Kosningablað Sjálfstæðismanna - 14.07.1933, Blaðsíða 4

Skollaleikurinn.
Málskrafsmenn og skriffinnar
Framsóknarmanna og Jafnaðar-
manna vilja, f ræðu og ritf, láta
það fram koma opinberlega, að
stjórnmálaviðhorf flokkanna sé
mjög svo andstætt, enda er það
svo. Markmið Jafnaðarmanna er
að breyta núverandi þjóðskipu-
lagi í Sovjet-skipulag, þ. e. að af-
nema eignarrétt og einstaklings-
framtak, — aö ríkið taki í sínar
hendur og þjóðnýti öll framleiðslu-
tæki, hverju nafni sem nefnast,
svo sem jarðir bændanna, báta og
skip útgerðarmanna og sjómanna,
allan iðnaö, verslun og siglingar
o. fl. o. fl. Landslýðurinn á að vera
viljalaust verkfæri og beygja sig
skilyrðisiaust undir boð og bann
örfárra vaidasjúkra manna, sem
án íhlutunar ríkisþegnanna eiga að
drottna yfir fé þeirra og athöfnum.
— Til þess að koma þessari þjóö-
skipulagsbreyiingu á stað, telja
fyrirliöar Jafnaðarmanna kjósend-
um sínum trú um, að alt böl þjóð-
arinnar sé atvinnurekendum og
athafnamönnum að kenna, oft hafa
þeir nú um nokkurt ára skeið,
leynt og ljóst gert alt sem þeir
hafa getað til þess að vekja upp
öfund, illan hug og hatur hinna
vinnandi stétta til þeirra manna,
sem með dugnaði og hagsýni hafa,
oft úr mikilli fátækt, fleytt sér fram
tíl fjárhagslegs sjálfstæðis. Fyrir-
Iiðar Jafnaðarmanna telja kjós-
endum sínum trú um að það eina,
sem geti gert mennina andlega og
efnalega farsæla sé það, að enginn
eigi neitt. Einstaklingarnir eiga
ekki að slíta sínum andlegu kröft-
um út af því að hugsa um það,
hvernig þeir eigi aö vera fjárhags-
lega sjálfstæðir fyrir eigið framtak.
— Nú er það svo, að fyrirliðar
Jafnaðarmanna, flytjendur þessara
kenninga, eru mestu auðsöfnunar-
menn þjóðfélagsins. Það er svo
langt frá því, að þeir trúi sjálfir á
þessar kenningar, en þeir vita og
treysta þvf, að þeirra háttvirtu kjós-
endur hafi lítið tækifæri haft tii
þess að þroska sinn pólitíska anda,
og treysta því, að broddarnir viti
betur, og að það muni rétt vera
sem þeir segja.
Eins og kunnugt er hefir Fram-
sóknarflokkurinn aðalstoð sína
hjá bændum út um hinar dreifðu
bygðir landsins. Allflestir af bænd-
um iandsins eru sjáifseignabænd-
ur, og alimargar jarðir, sem í iang-
an aldur hafa gengið að erfðum
frá manni tii manns i marga ætt-
liði. Mörgum áf bændum þessum
mundi þykja sárt ef jarðir og óð-
alsréttur yrði af þeim tekinn, og
þvt ekkert meira andstætt hug
þeirra en þjóðnýtingarkenning
jafnaðarmanna. En þegar Fram-
sóknarfiokkurinn var stofnaður,
tókst svo illa tii með val fyrirliða
bændanna, að einn af bandalags-
mönnum jafnaðarmanna var vai-
inn, Jónas Jónsson frá Hriflu. —\
það, að J. J. væri jafnaðarmaður,
voru bændur óafvitandi. Hann,
bóndasonurinn norðan úr Þingeyj-
arsýslu, álitu bændurnir að ekki
gæti verið róttækur jafnaðarmað-
ur, þó hánn þá nýíega væri sest-
ur að sem kennari í Reykjarík.
En Jónas Jónsson er fæddurmeð
þeim eiginleika, að vera undir-
förull, og tókst honum því vel aö
dyljast fyrir auðtrúa og hrekkja-
iausum bændum. [Þeim var veitt
lán á lán ofan, og áður en þeir
vissu af voru skuldirnar orðnar
svo miklar, að andvirði bústofns
og jaröa hrökk ekki til þess að
greiða skuldirnar meö, og nú er
svo komiö, að bændurnir hafa
hópum saman verið neyddir til að
yfirgefa jarðir sínar og flýja slipp-
ir og snauðir til kaupstaðanna og
sjávarþorpanna.
Af því sem nú er sagt, er það
sýnt, að hagsmunir og stefna
þessara flokka í þjóðmálum var
og hefir verið mjög andstæð, en
þó hafa fyrirliðar beggja flokkanna
aitaf verið í samvinnu um alt það,
er leitt geti tii þess að grafa und-
an núverandi þjóðskipulagi. Þeir
hafa með tilstuðlan skuldasöfnun-
ar, einstaklinga og ríkis, giafið
undan efnalegu sjálfstæði þjóðar-
innar. Jafnaðarmenn studdu Fram-
sóknarstjórnina ð árunum 1927 til
1931 dyggilega til fjárausturs og
óhóflegrar eyðslu, svo að eins-
dæmi eru. Þegar f óefni var kom-
ið, og þjóðin krafðl flokkana til
ábyrgðnr á eyðslunni, ætluöu jafn-
aðarmenn að skjóta sér undan
ábyrgðinni, en Jón Baldvinsson
varð nauðugur viljugur að kann-
ast við sektina fyrir hönd flokks
síds, og'gefa Framsóknarstjórninni
kvittun fyrir bruðlinu.
Eftir jafnlangan reynslutíma, sem
orðinn er á samstarfi þessara
flokka, eða fyrirliða þeirra, ættu
augu bændanna að vera farin að
opnast fyrir skemdarverkunum,
sem þeir hafa unniö í þjóðfélag-
inu, en það lítur ekki út fyrir að
svo sé. Ennþá, við þær kosningar,
er nú fara í hönd, ganga flokk-
arnir sameinaðir til kosninga í
mörgum kjördæmum landsins. í
Reykjavík, Seyðisfirði og víöar
hafa Framsóknarmenn engaíkjöri
og munu fyrirliðar þess flokks
hafa gefið flokksmönnum sínum f
þeim kjördæmum og öörum siík-
um, fyrirskipun um aö kjósa fram-
bjóðanda jafnaðarmanna, og á Ak-
ureyri var svo langt gengiö, aö
framboö Framsóknarmannsins var
afturkallað, eingöngu í því skyni,
að auka kosningarmöguleika jafn-
aöarmannaframbjóðandans.
Aftur á móti hafa jafnaðarmenn
enga í kjöri í nokkrum kjördæm-
um, s. s. Húnavatnssýslum, Þing-
eyjarsýslum o. fl. og hafa þeirra
fylgismenn í þeim kjördæmum
fengið fyrirmæii um að kjósa fram-
bjóðendur Framsóknar.
Eins og kunnugt er af málgögn-
um þessara fiokka, bölva þeir og
bansyngja hver öðrum, og enri-
frerrmr er það svo látið beita,
Kjörseðillinn fyrir Seyðisfjarðarkaupstað
lítur þannig út, þegar kjósandi tekur viö honum:
Haraldur Guömundsson
Lárus Jóhannesson
....i
Eftir að kjósandi hefir greitt Lárusi Jóhannessyni
atkvæði, lítur seðiilinn þannig útt
Haraldur Guömundsson

Lárus Jóhannesson
... '

á öllum opinberum mannfundum,
að grunt sé á því góða á milli
þeirra. Þetta hafa fyrirliðar flokk-
anna komið sér saman um, til
þess að ppinbera sig ekki fyrir
bændunum og tryggustu fylgis-
mönnum Framsóknarfiokksins. —
Því að meðan að ekki er meö
öllu búið að grafa undan þeirra
efnalega sjálfstæði, getur það ver-
ið skaðsamlegt, að þeir séu kunn-
ugir undirrót bandalagsins.
Hér á Seyðisfirði var fyrir
nokkrum árum stoinað „Fram-
sóknarfélag" með allmörgum
mönnum, og iyrirliðar þessa fé-
lagsskapar voru: bæjarstjórinn,
kaupfélagsstjórinn og skólastjór-
inn. — Viö allar kosningar, sem
um langt skeið hafa fram fariö
hér í bænum, hafa jafnaö-
armenn, Kommunistar og Fram-
sóknarmenn fylgst dyggilega að, á
móti Sjálfstæðismönnum. En í
öllu þessu mótiiði Sjáifstæðis-
manna skyldi maður ætia að áð-
urneindir „stjórar" hefðu mestan
pólitískan þroska, og siöferöis-
þroskann ætti ekki að efast um,
svo að ekki er hægt að gera ráð
fyrir að Framsóknarfélagið á Seyð-
isfirði hafi veriö stofnaö f þeim
tilgangi, að grafa undan efnalegu
sjálfstæöi bændanna f landinn,
enda er um þessa menn vitað,
suma að minsta kosti, að þeir
vilja eiga sitt. En nú hafa þessir
forráöamenn liarnaskólans, bæjar-
ins og kaupfélagsins gjörst með-
mælendur franibjóðenda jafnaðar-
manna, bæði r*ú og viö kosning-
arnar 1931, jafnvel þó þeir í öll-
um viðræðum íáti það svo heita,
að stefna jafnaðarmanna sé við-
sjárverðust allra þeirra stjórnmála-
stefna, sem uppi séu í landinu.
Ég get ekki kailað þetta annað
en skollaledk af versta tagi.
g-
Ábyrgðarmaður
Lárus Jóhannesson.
Prentsmiðja Sig. Þ. Quðmundss.