Alþýðublaðið - 02.02.1920, Side 2

2
ALf’ÝÐUBLAÐIÐ
auk þess ýms áhöld til björgunar
bátum og skipum, t. d. sérstakur
útbúnaður til þess að draga skip,
og sterkur Ijóskastari. Skipið er
mjög sterkt og vandað, þó það
sé ekki nýtt, það var áður haf-
rannsóknarskip dönsku stjórnar-
innar.
Hrað leggur landið til?
Björgunarskipsfélagið hefir nú
eitthvað 150 þús. kr. í hlutafé.
Það er búist við að skipið verði
hingað komið og altilbúið um
mánaðamótin febrúar og marz og
geti þá þegar tekið til starfa.
Hve nsikið þingið veitir til
reksturs skipsins vitum við ekki,
en við höldum því út þá á eigin
kostnað fram yfir vertíðina, ef
þingið ekki vill veita fé til þess.
En svo verðum við þá að leggja
því upp, því við getum ekki sjalf-
ir (félagið) haldið því út til lengdar.*
Björgunarskipið mun bjarga
mörgum manuslífum.
„Mun ekki björgunarskipið
bjarga mörgum mannslifumr"
„Jú, vaíalaust; þó mun það
verða oftar, að það varnar því að
menn komist í beinan háska, en
að það bjargi úr sjáifum háskan-
um, eítir að í hann er komið. Nú
fara t. d. 60 eða 70 mótorbátar
í róður í bezta veðri. Svo bilar
mótorinn í einum bátnum langt
úti á hafi, og skipverjar fara að
reyna að bjarga sér á seglum.
Segjum svo að kl. 4 e. h. skelli
á óveður. Bátarnir fara að týnast
heirn, og þegar allir eru komnir
nema einn, fara mean að tala sig
sarnan uiji hvarf bátsins, sem var
með segl uppi, muni helzt að
leita, því það muni vera sá er
vanti, og svo verða ötulustu og
áræðnustu mennirnir að leggja af
stað aftur út í náttmyrkrið Og
óveðrið, sem menn voru fegnir
að komast heim úr, til þess að
leita að bátnum sem vantar, sem
þó oft er mjög mikið, tvísýni að
finnist, ekki sízt er fannkoma
fyigir óveðrinu.
Þegar björgunarskipið er komið,
horfir þessu ait öðru vísi við, því
þaö mundi hafa bjargað bátnum
með áhöfniam strax um daginn
áður en hann komst í nokkra
eiginlega hættu.
En það er ætlast til þess að
fleiri geti notið góðs af bjcrgun-
arskipinu en flotinn í Veslmamsa-
eyjum. Það er t. d. þægilegt fyrir
fiskiskip að geta komið veikum
manni af sér í björgunarskipið, í
stað þess að þurfa að sigla með
hann til Reykjavíkur.
Þráðlaus firðritunartæki verða
ékki á skipinu, en eiga auðvitað
að koma á það. Það er að eins
féleysi sem veldur, að þau eru
ekki á skipinu frá byrjun starf-
semi þess.
En, svo sem fyr var ssgt:
Landið verður að kosta rekstur
skipsins í framtíðinni. Þingið skilur
væntanlega hvílíkt ómetanlegt gagn
björgunarskipið hlýtur að gera
með þvf að hindra það að líf
sjómauna týnist eða bátar og
skip farist*.
Hvað er Morgunblaðið? Það
er blað, sem opinbert er um, að
gefið er út af nokkrum ríkustu
mönnum þessa lands, til þess að
reyna að vinna á móti hinni vax-
andi alþýðuhreyfingu hér á landi.
Hvað eru Bolsivikar? Það er
flokkur rússneskra alþýðumanna
(verkamanna og bænda), sem fyrir
tveim árum síðan gerði byltingu
með vopnum, steypti auðvaldinu,
og tók stjórnartaumana í landinu,
og hefir stjórnað því sfðan.
Hvers vegna er Mgbl. móti
Bolsivikum? Þegar þetta tvent
hefir verið athugað, verður skilj-
anlegt að Morgunblaðið sé ekki
vinveitt Bolsivíkum, og enginn
mun víst heldur ætlast til þess af
því.
En það er annað, sem hægt er
að ætlast ti! af því, það er að það
segi ekki ósatt móti betri vitund
um Bolsivíka, þvf íslenzka þjóðin
á beinlínis heimtíngu á þvf, að
blöðin rangfæri ekki vrljandi frá-
sagnir um þz.ð, sem er að gerast
uti í heirrii, ef a annað borð er
sagt frá þeim.
Nú hefir Mgbl. síðastliðið ár
haít þann sið að tína upp úr út-
lendum blöðum a.!t það svfvirði-
legasta sem hægt hefir verið að
finna um síjórn þessara rússnesku
verkamanna, og það hefir verið
nóg til að tína, þvf rússneskir
auðvaldssinnar, aðalsmenn og her-
foringjar gömlu keisarastjórnarinn-
ar (sem flúið hafa land til þess
að komast undan skylduvinnu
þeirri er rússneska veikamanna-
stjórnin hefir lögleitt í Rússlandiþ
hafa svo þúsundum skifti verið Á
ferðinni uin öll lönd Evrópu, til
þess að segja „fréttirnar* frá
Rússiandi eins og peir litu á mál-
ið. Og alstaðar hafa þeir fengið
einhverja áheyrn hjá auðvaldsblöð-
unum, og það er auðvaldið sem
á níu tíundu hluta allra pólitískra
blaða, sem út korna, eins og skilj-
anlegt er, því það er auðvaldið
sem á peningana.
En flest auðvaldsblöð hafa flutt
eitthvað af fréttum líka, sem voru
meðmæli með rússnesku verka-
manuastjórninni, Bolsivíkurn. Það
eru ekki nema þau allra svívirði*
legustu, sem engar fiéttir hafa
flutt nema þær sem voru rógur
um Bolsivlka. En í hóp nefndra
blaða hefir Mgbl. fylkt sér.
En hvers vegna hefir Mgbl-
gert það? Áf því að auðvalds-
höfðingjar þess hafa haldið að
þeir, með því að flytja eintóroar
hryðjuverkasögur af rússnesku
verkamönuunum, ynnu vel á mótí
íslenzku verkamannahreyfingunni.
Þeir vita að það þýðir ekkert fyr*
ir þá að fara að kalla foringj*
verklýðshreyfingnrinnar hér mann-
drápara, eu með því fyrst að
koma því inn hjá lesendum sto-
um, að allir Bolsivíkar séu mann-
dráparar og hryðjuverkamenn, og
með því síðan að kalla íslenzku
alþýðuleiðtogana Bolsivíka, þá na
þeir sama takmarki. Og það hefir
óspart verið notað undanfarið.
ekki sízt við þingkosningarnar
síðustu, að kalla alþýðuforingj3
Bolsivíka, sem þá í munni auð-
valdssinna þýddi: hryðjuverkanrentt
og manndraparar.
(Frb.)
Heðmælendur
með lista Gísla Þorbjarnarsonar
voru þessir: Ölafur Ásbjaraarson
kaupmaður, Einar Sveinbjörass°n
útgerðarmaður, Guðm. J. Waage’
Gunnar Ólafsson b'ifreiðarstjórii
Björn Rósenkranz og Sígurð,ir
Jónsson, Görðum.