Leikskrár Þjóðleikhússins - 21.11.1982, Síða 10

Sýning undirbúin á Bound East for Cardiff haustið 1916. Eugene O'Neill
í stiganum.
„Margir þeir sem um verkið fjalla og sjá hve hinar heilsteyptu per-
sónur leiksins ríma við fyrirmyndir sínar, hafa lagt sig í líma við
að fjalla um og lýsa persónulegum tengslum O’Neill á þeim tíma
sem leikurinn á að gerast. En það er að veigra sér við að fjalla
um þá grundvallarspurningu hvernig leikritið virkar, vegna þess að
sjálfsævisagan sem slík verkar ekki bindandi á áhorfendur. Þó svo
hið persónulega eðli efnisins geti e.t.v. örvað ímyndunarafl höf-
undarins, þá getur það aðeins talað til áhorfenda þegar þetta
sama ímyndunarafl er búið að móta efnið í listrænt form sem lýtur
eigin lögmálum, burtséð frá lífinu.“ (Jean Chothia: Forging a
Language). » «
Svo fjallað sé nánar um bakgrunn leikritsins, þá er vert að gefa
því gaum að það er eitthvert merkasta listaverkið sem sprettur af
þeirri kynlegu menningarblöndu sem írskir kaþólikkar í Ameríku
eru, en svo sem kunnugt er, þá fluttust írar í milljónatali yfir hafið
frá blásnauðu og kúguðu föðurlandi á síðari hluta nítjándu aldar.
Og þar sem leikurinn er látinn gerast, í New London, og raunar
8