Alþýðublaðið - 12.03.1926, Síða 3

ALÞÝÐUBLAÐID
3
inni, og þangað til, að ungarnir
eru orðnir fleygir.
Gudm. Dauídsson.
Neðri deild.
Par kom í gær til 3. umr. frv.
Jóns Baldv. um sérstakan þing-
mann fyrir Hafnarfjörð. Skýrði
hann frá þvi, að ekki hefði heppn-
ast tilraun til að sameina þá Ól.
Th. og Bernh. um breytingartill.
samkvæmt því, sem fram kom við
2. umr. málsins. Lýsti Ól. Th. þá
yfir því, að hann greiddi atkv.
gegn frv., en Bernh. óskaði leyfis
forsetans til að flytja skriflega
breyt.tiil. Ákvað þá forsetinn að
taka málið út af dagskrá. — Frv.
um löggflta endurskoðendur var
vísað til 3. umr., frv. sem Tr. P.
flytur um kirkjugjaldabreytingu í
Prestsbakkasókn í Hrútafirði, til 2.
umr. og mentam.n. og frv. um
breytingar á slysatryggingarlög-
unum til 2. umr. og til sjávar-
útv.n. með 12 atkv. gegn 4. Jón
Baldv. sýndi fram á, að óheppi-
legt væri að hringla í lögunum
þegar tveimur mánuðum eftir að
þau eru gengin í gildi. Þar eð
frumv. þetta var þó komið fram,
vildi hann láta vísa því til allshn.,
því að sú nefnd fjallaði um lögin
í fyrra, en J. A. J. hafði að vonum
flokksfylgiÖ með því að ráða
nefndarvalinu. — Jón Baldv. taldi
frv. um endurskoðendurna ekki
þarfa lagasetningu, en slik lög
yrðu smáum félögum til kostn-
aðarauka.
Efri deild.
Par var eitt mál tii umræðu,
en var tekið út af dagskrá.
Ný frumvörp og tillögur.
Jón Baldvinsson, fulltrúi Al-
þýðuflokksins á alþingi, flytur
frv. um að skylda útgerðarmenn
til að tryggja fatnað og muni
hvers lögskráðs skipverja, á gufu-
skipum og stórum mótorskipum
fyrir a. m. k. 800 kr. og á vél-
skipum smærri en 20 smál. fyrir
a. m. k. 400 kr. Iðgjöldin greiÖi
útgerðarmenn að öllu á stærri
skipunum, en að hálfu gegn ríkis-
sjóði á hinum smærri. Eigi má
draga iðgjöldin af kaupi eða hlut
skipverja. Sjóveð í skipi eða vá-
tryggingarfé skips sé trygging
fyrir skaðabótagreiðslum, ef út-
gerðarmaður vanrækir trygging-
una. Frv. er flutt að beiðni Sjó-
mannafélags Reykjavíkur.
Breytingartillaga er komin fram
í n. d. sem viðauki við frv. um
tillag til kæliskipskaupa. Samkv.
henni skal ríkið láta smíða strand-
ferðaskip með kælirúmi, sem svari
2000 teningsfetum og farþegarúmi
fyrir 40—50 manns. Á það að
geta liafið strandferðir á öðru
vori. Flutningsmenn eru: Sv. ól.,
,V0ti Tarzan*
ertaMlBB.
Þorleifur, Halld. Stef., Ben. Sv.
og Ásgeir.
Sjávarútvn. n. d. flytur frv. um
stofnun veðurfræðistöðvar, er heiti
.Veðurstofa íslands'. Fastir starfs-
menn séu forstjóri og fulltrúi, og
gerir frv. ráð fyrir, að forstjórinn
verði nú verandi forstöðumaður
veðurathugana, en fulltrúinn Jón
Eyvindsson veðurfræðingur. —
Jör Br. flytur þingsál.till. um
þriggja manna milliþinganefnd til
að . íhuga landbúnaðarlöggjöfina.
Pá flytur Jónas frá Hriflu frv.
um byggingar- og landnáms-
sjóð, sem á að létta efnalitlum
bændum og grasbýlismönnum við
kauptún að endurbyggja bæi sína
eða reisa nýbýli. Greiðist vextir
úr honum af slíkum lánum með
vissum skilyrðum. Einnig greið-
ist úr honum vextir af lánum
til frumræktunar. Gróðaskattsfrv.
er ætlað að sjá fyrir tekjunum.
— Nokkrir þingmenn í n. d. (Á.
f. Múla, Jakob, Tr. Þ., Ól. Th., M.
fcJ, og Ásg.) flytja frv. um, að:
skemtanaskattur til þjóðleikhúss
sé einnig greiddur í kauptúnum,
sem hafa 500 íbúa eða fleiri, og
að innanfélags-danzleikar, annara
en skólafélaga, séu Iíka skattaðir.
Einar skálaglam: Husið við Norðurá.
„Já, og nú er ég að hugsa um að taka
mig upp héðan í haust og flytja mig suður
til Reykjavíkur. Ég ætla að ráða mig á
togara."
„Á togara. Einmitt það. Alt af eru þar
nú slysin; þeir eru að stranda og sökkva og
rekast á, og aldrei verður mannbjörg, og
félögin eru alt af að fara á hausinn. Og
svo eru útgerðarmennirnir þeir svíðingar, að
þeir tíma ekki að borga almennilegt kaup.“
„Jú; en þeir borga þó það kaup, sem
um er samið,“ hraut út úr Porsteini.
Parna hafði Jón gamli ratað í blindgötu;.
það sá hann í hendi sér. Kaupgreiðslu átti
hann ekki að tala um. Hún var ekkert aðlað-
andi hjá honum. Svo rendi hann sér inn í
annan farveg.
„Og allar veslings ekkjurnar!"
„Ég er nú ekki kvongaður enn þá, en
ég vona þó, að forsjónin forði því, að ég
fari i sjóinn, því að við Guðrún ætlum að
giftast i haust.“
.„Hvaða Guðrún?“ hváði Jón, eins og hann
ekkert vissi eða skildi.
„Hún Guðrún dóttir ykkar. Ég ætlaði að
segja þér það núna. Við treystum því, að
þú óskir okkur alls góðs, — og þú hlýtur
eftir þau þrjú ár, sem ég hefi verið hjá þér,
að þekkja mig svo, að þú vitir, að ég muni
reynast henni vel.“
Jú; það vissi Jón ógnarvel, en Þorsteinn
var hvorki prestur né kaupfélagsstjóri, og
eftir því, sem á stóð, var ekki urn annað
að gera fyrir Jón en að reyna að fá frest á
málinu til þess að finna leið út úr klípunni.
„Ég veit, að þú ert valmenni, Þorsteinnl
En ekki trúi ég því, að hún Bera mín láti
sér þetta vel líka. Hún hefir alt af verið mjög
stór upp á sig og ætlað sér að þoka stúlk-
unni heldur upp fyrir sig en niður. En- því
trúi ég allra sízt, að hún muni vilja gefa
einkabárnið okkar manni, sem á það á hættu