Føringatíðindi - 17.02.1898, Blaðsíða 3

eg vera minsta vandan, tí tey gomlu skip-
ini eru ivir høvur sterkt bigd, og av leka
ganga tey ikki brádliga burtur í rúmum
sjógvi. Verri man tað vera við røki-
skapinum við standandi og leypandi reið-
skapi. Stundum frættist, at mastrar eru
rotnar edla løstaðar og at spennir eru
gingin firi, og segl og tog eru ikki altíð í
besta skili. Søgur ganga frá, at ikki einans
bestumenn, men eisini summir avskiparunum
eru fákunnugir í signalkunskapi og øðrum,
sum mátti verið neyðugtkjáskipsformonnum.
So mikið er víst, at slík nógd av skips-
monnum og skipsformonnum er um støkk-
utar stundir sprottin upp sum hundaland
úr eplisong, at ikki kunna ađlir vera fudl-
lærdir.
Høvuðs lærumeistarnir, Føringar hava
haft í skipsmannsskapi eru eingilskir fiski-
menn, og teir tikjast mær ivir høvur at
vera órøkjukleppar. Skitligt og ónósligt
er innanborða. Koma teir í havn, sínist
einasta umhugsan at vera, sum skjótast at
koma tii lanđs at drekka vitið burtur. Fáir
leggja dent uppá at hampa seg edla skava
skadnið av sær. Segl verða slept niður og
ikki fastbundin. Togendar rekast og slein-
gjast. Bátar verða lagdir at gnedla sum
best ber til, og so er Hvið alt út ettir.
Stórur partur av Førja skipsmonnum
gevur Eingilskmonnunum lítið ettir í óríggju-
ligheit. Á summum skipum herskar slíkt
sjálvræði, at vaktin, sum av formonnunum
verður sett at ansa ettir skipinum, letur sær
lítið koma við, antin skipið brennur edla
søkkur edla kemur í drift. Rúsdrekka
verður notið ikki bert, tá íð skipið er ætlað
til at liggja inni í havn, men eisini í sigl-
ingatíð og voldir tí ofta skaða.
Alt hetta haldi eg føra meiri vanda
við sær, enn tað, at skipini eru gomul. Eg
hopi, tær tíðir koma, tá íð kraft verður av
formonnum, at teir skulu vera fudllærdir í
skipsmannsskapi, — ikki bert stovulærdir,
men lærdir av sigling á slíkum ferðum,
kvar meir og betri kunnstur, røkjuskapnr
og dugnaskapur fæst enn tann, íð sínist at
vera ráðandi um okkara leiðir. Eg hopi,
skipsfólkið ivir høvur vil seta meiri æru
í, at đugnaskapur, skil og nosligheit kann
skína fram innan og uttan borða.
Gamalur ulkumaður.
»Dimm.« hevur spurstungu. 22. janúari
meldar hon, at nú hava vit haft tann firsta
»rigtige« stormin. Teir stormar, íð
frammanundan høvdu verið, tóktist mær og
mínum líkum at vera »rigtigir«; men
»Dim.« man vita best. Antin hann, sum
vindinum ræður, leggur í, kvat »Dim.«
heldur vera rætt edla ikki, so hava nú
í langar tíðir slíkir rættir stormar herskað,
at ógerðaveður má sigast at vera bæði á
sjógvi og landi. Húsaskaðar eru kvønn-
dagstíðindir. Seyður hevur sjaldan turrt
skinn og má langar tiðir søkja sær lívd
firi stormunum. Uppløgutíð hevur verið,
so at døgurðamatur fer at tróta víða kvar.
Lat okkum hopa, at fólkið leggur sær hetta
í minni og vitjar minni til øltunnuna, tá ið
innløgur ordnast betri. Marjin.
Tíðindir úr Førjum. Sjóróður er í stak-
plássum royndur so mikið, at vónir sínast
at vera um toluligan fiskiskap, tá íð veðrið
blíðkar. Annars hevur verið harðveður so
at siga í heilum, stundum áarføri og stundum
rennukavaælingur og heglingur.
Tvey av Havnar fiskiskipunum eru út-
gjørd til at royna fiskiskap so skjótt sum
tað vigrar.
-- Heiman av Sandi frættist, at Kindils-
messudag tók ein 13 ára gamal drongur,
sonur kadlsmannin Joen Rasmussen, út av
brimi. Brimgangurin var av tí mesta og
íleiri óvitadreingir høvdu til stuttleika at
renna út móti óløgunum, inntil hesum eina
dreinginum barst á, so at hann varð sligin
attur og fram í briminum og sást síðani
ikki attur.
Gátuna i nr. 2
hevur »S.« lagt út soleiðis:
Semja er besta dírgrip í Førjum;
hon nítist í ødlum — kjá einum og kvørjum;
hon nítist á fjadli, hon nitist i fjøru;
hon nítist við nót, og hon nitist við snøri;
hon góð er at goyma, um tú hana hevur;
hon tekst ikki altíð, um tú hana krevur.
Hon er eisini gitin av »Stutta stakki*
og »Langa lívi«.
LÍSINGAR.
Bíligur stokkaviður, borðviður
og plankar
kann fáast í vár edla í summar. Tann,
íð keypur fyri ikki minni enn 300 kr., kann
fáa viðin ffá guvuskipi til tíð og stað eftir
avgerð. Góð betalningsvilkor. Keyparir
vendið sær sum skjótast til
0 I a f J. 0 I s e n,
Vestmanna.