Félagstíðindi F.Í.S. - 01.12.1947, Page 2

T
GSTÍÐIN'DI
- 2 -
Ein lítil samferð
Föstudagurinn 29 ágúst rann upp eins
og hTer annar dagur á þessu herrans sumri
1947í diínmur og drungalegur.i skájafaraldujr
og kólgar fylltu loftj.5 en skiírahryðjurnajr
lömdu vegfarandann á vangarm.
Undanfarnar vikur hdföu menn sett traJs'
sitt og von á þenna d- • Með höfuÖdeginuní
mundi margra vikna rigningu og ót í<5 slota
Geroi nú góoa tíÖ fram é’ftir haustinu
mundi mikio lagastj sögðu* menn og ekki
véri vonlaust með síldzna. Lýsi'- meira
lýsi hrópuðu stjórnvitringarnir.
Heklt. hslt ái'ram aö gjósa.
KÚttiiran v*r ótillátsönu rigningj
rigning.
Þegar kom fram um miðaftansleitið
fóru nokkrar mannverur að txnast saman
og mynda hóp fyrir frarnan Landssímastöðim
í Rtsykjuvíic. ðafsakanlega um'ro. iulitlar>
sórctvoingslegar og niðurlútarj ávörpuðu
þs;r hvor aðraj eins og tveggja atkvseða
or-ðum.
Spurðuí" Hvar er þessi bíll? " Litu á
ská útundan sér á velmegun þeirraj sem
hófðu sjáanlega höndlað- hið'dýra hnoss
sjálfsánasgjunnarog virtustj eins og þeir
hefðu x hendi sinni haf og hLmin> enda
þótt rigndi á jöroinni.
Fyrir götuhornið úr Kirkjustræti kom
hlaupandi húfulaus og mjósleginn náungi
og hrópaði " Koraið þið hingað/"
í kirkjustræti gegnt HÓtel Skjaldbreið
stóð rauðmálaður rútubíllj þjónustusam-
legast einkendur PÓst- og sxmamalastjórnds
en liturinn táknaði hvorkf blóð né eld.
NÍtján manna hópur > þingfulltrúar
fólags íslenskra simamanna lagði virðu-
lega til atlögu; um saetaval í hinu nyja
farartæki. Ferðinni var heitið norður í
Reykjaskólaj en þar átti næsta’dag að
hefjast þriðji landsfundur FÍG.
BÍllinn rann hægt og mjúklega austur
ur bxnum fulltrúarnir með tilhlyðilegri
viroingu hvor fyrir dðrum sátu hljóðir
en þó ekki drembilegirj öruggir hver með
sinn málstað/ viðbúnir að standa fast
hver'á sinni greinj þó í fangið kynni að
kula.
Borgin varð brátt að bakij framúndan
hin vxðfeðma útsýn um Ögur og sund. Þegai
komið yar á Langajdrfa fór að lótta til
x loftij veður þornaði og sólin tók að
skína. Yfir hug langferðafólksins fór
iúargra iaga erfiði og áhyggjur að smáþþka
fyrir nýjum viðhorfum og viðfangsefnuau
sem mynduðust og urðu til við nálægð og
samferð.
Menn tóku að ræða um land og fólkj
sögur og sagnir# Kjalarnesið or Kjosin
voru kvoðd að bakij Hvalfjörðurinn opnaðist
með sínum sterku litum og stóru Ilnum.'
Hinar bröttu brúnir og hamraberg y.ndur-
spegluðust í bláma loftsins á dimmbi.áum
; sjávarfletinum. Seitlandi lækir ljóðuúti
lag sitt við hlíðina og grænir giirar
við efstu brún bentu á brattann og hVað
hinumegin býrj en niður vió fjörusteináns
æfði æðurin börn sín í skólá Ixísins.
í kyxð kvöldsins bærir náttúran sjálf
hór hljóða strengi minningannaj um ÖrlÖg'
og áþjánj um ást og hreysti. í þey kvdld-
sins flöktir á milli hinna bröttu brúna
harmsaga lífs og dauðaj meðan sól sindrar
um víkur og vog og Þyrillinn brattur og
serkennilegur rís af Harðarhólmaj vörður
þeirrar brúður sem klauf biáan Öldufaldinn'
með synina tvo í hamstóla stríði á örskots-
stund fjörs og feigðar.
Geisli kvöldsólarinnar flytur með sór'
inn strdndina ylinn frá ljóði sllmaskáld-
sins mikla> sem söng heilaga glóð í
hjartað > svo trú og tilbeiðsla mannsins
við Guð sinn og skapara varð lofgjör-5 og
sigurhátíð.
1 laufinu þýtur og andi hins mikla
læriföðurs og markar' spor- í bláan sandinnj
en út við sortann rísa sefjar foryhjunrinr>
Melabergsdrengurinn steyptist í hafið af
völdum álfkonunnarj ástmeyjar sinnar.'En
hvaö varðar okkur nú um þaðj þótt ill-
hvelið dsli inn sundin eða dularkraft
hins blinda seiðmannsj því að baki eru
glymur og dkjálfandahæðir> enda þótt Kata-
nesið só á vinstri hönd.
Við kveðjum því Hvalfjörð í logaljósi
síosumarkvöldsins og biðjum allar vættir
lands vorsj skers og báru að fallast í
faðraa’ um blessun þessa’aðseturs stórra
minninga fortíðarinnar. Eftir þúsund ár ?
Bíllinn þaut áfr un yfir holt og hæðirj
græna engjateiga og mýredrogj hvorttveggja
fór s%man vagn og vagnsstjófi með ágætum,
Auganu raæta ávalt ný og ný viðhorf.
Borgarfjarðarhórað vítt og f'igurt
blasir viðj fjarlægðin Sjl£C.T loJ.ÚIíHúí 2. jri?tU
s jonarröndc og i:*onn horfa dreynmum auguAi
út í fjarskann. Lífið sjálft og lífsao-
staðan haf5i m-rkað þeim bás innan
þröngra veggja sjálfsbjargarbaráttunnaf>
þar sem einstaklingurinn með sín viður-