Føringatíðindi - 19.05.1898, Síða 3

Mangt og kvat
°g
eitt og annað.
Ungrnoy S. hevði 3 giftar sistrar, men
hevði sjálv einki fríggjaraboð fingið. — So
ein dagin kom hitt stóra spursmálið. —
Hon kravdi 8 dagar til at samráðast við
skildfólk og vinfólk.
First fór hon til eldstu sistur. Hon
hevði verið gift i 5 ár, og var í teimum
kvørki sloppin til dans eđla komediu, og
helt, at tað í ødlum lutum var eitt trælaiív
at vera gift.
Onnur sisturin mátti sjálv skúra gólv
og vaska klæðir kjá bødninum, manninum
og sær sjálvum. Í-Ion rósti heldur ikki av
giftarmálinum.
Triðja sisturin átti ein mann. sum hevði
sligið seg til »fløskuna« og bardi hana
»úr song og í song«.
Attaná samrøðuna við sistrarnar fór S.
heim og setti seg at skriva til fríggjarin.
Hon hevði tó hug til at >royna tað«.
H. hevði nógv við at starvast. Fólk
heitti íðuliga á hann til sakførsil, og tá tær
gomlu sakirnar vóru endaðar, var han maður
firi at fáa íbirt níggjar sakir, so hann nítti
ongatíð at »leggja av síni herklæðir«. Tað
kundi ikki við navni nevnapt, sum hann j
ikki firi blíð orð og góða løn vildi taka
sær firi at seta í verk. Giftarmal fekk
hann í lag tværreisur skjótari enn tann
kringasta krøkjukedling í lanđinum.
Sum aðrir lærdir menn, var H. ofta
burtur i øðrum heimi, so hann stundum ikki
visti, kvar íð hann gekk edla stóð. Tú
kunđi síggja hann koma titandi oman
gjøgnum túnið. Best sum tað var, stedgaði
hann, snuddi sær, og helt so »við sjógv á
baki« niðan attur sama veg sum han var
komin.
Væltalandi var hann, so hann hevði
fáar sínar líkar og ongan sin ivirmann.
Orðini tustu frá honum sum heglingur úr
einum útnirðingsæli. Tí var tað rímuligt,
at hann bjóðaði sær til at fáa sess í parla-
mentinum (soleiðis kadla Eingilskmenninir
riksdag teirra). Kvat hann ikki hevði
verið títtmæltur, ferðamikil og kikur firr,
tað varð hann nú. Altíð gekk hann við
lummunum fudlum av brøvum frá politiskum
vinum og uppskriftum við imisligum »sta-
tistiskum upplísningum«.
Ósmæðin var hann, og gitið var víða
um landið, at eingin kundi bjóða til at seta
hann fastan. Tó síntist hann eina ferð at
vera komin upp í rubbuhaft. — Hann stóð
á talarapadlinum framman firi stórari manna-
múgvu. Hann sveimaði liðuliga og við
skemtuligum orðum uppi í tí hægru poli-
tikkini, og til at stirkja sína frágreiðing um
eitt av teimum brennandi spursmálinum
vildi hann framleggja eitt bræv frá einum
av teimum politisku vinunum. Hann trívur
í lumman, fær eitt bræv upp í hondina og
tekur til at lesa:
»Kæri elskaði vinur!...........«; her
stedgaði H., sjónliga bilsin og ein løta leið
um, áðrenn hann fekk málið attur, so fór
hann at trilva 1 imsum lummum; men
fjáltur var komið á hann, og við ti skili
mátti hann taka »tráðin« uppattur og
goyma tað rætta brævið til eina aðra ferð.
Kvat bræv hetta var. íð kundi gera H. so
bilsnan, fingu áhoyrarnir ongantíð at vita.
Ringt fólk mutlaði tó um, at tað mundi
vera eitt fríggjarabræv. sum hann hevði
fingið at bera fram til ein rikan svein. sum
í hesum bili hevði gjørt seg til hansara
politiska hjálparamann. At brævið kundi
hava rikist so leingi í lummanum midlum
teir statistisku upplísningarnar, at bjálvin
var slitin av, var ikki ótrúligt firi teimum,
sum kendu H.
FRÁ ÚTJ ONDUM.
í havinum sunnanfiri Kina hevur
Spanialand átt o. u. 2000 oyggjar, nevndar
Fillippineoyggjarnar. Tær eru nógv verdar,
tí haðani førist út árliga firi fleiri hundrað
millión krónur av handilsvari (hampur,
tobakk, kriddarí o. a. m.). Høvuðsborgin
eitur Manilla. Til at verja hesar oyggjarnar
vóru tá, íð kríggjið birtist í, 4 stór kriggs-
skip umframt nøkur smærri. Bandaríkini
høvdu 11 góð kríggsskip firi vestan. Við
teimum herjaðu Amerikamenn á spanska
flotan, sum lá i víkini uttanfiri Manilla.
Teir komu tíðliga um morgunin óvart inn
um skansan í fjarðamunnanum, og so stóðu
bardagar i tveir timar. Eitt av Amerika-
skipunum var idla farið; men av teimum
spansku var einki á floti; tey, íð ikki vóru
skotin niður av fíggjundunum, søktu Spania-
menn sjálvir niður. Seinast ið frættist hevði
Manilla ikki givið seg ivir til fíandan;
men í bandaríkjunum roknast oyggjarnar
at vera vunnar, og presidenturin er longu
farin at røða um at avreiða tær til eina
kvørja stórmakt í Europa.
Frá spanska høvuðsflotanum var einki
frætt seinast, íð tíðindir komu. Amerika-
menn sigast ikki at vilja flita sítt herlið
ivir til Kuba firr enn regntíðin er ivirstaðin;
men teir fáast enn sum firr við at føra
kríggstilfar og frívilligar stríðsmenn til upp-
rørarnar. í Spanialandi varð mikil ófriður
tá, íð tíðindir komu um bardagan í Manilla-
víkini. í mongum plássum hevur útskots-