Alþýðublaðið - 09.03.1926, Blaðsíða 2

2
* ALÞÝÐUBLA^ D
Álit oö ÍÍ11Ö0UF blörgimarmála-
nefndar Flskifélagsins.
VI. (Frh.)
Um farpegaflutning með skipum.
Um pennan lið fer nefndin með-
dl annars svo feldum orðum:
„Um farþegaflutning kiingum
landið og milli ýmissa staða má
margt segja. Þegar á það alt er
litið sem heild, þá er líklega sann-
ast sagt, að ekkert af þeim skip-
um, er farþega flytja hér við land,
myndi fullnægja þeim skyldum,
sem settar eru um slík skip í
öðrum iöndum. Hvernig myndu
t. d. Sameinaða- eða Eimskipafé-
lags-skipin fara að því að bjarga
3—5 hundruðum manns, eins og
þegar flest fólk er með vor og
haust, ef eitthvert óhapp kæmi
fyrir? Ekki hafa skipin svo stóra
eða marga báta, að þeir geti
tekið svoria margt fólk. .. . En
hvað skal gera? Engin ráð virðast
vera önnur en að takmarka það,
hve margt fólk megi fara með
einu skipi, og ætti það aldrei að
vera fleira en bátar eru til fyrir
á skipinu, hvað sem fyrir kann
að koma.
Þetta kann að þykja ósann-
gjarnt, eins og erfiðleikar eru
miklir á samgöngum hér við land,
og allir þykjast þurfa að komast
leiðar sinnar. En við því er ekkert
annað að gera en að reyna að
fá fjölgað ferðum á þeim tímum,
sem mestir eru fólksflutningarnir
á, þ. e. haust og vor. Til bráða-
birgða mætti líka fyrir þessar
ferðir, sem fólk þarf helzt að
komast með, hafa aukabáta, svo
fleira fólk sé hægt að taka með í
feröina. Afskifta- og eftirlits-laust
má þetta ekki lengur vera.
Um mótorbátana sem fólks-
flutningaskip er það að segja, að
skip, sem eru svo smá, að þau
geta engan skipsbát haft með sér,
ekki einu sinni fyrir skipshöfn-
ina, ætti ekki lengur að líðast
að fylla sig af fólki og fara svo
tit í hvaða veður og undir hvaða
útlit sem er.. .. Hve oft hefir
ekki hurð skollið nærri hælum
í þessu efni? .. . Víðast mun sam-
göngum svo háttað hér á landi,
að menn eru ekki alveg tilneyddir
til að nota þessi farartæki, þ. e.
mótorbátana. Það getur þó stund-
um staðiö svo á, að menn þurfi
að nota fyrstu ferð, sem fellur,
frá einu stað til annars, og þá
getur komið sér vel að geta
hlaupið upp í mótorbát, sem er að
fara til þess staðar, sem farþeginn
þarf að komast á. Og til þess að
loka ekki alveg leiðum í þessu
efni væri ekki fjarri sanni að
leyfa það, að hver mótorbátur
mætti flytja hafna á milli 1 far-
þega á hverjar 5 brúttó-smálestir
bátsins auk skipshafnar sinnar,
meðan samgöngur eru ekki í betra
lagi en þær eru enn í.
Flóabátar, hvort heldur eru mó-
tor- eða gufu-bátar, sem hafa á-
ætlunarferðir, hvort sem þeir hafa
styrk eða ekki, ættu alls ekki að
hafa leyfi til þess að hafa fleiri
farþega innan borðs en þeir hafa
skipsbáta fyrir til þess að láta
fólkið í, ef slys ber að höndum.. .
Nefndin leggur til í þessu máli:
A. Aa gufuskip pau og mótor-
skip, sem annast vöru- og fólks-
flutninga med ströndum landsins,
par med taldir flóar og firdir,
megi ekki haja fleiri farpega inn-
an bords en pau hafa skipsbáta
fyrir, til pess ad koma farpegum
fyrir í, ef sltjs ber ad höndum.
B. At3 mótorbátar peir, sem eigi
eru stœrri en svo, ad peír geta
ekki haft med sér skipsbát fyrir
áhöfn sína eda farpega, megi eigi
hafa fleiri farpega innan bords,
en svarar einum farpega á hverjar
ö brúttó smálestir bátsins, eftir
nánari takmörkum, sem sett yrdu
um pad med reglugerd.
Öll skip, hvort heldur eru mó-
torskip gufuskip eda seglskip, er
flytja varning milli hafna innan
tands frá ödram löndum eóa til
peirra, skulu útbúin meó merkjum
á hlidunum, er segi til um, lwer
hledsla skipsins megi mest vera.
Sama gildir um fiskiskip, sem
ferma med salti og kolum eóa
sigla á milli landa med punga-
vöru.“ (Frh.)
Alpfnffi.
Neðri deild.
Þar var í gær frv. um fram-
lag til kæliskipskaupa Eimskipa-
félagsins og frv. um atvinnu við
vélgæzlu á gufuskipum vísað til
2. umr. og ákveðnar tvær umr.
um fyrirhleðslu fyrir Þverá.
Það er nauðsynlegt og sjálfsagt,
að koma hér upp kæliskipi. Hitt
er annað, að það skip á ríkið
sjálft að eiga. Næstbezt má telja,
að samið sé við Eimskipafélagið
á þeim grundvelli, að gegn til-
lagi ríkissjóðs komi aukin hluta-
eign hans í félaginu. — Við umr.
um vélstjórafrv. sagði Sigurj. J.,
að til væru rúml. 100 vélstjórar,
sem róttindi hefðu undanþágulaust
samkv. vélstjóralögunum, en 150
til 160 þurfi á skipin. Þó bætist
8—10 manns árlega við tölu vél-
stjóranna, en aukning flotans hafi
verið miklu hraðari.
1 dag eru 3. og fjórða mál á
dagskrá n. d. frv. Jóns Baldv. um
sérstakan þingmann fyrir Hafn-
arfjörð og um að styrkur vegna
ómegðar skuli ekki talinn sveitar-
styrkur.
Efri deild.
Þar voru á dagskrá í gær 8
mál. Af þeim var eitt, till. til
þál. um ríkisborgararétt, tekið út
af dagskrá. Frv. til fjáraukalaga
fyrir árið 1925 var samþ. með
12 shlj. atkv. og afgreitt til ríkis-
stjórnarinnar sem lög frá alþingi.
Frv. um löggildingu verzlunar-
staðar við Jarðfallsvík í Málmey
var samþ. með breytingúm til 3.
umr. með 10: 1 atkv. Frv. um
viðauka við og breytingu á lögum
írá 1917 um Flóaáveituna var vís-
að til 3. umr. og landb.n. Frv.
um viðauka við lög um verzlunar-
bækur frá 1911 var vísað til 2.
umr. og allsh.n. Um till. til þál.
um kaup á snjóbíl (flm. Jónas
Jónsson) spunnust allmiklar um-
ræður og orðasenna milli atv.m.-
ráðh. og flm. (J. J.). Að lokum
var till. samþ. til síðari umr. með
11 shlj. atkv. og samgmn. með
9 shlj. atkv. Frv. um leigu á skipi
til strandferða var samþ. til síð-
ari umr. með 11 shlj. atkv. og
til samgmn. með 10 shlj. atkv.
Það mál, er mesta athygli vakti
þeirra mála, er á dagskrá voru,
var þál.tilí. um tilfærslu á veðrétti
ríkissjóðs í togurum h.f. „Kára“.
Fjármálaráðherra, Jón Þorl., hélt
þar eina af þeim mestu mótsagna-
og vandræða-ræðum, sem haldn-
ar hafa verið á þingi um langt
skeið. Hann gat þess, að stjórnin
vildi verða við beiðni „Kára“ um
það, að landsstjórnin eftirléti ís-
landsbanka 2. veörétt sinn í tog-