Ármann - 01.09.1973, Blaðsíða 3

ÁRMANN - LYFTINGADEILD
HVAÐ ERU
LYFTINGAR?
Allflest fólk hefur gaman af
íþrótfum í einhverri mynd, og
fer það eftir eðli xþrótarinnar
hverju fólk hrífst af. í fimleik-
um er það fegurð og mýkt, í
frjálusm íþróttxmi er það hraði
og kraftur, í knattspyrnu er það
leikni, samspil og harka, og
svona ípætti halda áfram að
rekja hvað hver íþróttagrein hef-
ur sér til ágætis. Sameiginlegt
með öllum íþróttagreinum er
það, að úrslitin eru ekki kunn
fyrr en keppni er lokið, og helzt
því spenna fólks fram á hið síð-
asta.
íþrótt íyrir alla
Lyftingar er sú íþróttagrein,
sem getur boðið upp á mikla
spennu um óvænt árslit, öðrum
íþróttum fremur. Kemur þar
margt til. Tæknilega eru lyfting-
ar svo erfið íþróttagrein, að varla
finnst önnur erfiðari. I augum
flestra eru lyftingamenn ofvax-
in kjötfjöll með kraftadeJlu, sem
leika sér með stálstangir og lóð
í stað þess að vinna heiðarlega
Gústaf Agnarsson
erfiðisvinnu og fá þannig útrás
fyrir kraftana.
I lyftingum eru 9 þyngdar-
flokkar og skiptast þeir á eftir-
farandi hátt:
1. fl. menn að 52 kg að þyngd.
2. fl. menn frá 52 kg að 56 kg
3. fl. menn frá 56 kg að 66 kg
4. fl. menn frá 60 kg. að 6?,5 kg
5. fl. menn frá 67,5 kg að 75 kg
6. fl. menn frá 75 kg að 82,5 kg
7. fl. menn frá 82,5 kg að 90 kg
8. fl. menn frá 90 kg að 110 kg
9. fl. menn sem eru yfir 110 kg
Af þessan upptalningu má sjá,
að þetta er ekki eingöngu, íþrótt
hinna stóru og sterku, heldur er
þetta íþrótt fyrir alla. Sérstök
stigatafla hefur verið gerð fyrir
lyftingarnar ,og hefur það oft
komið fyrir á stórmótum, að
maður úr léttari flokki hafi sigr-
að mann úr þyngri flokki, saro-
kvæmt stigatöflunni. En það er
óopinbert, þar sem menn keppa
eingöngu í sínum þyngdarflokki
og verðlaun afhent samkvæmt
því. En milli lyftingamanna er
oft keppni eftir þessu stigakerfi.
Eftir að pressan var tekin úr,
styttast mót til mikilla muna, og
má segja, að það hafi verið lyft-
ingamönnum hjálp tii þess að ná
betri árangrí í snörun og jafn-
höttun. Tæknilega eru lyftingar
svo erfið íþróttagrein, að á með-
an þríþrautin var og hét, þurfti
lítið út af að bera ,svo menn
dyttu ekki niður í samanlagðri
summu. T. d. ef pressa mistókst,
var vonlaust fyrir. manninn að
gera sér vonir um sigur, ef kepp-
endur voru jafnir að getu.
Mikil tækni
Á þeim þrem til fjórum sek-
úndum sem lyftan fer fram, þarf
íþróttamaðurinn margs að gæta.
Hann verður að standa rétt að
stönginni og ná rettu taki á
henni. Þegar h'ann ■ lyftir henni
frá gólfi, verður hann að muna
að skjóta öxlunum vel fram og
undir hana þegar hann stekkur
undir, sem kallað er. Þegar hann
er kominn með stöngina upp á
brjóst, verður jafnvægið að vera
í fullkomnu lagi. Þegar hann
kastar stönginni upp á upprétta
handleggi og splittar undir hana
með fótunum, má ekkert út, af
bera svo hann missi ekki þyngd-
ina. Þarna þarf að vera fullkom-
in samvinna milli nánast allra
vöðva líkamans, og þarf mikia
þjálfun til þess að slíkt takist.
En ekki er sopið kálið þótt í aus-
una sé komið, því þegar hann
hefur fullklárað jafnhöttunina,
verður hann að bíða þar tii dóm-
arinn leyfir honurn að leggja
stöngina frá sér, ekki henda
henni.
Snörun er ekki síður tækni-
leg og þarf mikla mýkt til að ná
miklum þyngdum í þeirri grein,
sem og í jafnhöttun. Því er ekks.
að undra þótt mörgum finnis
Óskar Sigurpálsson
mikið til um reisn. og atgervi
iþróftamanns, sem stendur með
allt að 200 kg og bíður eftir
merki dómarans um að hann
megi leggja stöngina frá sér.
Margs þarf að gæfa
Ekki sakar að geta þess, að
lyftingamenn fá aðeins þrjár
tilrauriir við hverja lyftu. Er
þeim því nauðsynlegt að vita
nákvæmlega í hve góðu formi
þeir eru. Eitt kíló til eða frá get-
ur skipt sköpum um það, hvort
honum tekst að lyfta þyngdinni.
Einnig getur það, að setja of létt
á stöngina, haft þau áhrif, að
hann verði af sigrinum, ef hann
hefði getað lyft meiru .
Af þessu-má sjá, að Iyftingar
eru heilmikiil talnaleikur um
Ieið og þær eru ein erfiðasta
íþróttagrein sem fyrirfinnst, og
því verður ekki framhjá því
gengið, að góður lyftingamaöur
verður að teljast frábær íþrótta-
■maður, hvernig sem á málin er
litið.
vi.ssuó þér þetta um sniurost ?

Að Tómatostur er /ostæti
á brauðtertur, auðvelt er
að sprauta á terturnar ef
osturinn er aðeins mýktur
með óþeyttum rjóma.
Að Kúmenosturinn er sérlega
Ijúffengur sem fylling i
epH eftir að kjarnahúsið
hefur verið tekið úr, baka
siðan eplin i eldföstu móti
og bera síðan sem ábætis■•
rétt.
Að Blaðlauksost er gott að ™ J
setja í þykka uppbakaða gg
mjólkursósu, jafna með ■ ■ <•
emu egg/, hella sosunn/
yfir soðið'blómkál og baka -• -
í ofni. ..... ,
Að Tómatostur, Kúmenostur
og Blaðlauksostur eru
mjög Ijúffengir i súpur.
Smurostar eru ómissandi
otan á brauð og ósættkex.