Ólavsøku-teiti - 29.07.1948, Síða 6

HÁKUNARMÁL
Tá Rikard. kendi fíggjarhall,
Bláhamar sat og roykti ball,
tá fekk eg okkum Oyrnafjall —
•
Her síggja tit ein rcettan kall —
eg akti ikki Thorstein jall,
men finni mær mín egna pall, —
eitt ørnafjall.
LEYSASØKK
Hart móti hørðum, segði fjúrtand),
men steyrin bognaði ikki.
Altíð bagir illum barni okkurt —
heldur Andrass um Thorstein.
So hildu ráðharrarnir fyrstu nátt,
teir svóru í Havn: Lítið batar at breiða
reint lak á skitna song.
Ást fjalir lýti — uggaðu ráðharrarnir
seg við tann dagin, teir fyrstu ferð hittust.
Lán kemur læandi aftur, hugsar Marshall.
Goymt er ikki gloymt — talaði Stiðja-
fjall til Tungulíðfjall hin 5. mai 1948.
Meg lysti at vitað út í odd og egg, fyri
hvønn tær gerðir verða gjørdar, ið al-
ment verða sagdar at verða gjørdar fyri
fosturlandið.
(Lichtenberg í 18. øld)
Steinur brestur fyri mannatungu —
gott er, at grótið er nógv í Foroyum.
Hvat vigar meira: Ein árgangur av
Dimmalætting ella ein árgangur av Dag-
blaðnum ?
c o.
Sjúgva teg! — hatta verði eg
lagdur undir.
-----------------------------
Havtaskdn droymir
Long liggur vael í mínum búki,
brátt hinar eg slúki.
Koníio Ziska, Ellindur, Sverri!
Ongu! í reyv — tíverri . . .
8