekki þótti Verkamannafélagi
Húsavíkur rétt að láta hér stað-
ar numið. Á fundi félagsins 19.
sept. 1944 var málið enn tekið
fyrir og þess krafist að hyggingu
hafnargarðsins yrði komið sem
lengst áleiðis næsta sumar
(1945). Ennfremur var skorað
á hreppsnefnd að halda enn al-
mennan fund um málið. Var
svo gert. Af þessu, sem hér hefir
sagt verið má ljóst ve.ra, hvein
þátt Verkamannafélag Húsavík-
ur á í framgangi þessa nauð-
synjamáls þorpsins og héraðsins
alls. Enda hefir oddviti Idúsa-
víkurhrspps viðurkennt, að á
framkvæmd verksins hefði alls
ekki verið byrjað á síðastliðnu
sumri, ef ekki hefði notið við
atbeina Verkamannafélagsins.
Árangur þessa þrotlausa eftir-
reksturs er sá, að í sumar verð-
ur unnið að þessu verki af al-
vöru-og áformað að ljúka bygg-
ingu garðsins á þremur árum
og ef til vill skemmri tírna.
Skortur á öruggri höfn hefir
staðið eðlilegri atvinnuþróun
Húsavíkur fyrir þrifum og vald-
ið þvíað útgerð staðarins hefir
ekki aukizt svo sem nauðsynlegt
var. Eðlilega hefir þá ekki held-
ui’ skapast iðnaður svo nokkru
nemi í sambandi við litgerð. Af-
leiðing alls þessa er sú, að at-
vinnulíf Húsavíkur er hvergi
nærri svo öflugt, sem til þarf,
að standa undir eðlilegum og
óhjákvæmilegum þörfum íbúa
staðarins, sem nú eru orðnir
nær ellefu hundruð. Þetta hefir
verkamönnum í Húsavík verið
ljóst og sjómönnum ekki síður,
og þess vegna hafa þeir í sam-
einingu hafið sókn í þessu máli,
með þeim árangri, sem áður er
að vikið.
Undir þunga þessarar sóknar
hafa þau sjónarmið orðið að
láta, sem löngum hafa setið hér
í valdastólum og sök eiga á því,
hversu þróttlítið atvinnulíf
Húsavíkur er. Sjónarmið, sem
líta á íbúa þéttbýlisins sem af-
glapa, sem eklci séu til annars
hæfir, en framleiða með vinnu
sinni „tugmiljónir“ til þess að
viðhalda „heilbrigðu blóði“,
eins og það er kallað, en það er
Vísnabálkur
ÞINGEY hefir mikinn áhuga
fyrir ljóða- og vísnagerð og vill
gjarnan hafa samfélag við flesta
þá, sem slíka iðju hafa með
höndum. Hún mun af þessum
ástæðum leitast við að hafa í
hvei’ju blaði sérstakan vísna-
bálk og heitir hún á alla góða
menn og konur, sem eitthvað
fást við slíka hluti, að senda
henni til birtingar vísur sínar
og kveðlinga. Verður það birt
jafn óðum eftir því sem rúm
leyfir.
Baldvin Jónatansson skáld
og þjóðsagnaritari, sem lézt s. 1.
vetur, var Þingeyingum að góðu
kunnur sakir hagmælsku sinnar
og eru margar vísur hans fyrir
löngu þjóðkunnar. Þessa vísu
kvað Baldvin á síðustu æfiárum
sínum: ,/
Ég hefi forðast gremju og grát
í grimmum skorðum kífsins.
Þó er ég orðinn alveg mát
á taflborði lífsins.
Jón Pétursson í Álfhól er einn
þeirra manna, „sem yrkir sér til
hugarhægðar, en hvorki sér til
lofs. né frægðar“, ef svo mætti að
orði kveða. En ýmislegt á hann
skemmtilegt í fórum sínum. —
Þessari vísu hefir Þingey náð
hjá honum:
HUGLEIÐING
Aumt er að vera svo andlega
rúinn og snauður,
ekkert að vita eða skilja, ferðast
lifandi dauður.
Aðeins sem skepnurnar, hugs-
andi um munn sinn og maga.
Mikið þarf skaparinn ennþá að
bæta og laga.
Karl Sigtryggsson er löngu
þekktur sem snjall hagyrðingur.
Hér hirtast nokkur sýnishorn af
vísum hans frá ýmsum tímum.
MEINLEKI
Skyldi þeim við skiptiborðið
skylt að fylgja tímanum,
svo að nú sé ekkert orðið
einkamál í símanum.
/ SPORUM STYRKÞEGANS
Ekki er þeiin er sáran sveltur
sóknin hæg í vargaklær,
þó djáknalegar vangaveltur
vonum framar hylji þær.
VII) PÓLITÍSKAN DAUÐA
HRIFL U-JÓNASAR
Drottinn Hriflons fegðarför
fjarri stóð með vinum.
Hann við láns og leigukjör
lifði og dó í hinum.
í því fólgið, að viðhalda úrelt-
um framleiðsluháttum, sem aft-
ur á að tryggja tilveru nokkurra
pólitískra loddara.