Bjarki - 02.04.1897, Blaðsíða 2
50
hann minn æsfcuvörður var
og vinur alla daga.
í'ar jeg eins og rós upp rann
rauð á lífsins vori;
æskufjör úr augum brann
en eldur úr hverju sporí.
Björn svo flutti Bakkann á
bjó þar vel og leingi,
með folöldunum flaug jeg þá
frjáls um tún og eíngí.
Alt mjer svotia' að óskum gekk,
enn nam íjölga vinum
Olafur, þá ábúð fjckk,
aungu síðri hinum.
Miimar æfi man jeg þá
margan sumar daginn;
þegar tún í legu lá
Ijck jeg kríngum bæinn.
Frjáls um græn og gróin Iönd
gekk jeg öllum stundum;
aldrei Sagði' hann á mig bönx5
eða bcitti hundum.
Margt er fleira að minnast á;
í miaídvíðmnum hörðum
aldrei þar jeg útf lá
undir húsa göráum
Ilann mjer Ijeðf húsaskjóll,
hleyfti undir paHínn;
mig þar síðan óspart ól
eins o,g kouxst á stallinn.
Ut jeg látín afdrer var,
alt var til mfra borið,
þar ti( sáust' sóíeyar
sólskixxið og vorið.
Eg má biðja' harin Olaf minn
enn að gefá á stallínn
»g hleypa mjer í hinsta sina
hjá sjer undir pallinn
Ef jeg tóri af í vor
sg hann nýta vildí,
einhverra tfma ærlegt spor
eg hann bera skyldi.
Hægrí fót jeg haltan ber
hönd mjer íjá'ðu þína;
skrifaðu orðrjett eftir mjer
og svo kveðju mi'na.
Olafur mun þekkja þá
þyrstri nú og kaídri
Stjörnu sinni sje það frá
svángri á þrítugsaldri
Vikan.
Veðurátía kaldari þessa viku, þó hægt frOst, ekki nema
2— 3 stig,# tvö kvöld hæst g st. og stundum aær frost-
laust og lítilsháítar snjóhraglandi stund og stund.
Soghósti kvað gánga á börnum f Vopnafirði og
barnaveiki stínga sjer þar niður líka. Sjö börn sögð dáin.
Fjárhöld sögð slæm úr Breiðdal. Gemlíngar falla
mjðg og heyskortur víða. Gemlíngadaúðinn er þar kend-
ur hrakviðrunum í haust.
Sýslumaður fór á Sunnudagínn var norður til Húsa-
víkur til að selja það sem á iand hafði rekið af strand-
aða skipinu og hafði ákveðíð að uppboðið yrði á Mið-
vikudaginn. Með sýslumanni fóru norður hjeðan þeir Þor-
steinn kaupm. Jónsson úr Borgarfirði, konsúl I. M. Hansen
o. fl.. Þeir fóru þángað á báti.
Þrettán menn með jo hesta komu híngað ofan úr
Hjeraði Föstud. 26. Mars. Margir hafa og komið alla
þessa daga þó aldrei svo margir sem þann dag.
Vaagen fór þ. 26. hjeðan til Noregs sem ætlað var.
Með skipinu fór kaupm. C. Wathne með konu sinni.
Herra Wathne fór veikur af stað og ætlaði að Icita sjer
lækníngar.
4
Nyustu fregnir af stríðinu mílli Tyrkja og
Grikkja komu 1' gær méð *Agli, gufusk. O. Wathnes, og ná
frá 8.—23. Mars. Alt hefur cnn farið eins og getið var
til í síðustu frjettum. Grikkir fóru í flæmíngi undan síð-
ustu kröfu stórveldanna, cn kröfðust óbeinlínis að fá að
halda Krítey. Stórvcldin hafa nú frá 8. til ig. Mars verið
að bræða með sjer hvað gera skyldi. Þjóðverjar, Aust-
urríkismenn og Rússar hcimtuðu sem fyrr að Grikkir
væru kúgaðir umsvifalaust. Frakkastjórn hefur ekki haft
í fullu trje mcð að fylgja þeim, fyrir þjóðinni, sem ann
Grikkjum, þó hafa bæði Frakkar og Italir loks látið til-
leiðast að kúga Grikki, og seinast hefur enska stjórnin
lýst því 19. Mars að hún fylli flokkinn, og það þrátt fyrir
bálhörð mótmæli frjálslynda flokksins, sem haldið hcfur
stór mannfundi til að fá stjórnina af því ráði, og sjálfur
gamli Gladstone hefur sent út flugrit um svívirðíngarpóli-
tík Evrópu. Meðan þessu hefur geingið milli stórvcld-
anna hafa báðir flokkar, hinn Kristni og Tyrkneski myrt
og brent á Krítey, hvor í kapp við annan. Ur einum
bænum, sem Grikkir sátu um, var bjargað fjölda af tyrk-
neskum mönnum, konum og börnum húngruðum og sárum,
þar á meðal einu þrjevetru barni, sem hafði sár á háls-
inum eftir hníf eða byssustýng. Svona eru aðfarirnar.
Tyrkir og Grikkir streymdu til landamæra og búist við
orustum þá og þegar. 19. Mars buðu stórveldin Krít-
eyíngum »sjerstök landsrjettindi* undir yfirstjórn Tyrkja.
I’essu neituðu bæði Grikkir og Kríteyíngar, en stórveldin
kváðu það þá skyldu verða með illu fyrst þeir vildu það
ekki með góðu, og ákváðu að slá hcrskipahríng um Krít-
ey, taka hcrskip Grikkja og banna öll afskifti af eynni.
þetta fór fram Sunnudaginn 21. Mars, hátíð var til heilla
best að hjálpa Tyrkjanum. Grikkir höfðu bjargað burtu
að minsta kosti því besta af skipum sínum, svo þau yrðu
ekki spreingd í loft Upp, en eyna ætlar það Iið, sem á
land er komið, að hjálj>a eyarbúum til að verja meðan
{jör vinst. Liklega verður suðurhöfnunum á Grikklandi
Iokað líka, og liggur þá valla annað fyrir Grikkjum en að
gefast upjj, því Rússar hafa hrætt Balkanríkin frá ófriði,
og haldist samkomulag áfram milli stórveldanna er mót-
staða Grikkja vonlaust verk, en 23. Mars er telegrafferað
að Rússar Iiafi boðið Tyrkjum að sjá um að þcir haldi
öllu sínu ef þeir láti Rússa fá einhverja eyna í Miðjarð-
arhafinu fyrir kolabúr handa herskipum sínum, og sje því
ekki Iogið gæti Bretum orðið enn þá þýngra fyrir brjóst-
inu af því en þó herflotanum væri skípað af stað á Sunnu-
degi, svo þúngt sem þeim fjell það.
Ástandið var því 23. Mars þctta: Herskip
Grikkja hjeldu heim til að fara að berja á sjálfum Tyrkjanum.
Herbúnaður milli Tyrkja og Gríkkja bæði á sjo og landi.
Fjelán og gjafir streyma til Grikkja, og þeir búa sig undir
að taka móti sjálfboðaliði af öllum löndum. Stjórnir Ev-
rópu kúga þá, hinir frjálslyndu flokkar þjóðanna óska
þeim vclfarnaðar og frama.
Stórkaupm. Otto Wathne er sæmdur riddara-
krossi Dannebrogsorðunnar