Leikskrár Þjóðleikhússins - 21.11.1982, Blaðsíða 7

„Gestaherbergið“ í Monte Cristo Cottage. Fyrirmyndin að herbergi því sem
Mary Tyrone notar í leikritinu þegar hún sprautar í sig morfíninu.
Eugene, varð hún alvarlega sjúk og einhver fákunnandi hótellækn-
ir kunni engin ráð við því önnur en að gefa henni morfín. Uppfrá
því var hún háð eitrinu í tugi ára.
A sumrum dvaldi fjölskyldan í húsi sínu í New London í Conn-
ecticut, við ströndina fyrir norðan New York. New London var
á þeim tíma vaxandi bær. Par hafði áður verið mikil hvalfangara-
stöð, en allt var nú að breytast, því þangað voru farnir að flytjast
nýríkir borgarar frá Boston og New York, og sumir þeirra voru
þó aðeins sumargestir. Það var í stíl við þetta að nafni götunnar
sem O’NeiII fjölskyldan bjó við var breytt úr Llarbor Road í Peq-
uot Avenue. I þessum bæ kynntist Eugene O’Neill mörgum þeim
persónum sem enn lifa í verkum hans, allt frá gömlum hvalveiði-
mönnum til auðugra sumarhúsaeigenda. Og það er í New London
sem tvö vinsælustu leikritin hans eru látin gerast, meistarastykkið
Long Day’s Journey Into Night og eini gamanleikurinn sem eftir
hann liggur, Ah, Wilderness! Hvort tveggja leikrit með greinilegan
sjálfsævisögulegan streng.
Þegar Eugene O’Neill hafði aldur til hóf hann nám í Princeton
5