Føroya kunngerðasavn A og B - 24.08.1996, Blaðsíða 3

387
Stk. 3. Skrásetingamar skulu fevna um búskaparligar
hendingar, sum hava týdning fyri stovnin, og sum eru
ein fylgja av virksemi stovnsins.
Stk. 4. Skrásetingamar skulu gerast so hvørt og so skjótt
sum gjørligt, eftir at tey viðurskifti ið skrásetingamar
verða grundaðar á, em farin fram. Skrásetingamar skulu
harumframt gerast soleiðis, at tann tíðarbundna rað-
fylgjan verður tryggjað, og skrásetingamar skulu vera
fullkomnar og haldgóðar.
Stk. 5. Skrásetingamar skulu gerast við klárskrift ella
við elektroniskum ella øðmm tekniskum tólum, sum
altíð kunnu skriva út skrásetingamar við klárskrift.
Stk. 6. Skrásetingamar skulu vísa á tað skjalatilfar o.a.,
sum hoyrir til, og hava upplýsingar, ið gera tað møguligt
at fylgja tí einstøku skrásetingini í bókhaldinum.
Stk. 7. Hvør skráseting skal prógvast við einum skjali.
Skjøl
§ 12. Skjøl, nýtt sum gmndarlag fyri skrásetingini, skulu
vera góðkend av persóni við heimild til tess, og hava tær
fyri skrásetingini neyðugu upplýsingar.
Stk. 2. Skjøl, sum verða útflýggjað av øðmm enn stovn-
inum, ið førir roknskap, em uttanhýsis skjøl. Onnur
skjøl em innanhýsisskjøl. Um tað finst eitt uttanhýsis
skjal, skal hetta nýtast heldur enn eitt møguligt innan-
hýsis skjal.
Stk. 3. Tá talan em um skjøl, sum viðvíkja einsháttaðum
búskaparligum hendingum, kunnu hesi skrásetast í ein-
um samtali, um so er, at upphæddin uttan tmpulleikar
kann sundurgreinast.
Stk. 4. Um skrásetingar verða gjørdar sjálvvirkandi,
kann ein frágreiðing, sum upplýsir, hvussu skrásetingin
verður gjørd, eftirkannað og goymd, tó avloysa skjalið.
Henda frágreiðing skal standa í reglugerðini, sum er
nevnd í § 4, stk. 3.
Stk. 5. Har sum skrásetingin einans verður gjørd út frá
upplýsingum, sum em fluttar elektroniskt frá øðmm
stovnum, skal sendarin skriva út og senda eitt skjal e.l.,
uttan so, at tað kann sannast, at talan er um skrásetingar,
gjørdar sjálvvirkandi, og sum em treytaðar av eini skip-
an smb. stk. 4.
Stk. 6. Broytingar/rættingar í skrásetingum mugu bert
gerast, um bæði tað, sum stóð í tí uppmnaliga skjalinum,
og broytingin síggjast á einum nýggjum skjali/skrá-
seting.
Inntøkur, útreiðslur og tíðaravmarking av hesum
§ 13. Útreiðslur og inntøkur, sum stava frá vømm og
tænastuveitingum, skulu skrásetast, tá hesar em latnar.
Stk. 2. f teimum fømm, tá útreiðslur ella inntøkur ikki
stava frá vømm og tænastuveitingum, skulu hesar skrá-
setast, so skjótt upphæddin kann gerast upp, og í sein-
asta lagi, tá goldið verður. Ein upphædd kann gerast
upp, um eitt rættarligt krav uppá eina væl greinaða upp-
hædd kann gerast galdandi. Úm eitt munandi krav móti
landinum, sum hoyrir til eitt ávíst fíggjarár, ikki kann
gerast endaliga upp, áðrenn roknskaparárið er lokið,
skal upphæddin skrásetast á einari útreiðslukonto í rokn-
skapinum fyri tað fíggjarárið, gmndað á eina meting, so-
leiðis at upphæddin verður rættað í tí fíggjarári, tá krav-
ið endaliga kann gerast upp.
Stk. 3. Ut- og inngjaldingar, hemppi í forútgjald, sum
ikki beinanvegin kunnu beinast til eina ávísa útreiðslu-
/inntøkukonto, skulu skrásetast á eina fíggjarstøðu-
konto, til útreiðslu-/inntøkuskrásetingin kann fara fram.
Stk. 4. f roknskaparligu ískoytistíðarskeiðunum verða
útreiðslur og inntøkur skrásettar, sum hoyra til eitt farið
roknskaparár. Hesar skrásetingar eiga at avmarkast til
tey føri, har serligar orsøkir em til, at skrásetingin ikki
hevur kunna verið gjørd fyrr.
Stk. 5. Tey roknskaparligu ískoytistíðarskeiðini verða
eisini nýtt til skráseting av eftirbókingum.
Broyting í skrásetingarmeginreglum
§ 14. Tá skrásetingarmeginregla verður broytt, antin í
einstøkum føri (t.d. rætting av skeivari bóking í einum
famum fíggjarári) ella sum ein varandi broyting, fer
hetta, treytað av hvør broytingin er, at føra við sær tøkni-
liga treytaðar meirútreiðslur/meirinntøkur ella minniút-
reiðslur/minniinntøkur. Hesar tøkniliga treytaðu út-
reiðslur/inntøkur skulu ikki takast við sum útreiðslur/-
inntøkur í játtanarroknskapinum. f staðin fyri skulu
roknskaparpostar við ársbytjan í tí fíggjarárinum, tá
broytingin verður gjørd, tillagast soleiðis, at teir vísa ta
upphædd, sum teir høvdu havt, um so var at broytingin
varð gjørd áðrenn viðkomandi fíggjarár. Føroya Gjald-
stova ger hesa tillaging út frá eini frágreiðing frá teirri
landsstýrisdeild, sum broytingin viðvíkur, og tillagingin
skal vísast við eini notu til status í landsroknskapinum
fyri viðkomandi fíggjarár.
VII. Gjaldingar
§ 15. Allar útgjaldingar skulu fara fram yvir Búskapar-
skipan Landsins. Hevur ein stovnur fingið loyvi at hava
egnar likviditetskonti og kassa, so skulu hesar bert nýt-
ast til ásetingamar samb. § 3, stk.6.
Stk. 2. Undantøk frá reglunum í stk. 1 verða gjørd sam-
bært § 4, stk. 4 og 5 í hesi kunngerð.
Stk. 3. Førast skal kassaroknskapur (kassafrágreiðing
e.l.), har dagliga skulu førast allar inn- og útgjaldingar
fyri hvønn einstakan post, ella um serligar sundur-
greiningar em, ein samlað upphædd fyri hvørja sundur-
greining.
Stk. 4. Reiður peningur í stovnskassanum skal stemmast
av minst eina ferð um dagin og altíð við avhendan. Er
talan um stovnar, hvørs virksemi talar fyri styrktum
eftirliti á annan hátt, verða serligar reglur um hetta at
áseta í reglugerðini fyri stovnin.
Stk. 5. Reiður peningur skal goymast forsvarliga og má
ikki koma í bland við pening, sum er óviðkomandi fyri
landið.
Stk. 6. Tað áliggur stovnsleiðaranum at gera ófráboðað
kassaeftirlit til tess at vissa seg um, at virðini em til
staðar, og at kassavirksemið verður forsvarliga umsitið.
VIII. Mannagongdir um gjaldingar
Útgjaldingar
§ 16. Mannagongdin á einum stovni viðvíkjandi útgjald-
ingum skal tryggja, at útgjaldingar bert fara fram sam-
svarandi avgerðum, tiknum av persónum sum hava
heimild til tess. Eisini skal mannagongdin tryggja, at øll
útgjaldsskjøl verða eftirkannað, og at ein nágreinilig og
fullfíggjað roknskaparlig skráseting fer fram av útreiðsl-
um og útgjaldingum, og at skráseting og útgjald fer fram
í samsvari við góðkend útgjaldsskjøl.
Stk. 2. Mannagongdin skal leggjast soleiðis tilrættis, at
tað starvsfólkaliga verður ein skilnaður millum skráset-
ingina og gjaldingina. Um hetta ikki er gjørligt, skulu
serligar reglur ásetast hesum viðvíkjandi í reglugerðini