Æskulýðsblaðið - 26.03.1950, Blaðsíða 6

Æskulýðsblaðið - 26.03.1950, Blaðsíða 6
é ÆSKULÝÐSBLAÐIÐ ÝERKEFNI, SEM LEYSA ÞARF: •! Atvinnuleysi unglinga jVmnuskóli - Skólagarðar Alvarlegt mól. ATVINNULEYSI unglinga í bænum er eitt af alvarlegustu málefnum bæjarins. Ekkert er unglingunum eins hættulegt og algert iðjuleysi. — Það orkar lamandi bæði á líkama og sál. Afleiðingarnar. Aðgerðarleysið vekur leiðindi, leti og jafnvel minnimáttarkennd hjá þeim, |sem fyrir því verða. Aftur á móti vek- |Ur vinnan gleði, eykur þróttinn og stæl- 'ir viljann, hún vekur djörfung; en vinn- jan þarf að vera við hæfi hvers og eins. Atvinnuleysi unglinganna mikið. | Því miður er atvinnuleysi ungling- anna hér mikið. Eftir því sem ég bezt Veit, er helzta „sport“ iðjuleysingjanna jhér að hringsóla í leigubílum hinn svo- kallaða „rúnt“ (þ. e. Hafnarstræti og Skipagötu). Einnig er hin nýuppkomna billiard-stofa fjölsótt af þeim ungling- um, sem lítið eða ekkert hafa að gera. Og í þessar fánýtu skemmtanir, ef skemmtanir skyldi kalla, eyðir hin at- vinnulausa æska peningum og tíma, ' sem betur væri varið á skynsamlegri hátt. Úrbófo þörf. Hérna er verkefni fyrir þá, sem völd- i in og ráðin hafa. Væri það ekki ráð til úrbóta, að stofna vinnuskóla með líku sniði og sá, er á Akranesi starfaði s. 1. sumar. Hugmyndin um slíkan vinnu- skóla er vissulega þess virði, að henni sé gaumur gefinn, og e. t. v. mætti framkvæma hana, ef bæjaryfirvöldin vildu taka hana til athugunar. Skólagarðor. Einnig eru skólagarðarnir í Reykja- vík fordæmi, sem vert er að veita at- hygli. Vel gæti ég trúað því, að skóla- garðar myndu þrífast vel hér á Akur- jieyri. Hér eru hin ákjósanlegustu rækt- unarskilyrði. Og mér finnst ótrúlegt annað en að hér og víðar í grennd mætti rækta kartöflur í stórum stíl. Á þann hátt mætti líka draga úr innflutn- ingi á kartöflum erlendis frá. Kæmi það sér vel að spara með því gjaldeyri. Hefjumst handa! O kandi væri, að þetta aðkallandi vandamál æskunnar yrði tekið til at- hugunar í því skyni að ráða bót á at- vinnuleysi unglinganna. Við verðum öll að hefjast handa til þess að reyna að fyrirbyggja það að nokkur ungling- ur geti sagt: „Ég hefi ekkert að gera.“ Edda Snorra. „Hvaða ástæður liggja til þess helzt, að sumir æskumenn komast í hendur lögreglunnar?" spurði ég bæjarfóget- ann, er við höfðum tekið tal saman. „Þær geta verið margvíslegar,“ svar- aði hann. „Æ;kufólk er stundum fyrir- ferðarmikið, og hömlumar, sem lagðar eru á athafnafrelsi einstaklingsins eru víðtækar. Æskumönnum finnast þær stundum óþarflega víðtækar, og hirða ekki um að virða þær.“ „Kemur ekkert annað til greina í þessu sambandi?" „Hér koma ekki síður til greina skil- yrði æskufólks í uppeldinu. Þeir, sem alast upp við slæmt siðferði eiga öðr- flm frernur hættu á því, að þurfa að láta lögregluna skakka leik sinn, vegna hagsmuna heildarinnar og almenningi til verndar.“ I BARNAHEIMILIÐ I MESTA | NAUÐSYNJAMÁLIÐ. Fréttamaður blaðsins átti tal við Ei- rík Sigurðsson, yfirkennara, formann hins nýstofnaða Barnaverndarfélags. „Hver er lilgangur félagsins?" spurð- um vér Eirík. „Hann er sá, að vinna að almennri barnavernd með fræðslustarfsemi, stuðla að heimili fyrir vandræðabörn og koma upp almennum barnaheimil- um fyrir munaðarlaus börn.“ „Hvað er efst á stefnu:kránni?“ „Það mun óefað verða það, að koma upp barnaheimili fyrir börn um stund- arsakir, er heimili leysast upp, eða húe- móðir veikist og getur ekki annazt börn sín.“ „Hvað segið þér yfirleitt um fram- ferði bama hér í bænum?“ „Um það má eflaust segja margt gott og einnig ýmislegt misjafnt. Þó er það álit mitt, að yfirleitt sé framferði barna ■\ \ i\ . • . i r#v hér goft miðað við ýmsa aðra staði.“ Helga Páls. „Hvað finnst þér um gildi trúarinn- ar fyrir æskuna?“ „Gildi trúarinnar er mikið fyrir æsk- una. Gagnvart þjóðfélaginu tel ég gildi hennar m. a. fólgið í þeim siðferðis- styrk, sem trúnni er jafnan samfara." Bæjarfógetinn kvað drykkjuskapinn vera hættulegastan fyrir æskuna, og einnig sagði hann, að sér sýndist nokk- uð skorta á háttvísi og hlýðni við al- gengar umgengnisreglur hjá ungu fólki nú á dögum. Un) hlutverk æskunnar fórust bæjar- fógeta orð á þessa leið: „Hlutverk æskunnar er fyrst og fremst það, að búaYsig undir að erfa landið og taka við hliitverki eldri kyn- slóðarinnar, jafnóðum og hún víkur af hólmi. Hún á að reyna að komast fram úr gömlu kynslóðinni í hvers konar MYND, SEM HVER EINASTI ÍSLENDINGUR ÆTTI AÐ SJÁ. ÞAÐ TÁRFELLDU MARGIR, þeg» hin áhrifaríka þriggja þátta, 16 mot. mjófilmukvikmynd, Konungur konung- anna, er fjall- ar u m æ v S J e s ú Kristg, kenningn hans, dauða o g upprisu, var sýnd í Nýja Bíó fyrir nemendur Menntaskól- ans og Gagnfræðaskólans 1. marz s. 1. kl. 5 e. h. Kvikmyndin er þögul með enskuin skýringatexta, en henni fylgir tal af stálþræði á íslenzku. Orðin: Manns- sonurinn er kominn í heiminn til þess að leita að hinu týnda og frelsa það“, eru vel túlkuð í myndinni með því að láta lítið lamb birtast villuráfandi í súlnagöngunum, þar sem það svo verð- ur á vegi Krists, sem tekur það í fang sér og verndar það. Kvikmyndin er sýnd hér á vegutn Goodtemplara, og stendur sýning hennar yfir fram að páskum. Hún vaí fyrst sýnd hér 19. febrúar s. 1. að Ilótel Norðurlandi. Það er „Bræðralag", fé- lag kristilegra stúdenta, sem hefir feng- ið myndina til landsins. Um páskana verður myndin sýnd í Tjarnarbíó í Reykjavík. Þessi mynd er svo áhrifarík, að hún ætti að sýnast um allt land, svo að hvet einasti Islendingur fái tækifæri til þess að sjá hana. framförum. Til þess hefir hún marg- falt betri skilyrði en næsta kynslóð á undan henni.“ Er á það var minnst, hvað gott mætti um æskuna segja, mælti Friðjón Skarp-' héðinsson: váV „Hún er hinn uppvaxandi kraftur, er dreifir þeim tómleika, sem alltaf hlýtur að vera, þar sem hún er ekki.“ Hreiðar Jónsson. VIÐHORFIÐ TIL ÆSKUNNAR: Hvar er siðferðisstyrkur inn? Stutt samtal við Friðjón Skarphéðinsson bæjarfógeta. ÞAÐ FÉLL í MINN HLUT að eiga stutt viðtal við bæjarfógetann, Friðjón Skarphéðinsson, um viðhorf hans til æskunnar.

x

Æskulýðsblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Æskulýðsblaðið
https://timarit.is/publication/2044

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.