Bjarki


Bjarki - 28.05.1898, Blaðsíða 1

Bjarki - 28.05.1898, Blaðsíða 1
Eitt blað á viku minst. Árg. 3 kr. borgist fyrir 1. Júlí, (erlendis 4 kr. borgist fyrirfram). BJARKI Auglýsíngar S- aura línan; mikill af- slátttur ef oft er auglýst. Uppsögn skrifleg fyrir 1. Október. III. ár. 21 Seyðisfirði, Laugardaginn 28. IVlai 1898. Telegrafinn. R e y k j aví kur b 1 öð i n vilja fá hann þángað. Það skift- ir minnu hve nær hann kemur kríng um land!! Svona hafði eingínn búist við þeim. Menn voru farnir að venja sig við þá hugsun að Reykjavík væri orðin töluvert stór; og þó menn gætu ekki kallað hana ennþá höfuðstað í alvöru, af því hana vantar öll skilyrði til þess, þá voru menn samt fyrir laungu hættir að hugsa sjer hana eins og þorp eða hreppkríli, þar sem skástu menn- irnir snúast eins og kálfar í tjóðri utan um sína eigin hreppsómaga og álíta alt útlendínga og óvini, scm þar er fyrir utan. l’etta er einginn hugarburður. Oftsinnis þegar Reykjavík og blöð hennar voru nefnd, töluðu menn um þau, að minsta kosti Fjall- konúna, ísafold og Nvu öldina, e;ns og nú væri farinn að mynd- ast höfuðstaður og höfuðstaðarblöð, þar sem fyrirmennirnir gætu litið yfir og hugsað óhlutdrægt fyrir °kkai litla og óbrotna þjóðfjelag alt saman. Sumir þóttust reyndar finn: þorplyktina af mörgum blöðunun cnnþá, og það var undarlegt hve ör offöö þeir menn voru í sinni trú — þcir þrættu h'tið og sögðu bara Við skulum sjá. Kn þeir gátu aldrei ciginlegt sagt: »f>arna sjáið þið«. Blöðir voru yfir höfuð rjettsýn og óhlut- " ,p:3 °g þó eitthvað smávcgis haf kannske borið á milli, Sem lítif hetur verið, þá er hreppapólitíkir orðin svo samdauna okkur að við hnnum litla apakatta- eða kattalykl ‘ i hvnni. Hjer gat því hver tog- að sinn skæki! þegjandi, án þcss "ó vckja uppþot, og allir verið ijtttsMiír 0g sómamenn hver við sitt horn. i’að má ekki vita hve þetta hefði getað lcim geingið !nði 0g eindrægni, Reykjavíkui bk ðunum og öllum okkur til sóm »>g cllum tortryggum sálum og ill sPáum til skammar, hcfði ekt | ^ tta fclegrafsmál borið að garð ' .(^nvc* f>etta: að það hefur lát Jkjavíkurblöðin kasta flíkun °.-, dansa nakin fyrir fólkinu c í raumnni hreint óh;(pp eða t;] viljun. Hefðum við t. d. feingið að vera einir um hituna blaðamennirnir, þá hefði alt geingið gömlu brautina þjóðlega og útúrdúralaust. Við hefðum austan, norðan og vestan heimtað að þráðurinn yrði lagður kríng um land strax, fyrst þess var nokkur kostur, í stað þess að fara með hann upp til Rvíkur og láta svo alt landið bíða þángað til við gætum komið okkur saman um hvernig og hve nær við gætum komið honum leingra og lagt fram þá hálfu milljón, sem til þess þarf. Reykjavíkurblöðin hefðu krafist, eins og þau gera nú, að hann yrði lagður til Rvíkur hvað sem land- inu liði og auðvitað úthúðað okk- ur fyrir þá hreppapólitík að vilja ekki bíða eftir honum næsta mans- aldur. Svona hefði þetta getað geingið sína tiisettu braut samsíða, við hlið- ina á öllum okkar málum öðrum smáum og stórum. En þessa átti ekki að verða auðið. Ogæfan var að einn landi okkar, sem hug hefur á þjóðmál- um, var oflángt í burtu til þess að nokkur hreppaforin gæti komið á hann sínum sjerstaka lit og þef og það var Dr. Valtýr Guðmundsson. Hann sá að landinu reið lífið á að fá þráðinnn sem allra fyrst Im'nginn í kríng. Hann þekti hreppapólitíkina og þíngið og sá það rjettilega að alt Norður- Aust- ur- og Vecturland myndi fá að bíða Ieingi. Hann rcynir því að fá því framgeingt að þra;ðinum verði haldið áfram, hvar sem hann yrði lagður á land, hann fær von um þetta með þvf eina móti að þráðurinn sje Iagður upp til Aust- fjarða, leggur svo auðvitað til að því sje tckið fljótt og vcl og fær — álas og illmæli. Í>að er árciðanlega satt, þó ljótt sje frá að segja, að þessi maður hefu.r feingið hnútur og jafnvel beint níð í einu eða tvcimur Rvík- urblöðum fyrir þessar tilraunir sín- ar. ísafold fer vægast. Hún helur ieingi niænt laungunaraugum upp úr hreppaforinni og hefði ekki þurft nema ógnlítinn herslumun núna til [>ess að ná alvcg upp á barminn. i’að er auðfundið að hún sjcr nauðsynina á að þessu boði sjc tekið fyrir hönd landsins, og að hún sjer vel hörmúngarnar sem á eft- ir koma með fjárframlögur, sýslna- rifrildi og margra ára drátt sem pínir og drepur allan kaupskap og framfara fyrirtæki austan, norðan og vestan. Aðeins höfuðstaðar hugmnndin hefur dregið hana nið- ur, en þess vænta allir vinir hennar að hennar innri og betri maður sigri í þessu máli og sigri fljótt, einkum þar sem vel má rjetta henni höndina án þcss henni sje nokkur rnínkun í. ísaf. ber það einkum fyrir að þráðurinn liggi um fjöll og öræfi þar sem honurn sje hætt við bilun en óhxg aðgerð á vetrum, en höf- uðstaður landsins sje þá, skorinn frá heiminum. Þetta er rjett hugs- að og höfðum við sjeð það áður. En þetta er svo um hvern hluta landsins. Hugsi blaðið sjer Aust- ur eða Vesturland með allan sinn fiskiútveg slitin vikur cða mánuði frá heiminum og Eyafjörð í raun- inni líka. Sjer ekki blaðið að hvcr þessara landshluta verður að fá fulla tryggíngu móti slíku tjóni? Það er því að eiils not að þræð- inum að slíkt g e t i ekki að borið, clla þorir einginn að reiða sig á að hafa not af honum þegar mest liggur við. Þráðurinn verður að k o m a k r I n g u m a 1 t 1 a n d, það er að eins tíma spursmál. Það er nú alveg órannsakað hvort ekki megi loggja þráðinn á jökli um Skafta- felsýslur, það veit Isaf. eingu bet- ur um cn »eitt austfirskt blað« Það er giskað á að það verði ekki, Isafold litla, og hetðirðu átt að segja cins og satt var, að þú vissir það ekki heldur. En það má auðveldlega leggja sæþráð frá Berufirði og vestur eft- ir, allar götur til Þorlákshafnar ef vill, en það er dýrt og þvf vildum við láta það bíða fyrst ef við gætum bjargast án þess. En þó aldrei verði fulltrygt fyr en hríngurinn er kominn þá vild- um við þó reyna hitt til bráða- birgða, þó með því skilyrði að t v ö f a 1 d a r þ r á ð 1 f n u r v e r ð i á þcssum verstu köflum. Þcir eru tiltölulega stuttir og v i ð a n n a ð g c t u r e i n g i n n 1 a n d s h I u t i n n u n a ð e f þ a ð reynistaðcin 1 í n a n æ g i r e k k i. Við vildum gjarnan að hann kæmi upp til Rvíkur og að því munu allir fúsir gánga ef jöfn sönn- un fæst fyrir að hann komi þá jafnfljótt krfng um land, en til þess er eingin von; það má þvert á móti færa álitlega ástæðu fyrir því að hann verði þá io—20 ár á leiðinni til Akureyrar og Aust- fjarða. Nú eigum við kost á að fá hann kríngum 3 hluti landsins á tveim til þrem árum og væntum að fá alla rjettsýna menn um alt land með okkur og Isafold lfka. Núna eigum við kost á þessu fje, en óvíst hvað síðar verður. Við unum aldrei við það að ekki sje trygt svo sem verður samband okkar við heiminn, bæði Rvíkur og allra fjórðúnganna. Þessu skjótum við til Isafoldar og væntum hún sjái brátt hvað best er fyrir okk- ur alla. Við Þjóðólf skiftum við ekki orðum. Hafi hann haft nokkra nasasjón í þessu máli, þá . hefu-r hreppapólitíkin og Valtýshatrið hreint farið með hana. En það cr eingin fyrirætlun að hugsa sjer að verða frægur lífs eða liðinn fyrir það eitt, að níða þá sem citthvað vilja koma okkur áfram og gagna öllu landinu, en vega sjálfur að velferð Austur og Norðurlands af veikum burðum þcgar þeim liggur mest á rjettsyni og dreingskap, Eöa N ý a ö I-d i n. Alt landið á að kosta þráðinn upp til Rvíkur til þcss hún gcti sloppið við að lcggja fram sinn skerf til móts við það, sem blaðið ætlar að taka v'r sýslu- og jafnaðarsjúðum cða hvað þeir nú heita. Eða hvcr cr hugs- unin ? Meini blaðið að landið eigi að borga allan þráðinn að jöfnu, því gctur það þá ekki greitt fjíð strax og jafnað síðan niður á þessa sjóði eftir gcðþótta? Því þarf að bíða þcss frara á næstu öld? Og hefur blaðið aldrei þckt að cin- stakir þíngmenn eða flokkar þtirra I.afi skorað á stjórn að gera eitt- hva' og hcitið fylgi sínu á þfngi? Og þó [ ctta væri fyrsta sinn, gæti blaðið fundið eitthvað þarfara að vinna en álasa þíngm'Jnnum fyrir þetta. Nei, við þcssu höfðu m^nn ekki búist. En vonandi er að einhvcr lifi scm minnir Norður og Au'tur- land á atfcrli þcssara manna cf

x

Bjarki

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bjarki
https://timarit.is/publication/28

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.