Alþýðublaðið - 11.01.1927, Blaðsíða 4

4
ALBÝÐUBLAÐIÐ
KOL. KOL.
Ágæí ensk steamkol, fgeymd i kúsi,
fást að eins ii|á
H. P. Duus.
Tilboð.
Vegna breytingar á raflýsingu bæjarins eru til sölu
neðangreindar raflýsingarvélar:
1. Einn jafnstraumsdynamo 2 x 230 volt, 37 kw.
með tilheyrandi, Francistúrbínu, „regulator“, töflu með
mælum og yfirleitt öllu, sem fylgja ber slíkum dynamo,
einnig vara-„akkeri“.
2. Einn jafnstraumsdynamo, 220 volt, 9 kw. með
öllu tilheyrandi, svo sem túrbínu (Francis-), töflu o. s. frv.
3. Einn „HEIN“-mótor, 20 hestafla með kælivatns-
kassa og leðurreim tvöfaldri ca. 11 m. langri.
4. Ca. 100 hemlar, 0,6 — 3,0 amp.
Alt petta í vel starfhæfu ástandi og vel viðhaldið.
— Tilboð í vélar pessar óskast send bæjarstjóra eigi
síðar en 1. marz næst komandi með tilgreindri verð-
upphæð og borgunarskilmálum.
Bæjarstjórinn í Hafnarfirði, 8. jan. 1927.
Drjngnr er
P „Mjallar“-dropinn.
Þ>eir, kaupmenn, læknar
eða aðrir, sem kynnu að
hafa kröfur á bæjarsjóð
Reykjavíkur útaf viðskiftum
á árinu 1926 eru beðnir að
senda reikninga sína hing-
að til skrifstofunnar í síð-
asta lagi fyrir lok pessa
mánaðar.
Borgarstjórinn i Reykjavjk,
10. jan. 1927.
K. Zimsen.
Eyjablaðið,
málgagn alpýðu í Vestmanneyjum
fæst við Grundarstig 17. Útsölu-
maður Meyvant Hallgrímsson. Sími
1384.
um burtför Jöruntlar héðan og frá
því, jregar hann bjargaði skips-
höfninni af skipinu brennanda fyr-
ir Reykjanesi. Ágúst H. Bjarnason
prófessor las kafla úr fyrirlestri
Gests Pálssonar um iífið í Reykja-
vík.
í erlenda skeytinu
í gær, pví öðru í röðinni, féll
úr lína. Samningurinn, er þar
ræðir um, var gerður á milli
stjórnarinnar í Canton og ræðis-
manns Breta í Hankow.
Glímufélagið „Ármann“
h.eldur fund í kvöld í Iðnó kl.
8. Sjá augl. þess hér í blaðinu í
dag.
Skjaldarglíma „Ármanns"
verður háð 1. næsta mánaðar og
fer fram í Iðnaðarmannahúsinu.
Öllum glímumönnum í Reykjavík
er heimil þátttaka. Þorgeir Jóns-
son, sá er vann Ármannsskjöld-
inn síðast, er erlendis og keppir
pví ekki að pessu sinni.
„Ræðu
Jörundar hundadagakonungs"
kal'aði „Mgbl.“ björgun hans á
skipshöfninni fyrir Reykjanesi.
Anlýseidir
eru vinsamlega beðnir að athuga
pað, að senda auglýsingar í blaðið
tímanlega, helzt daginn áður eu
pær eiga að birtast, og ekki síðar
en kl. lOy^ pann dag, sem pær
eiga að konia í blaðið.
TækiíæsMaup.
1 blá cheviotsföt, sem ekki hef-
ir verið vitjað, á lítinn mann, til
sölu. Verð 110 kr., sömuleiðis yf-
irfrakki á stóran mann, verð 65
kr. Nokkrir metrar af Álafoss-
efni, verksmiðjuverð 16 kr. nietr.,
seldir fyrir 10 kr. rnetr. Hreinsa,
pressa og saurna föt vel og ó-
dýrt. Ammendrup, Laugavegi 18
(kjallaranum).
Mjólk fæst allan daginn i AI-
pýðubrauðgerðinni.
Sjómenn! Varðveitið heilsuna
og sparið peninga! Spyrjið um
reyhslu á viðgerðum olíufatnaði
frá Sjóklæðagerðinni.
„Þetta er rækalli skemtileg
saga, pó hún sé íslenzk,“ sagðí
maður um daginn. Hann lá við
að lesa „Húsið við Norðurá",
fyrstu íslenzku leynilögreglusög-
una, sem skrifuð hefir verið hér
á landi.
Alfiúðuflokksfólk! Athugið, að
auglýsingar eru fréttir! Auglýsið
pvi í Alþýðublaðinu.
Ritstjórl og ábyrgðarmaBur
Hallbjörn Halldórssoa.
Alpýðuprentsmiðjan.
Upton Sinclair: Smiður er ég nefndur.
pú takir ágóðann að vinnu vorri.* Hann
skipaði hersveitum sínum að skjóta á pá, en
hersveitirnar voru líka hlæjpndi, og hann gat
ekki staðist hlátur svo margra manna; hann
hló með og sagði: ,Vér skulum hætta þessari
heimsku.*
Er meðal yðar nokkur maður, sem sagt
geti: ,Ég er frelsisins verður?' Sá maður
mun frelsa heiminn. Og ég segi yður: Undir-
búið hjörtu yðar fyrir bræðrafélagið, pví að
stundin nálgast, og pað er háðung að ve.ra
ekki verður sinna forlaga. Maöur getur
þrælkað með líkama sínum og pó verið
frjáls, en sá, sem er præll með sál sinni,
dáist að táknum drottnunarinnar og girnist
hennar ávexti.
llverjir eru ávextir drottnunarinnar? Það
eru hroki og stærilæti. Það eru óhóf og létt-
úð og valdafýsn. Og hver er sá rneðal yðar,
sem getur sagt: ,Ekkert af pessu á sér
rætur í hjarta mínu?‘ Sá rnaður ér mikill,
og frelsun heimsins er verk hans vilja.“
XXXV.
Ræðumaðurinn pagnaði og snéri sér við.
Hann rendi augunum yfir ræðupallinn og pá,
er á honum sátu. Hann mælti: „Þér eruð
fulltrúar hinna félagsbundnu verkamanna. Ég
pekki ekki félagsskap yðar, og pess vegna
spyr ég: I hvaða skyni hafið þér sameinast?
Er pað til þess að feta í fótspor drottnara
yðar og fjötra aðra, eins og pér hafið verið
f jötraðir ?“
Hann beið eftir svari, og fundarstjórinn,
sem hann horfði á, hrópaði: „Nei!“ Aðrir
hrópuðu líka: „Nei!“ og áheyrendurnir tóku
]>að upp með miklum hita. Smiður snéri
sér að þeim. „En þá segi ég yður: Brjótið
.niður í hjörtum yðar og félaga yðar tilbeiðsl-
uná á þeim auvirðilegu hlutum, er drottn-
unin hefir fært inn í heiminn. Ef maður safn-
ar saman hrúgum af mat, meðan aörir svelta,
er pað ekki ilt? Ef kona hleður á sig fötum
sjálfri sér til óþæginda, er það ekki hégómi?
Og sé pað hégómi, hvers vegna skylduð pér
pá dást að því, pér, sem petta veldur hungri
og örvæntingu?
Fyrir framan mig sitja ungar konur úr
verkamannastét't. Segið við sjálfar yður: Ég
ríf af fingrum mér gripina, sem eru blóð
og tár meðbræðra minna. Ég pvæ farðann
framan úr mér, og úr höfði mér og barmi
tek ég hinar heiinskulegu fjaðrir og borða.
Ég þori að vera það, sem ég er. Ég pori
að tala sannleikann í heimi lyganna. Ég þorl
að korna heiðarlega fram við konur og karla.
Fyrir framan mig sitja ungir verkamenn.
Ég.segi yður: Elskið heiðvirðar konur. Elsk-
ið ekki skækjur eða stælingar af skækjum.
Dáist ekki að aðgeröarlausum konum drottn-
andi stéttarinnar né að þeirn, er lierma eftir
peim og dásama pær með því. Dáist ekkl
að magnlausum limum og ólundarsvip og
merkjum stærilætis og hégómaskapar, pessu,
er yður sjálfa selur í prældóm.
,Tréð pekkist á ávöxtunum', og húsbónd-
inn þekkist á pví lífi, er hann lætur pjóna
sína lifa. Þeir pekkjast á eymd og atvinnu-
leysi, á sóttum og hungursneyð, á stríðum
og manndrápum. Falli dómurinn yfir pá, er
pessu valda!
Þér hafið heyrt sagt: Sérhver fyrir sjálfan
sig, og djöfullinn taki pann síðasta. En ég
segi yður: Sérhver fyrir alla, og hinn síðasti
sé yðar byrði. Ég segi yður: Ef maður vill
ekki vinna, þá látið pað verða: Hann er
sveltur; ef hann vill ekki þjóna, pá sé hann
talinn glæpamaður, pví að svíkist einn maður
unr vinnu, pá er annar rændur, og hreyki
einn sér upp af auðæfum, pá hefir hann
hold bróður síns í maganum. Sannarlega
segi ég yður: Sá, er lifir hóglífi, meðan aðr-