Bjarki - 24.09.1898, Side 2

150
vera að gera samband milli ríkja
sinna, sem komið sje vel á veg.
Fjelagsskapur og samtaka-andi
tímans sýnist nú að hafa náð til
flestra afkyma beimsins nema til
ættlands Gizurar Þorvaldssonar og
Sturlúnga.
Argentina og Chilí láta
mjög ófriðlega nú um stundir og
ensk blöð frá 15- þ- rn. segja, að
hæglega geti svo farið að úr því
verði eldur um alla Suðurameriku,
því Perú og Bolivia kváðu líka
vera flæktar inn í þá stælu. Ar-
gentína hefur 50 þús. hers til-
búnar og hefur neitað æfíngar-
liðinu um heimfararleyfi.
Hoilendingar kiýndu mey-
kóng sinn núna 6. þ. m. og var
þá ákaflega mikil prýði í Amster-
dam. Hún var nú orðin fullvcðja
drottningin þcirra og kvað vera
laglegasta stúlka, kríngluleit og
þykkleit eins og þær holllensku
eru sagðar að vera, og vel að sjer
til munns og handa og svo prýði-
lega skynsöm að hún getur að
miasta kosti verið konúngur. Híng-
að til hefur ríkisráðið haft stjórn-
ina á hendi í nafni hennar, en
skilaði nú af sjer völdum með há-
tíðlegu ávarpi og eins sendi mey-
kóngurinn þjóðinni ávarp einstak-
lega fallega stýlað.
Sjerstaklega er sagt að drottn-
íngin hafi verið lystileg krýníngar-
daginn, þegar hún gekk inn eftir
hátíðasalnum 1' mjallahvitum silki-
kjól með laungum slóða og með
koffur það um enni, sem á útlend-
um túngum kallast »díadem« og
er hinn besti gripur og dýrt eftir
því. Svo settist hún í hásæti og
þá var hún meykóngur, og fyrir
framan hana lágu á flauelskodda
ríkissverðið, veldissprotinn og Holl-
lands kóróna og svo ríkiseplið.
Það er gullepli og segja sumir það
sje sett dýrum steinum en aðrir
segja annað. En Brochhaus segir
það sje kúla með krossi upp úr
og gæti það vel verið satt. Sverð-
ið, sprotann og krónuna þekkir
maður af tigulkóngunum og víðar.
Væri annars ekki mcira gaman
að samþykkja meykóng heldur en
landstjóra?
Lovisa, Danadrottníng,
Drottníngin er nú 81 árs.
Landsþíngskosníngar
eru nú að fara fram í Danmörku.
Þær eru aðeins að litlum mun
bygðar á almennum kjörrjetti, og
efri deild danaþíngs því ennþá ó-
frjálsiegar skipuð en efri deild al-
þíngis. A þeim hluta kjörsins sem
afstaðinn er, sjest, að hægri menn
muni fá aungu betri meðferð en
við þjóðþíngskjörið í sumar, því nú
er reiknað út að þeir muni missa
4 eða 5 sæti í hendur Vinstri
mönnum og Socialistum.
Smásaxast á limina hans Björns
míns.
Seglskip sigldi á eitt af skip-
um Þíngvallalínunnar «Norge« í
þoku við Newfoundlandsgrunnin.
Seglskipið rakst á Norge aftur und-
ir skut, svo hart, að það brotnaði
sjálft og sökk eftir hálfa aðra mín-
útu; á því voru als 25 mans og
var einum 9 aí þeim bjargað en
16 Ijetust, og segja þeir sem sáu
að atburðurinn væri voðalega hrylli-
legur. Hefði skipið rekist lítið
eitt framar á »Norge« svo að vjel-
in hefði skaðast, var því skipi
eingin björg möguleg, og þeim 300
manna sem á því skipi voru hefði
veriðvís bani. Nýfundnalandsgrunnin
sýnast vera sjerlega hættuleg í ár,
það var líka þar sem Bourgogne
fórst í sumar.
24. Seftember.
Veður er hjer ágætt nú, nokkuð
kalt á kvöldin, en stillilogn, sólskin og
heiðrikja um daga.
Fiskur hefur verið tregur svo vítt
sem spurnir ná bæði hjer eystra og eins
fyrir fillu Norður- og Vesturlandi.
Hlaðfiski nálega um ailan fjörð í
Sxr- ______
Síld veiðist og hvergi í nætur svo
menn viti, en góður afli net, og um
það ber öllum saman að sjórinn sje
fullur af síld útifyrir, en svo lángt nær
nótaveiðin eftir hinni norsku aðferð
ekki. Hún bíður eins og kunnugt er,
eftir því að síldin sæki útvegsmennina
heim inn á fjörðu. Aftur taka Holllend-
íngar milljónir sínar með reknetum á
hafi úti, og sama lag kváðu Skotar og
Einglar farnir að hafa.
Öllum ber þeim saman um að síldin
sje ágæt heim að sækja og oftast
heima.
kvað nú vera lasburða mjög, svo
að hún getur nú ekki sjálf klæðst
eða farið af klæðum og eins verð-
ur að hjálpa henni við allar mál-
tíðir. Hún er þó klædd og borin
út hvern dag þegar gott er veður
og þá stundum ekið í hjólastóli
um hallargarðinn. »Politiken« seg-
ir að máttur hennar þverri nú meir
og meir og þó líf hennar sje ekki
í neinni augnabliks hættu, þá blakti
það þó svo á skari að þar n uni
vada orðið nemaum n ánuði að tef.a.
Heyafli sagður ágætur alstaðar að.
Pað sem úti var nú síðast hjer í nær-
sveitunum næst vafalaust heim nú á
þessum sólskinsdögum.
Gestkomandi hefur verið hjer
þessa daga fjöldi manna bæði sjó- og
landveg. _____
Jón Ólafsson og Páll hróðir hans
komu sunnan af fjörðum nú meðVestu
og hjelt Jón suður aftur með henni til
Rvíkur; hann hefurnúkeyft hraðpiessu
í Skotlandi og ætlar nú að taka til
starfa með hjnni í Rvík. Hann tekur
sjálfur við útgáfu Nýu aldarinnar nú í
haust, en ekki kvað hann það satt að
hún ætti að sameínast blaðinu ísland,
eins og staðið hefur í Rvíkurblöðunum.
Fremur dauft var hljóðið í Jóni í póli-
tíkinni og ekki væntir hann neinna
stórtíðinda á næsta þíngi.
Jón Jakobsson fór nú suður með
Vestu, oghafði dvalið hjer nokkra daga
uppi á hjeraði hjá föður sínum, frænd-
um og mágafólki og skoðað æskustöðv-
ar sínar. Hann er fæddur hjer á
Hjaltastað og fór 13 ára af Hjeraði.
Hann hafði meðal annara erinda
skygnst eftir fornum munum, en kvað
nú lítið eftir af því sem slægur væri í.
Þó hafði hann fest sjer sverð gott, og
var happalegt að ná í það.
Jón prófastur á Stafafelli kom og
híngað með Vestu og fór suður aftur
með henni, ætlaði svo vestur og norð-
ur um land til Hrútafjarðar til að sitja
gullbrúðkaup foreldrá sinna 27. Seft-
ember.
Maður treystir því að sjera Jón hefði
getið þess ef stórtíðindi hefðu verið
að spyrja þaðan að sunnan, en það fer
eins og vant er að talið verður mest
um íslenska túngu og íslensk fræði forn
og ný þegar maður finnur þann mann.
»Mjer þykir eins vænt um falleg ís-
lensk orð, eins og um jöklana íslensku
fjölkn og dalina«, sagði sjera Jón einu
sinni í brjefi, J>að er meiri ánægja að
tala við sjera Jón um annað en daglegt
mas og sveitaþvaður — þess vegna
gleymist það að spyrja hann tíðinda.
Olafur Thorlacíus læknir með
konu sinni, sjera Jón Finnsson og
Stefán verslunarstjóri Guðmunds-
son komu híngað á Priðjudaginn land-
veg og fóru aftur í fyrradag.
Hótelið nýa stendur, nú al-
búið að heita má og eigandinn
herra Kristján Hallgrímsson fluttur
inn og tekur þar nú á móti gest-
um bæði til als greiða og gistíng-
ar. Hann á nú hægra um vik en
í gamla húsinu, því nú hefur hann
11 herbergi á loftinu smá og stór,
og eru 9 þeirra gesta-svefnher-
bergi. Sum af þessum herbergjum
eru ágætlega rúmgóð og tvö at
þeim stærstu eru rjetthyrnd svo að
ekki sjest að það sje loftherbergi.
Nokkur af þeim eru með ská-
gluggum á þaki, en björt og rúm-
góð fyrir því. Gángur er eftir
miðju lofti og dyr þaðan inn í
öll herbergin ne.ua tvö þau minstu.
Niðri eru veitíngastofa, eldhús,
borðstofa og dagleg stofa alt sam-
an rúmgóð herbergi; svo á að
koma salur í hinnm endanum 11
álnir á hvern veg og tvær litlar
stofur innar af, en þær 3 stöfur
eru þær einu sem ekki verða full-
búnar, fyrri en eftir nokkra daga.
Als er húsið 28 álnir og 14 eins
og getið hefur verið uti í blaðinu.
Húsið er hin mesta bæarbót, og
búið til að taka móti gestum eins
og Kristján Hallgrímsson auglýsir
hjer á öðrum stað í blaðinu.
Guðmundur Magnússon Ias
hjer upp í Bindindishúsinu kvöldið
21. nokkur kvæði eftir ýmsa höf.
og tvö kvæði frumsamin (Á kóngs-
ins nýatorgi, og við Eyrarsund).
Hann les ekki óáheyrilega upp yfir
höfuð, og ýmsar setníngar sagði
hann mikið vel og þær bcntu á að
hann geti orðið liðlegur upplesari
við æfíngu.
Olafur Guðmundsson frá
Höfða á Vatnsleysuströnd, hvarf
hjer á Laugardagskvöldið svo að
einginn veit hvað af honum hefur
orðið. Mansins hefur verið leitað
alstaðar þar sem f hug hefur kom-
ið og síðast í fyrradag voru 12
menn látnir leita hans hjer alstað-
ar um kríng og eins við bryggj-
urnar, en alt árángurslaust. Það
kvað þó ekki vera óhugsandi að
hann hafi farið suður með öðrum
Sunnlendíngum á Vestu þó menn
vissu ekki. Hitt þykir ólíklegra að
hann hafi farið burt úr firðinum því
hann hafði verið lasinn, og ljct hjer
eftir dót sitt. Plann ætlaði suður
með Vestu Og sást það síðast til
hans á Laugardagskvöldið að hann
gekk út til Búðareyrai og var þá
sagður algáður.
SKIP.
Vesta kom þ. 19. og fór aftur s.
d., með hennl fóru, auk peirra manna
sem nefndir eru, Bjarni Sæmundsson
fiskifræðíngur með konu sinni heim til
Rvíkur og Helgi Jónsson jurtafræð. á
leið til Hafnar, Gauðlaug Arasen og
eitthvað af ensku dóti. Vestu hafði
seinkað sakir illviðra í hafi.
Hólar komu 20. og fóru í gær.
Með þeim kom Guðmundur Magnússon
prentari með konu sinni. Pau fóru
aftur til Rvíkur með skipinu. Pángaá
fóru líka skólasveinarnir Haldór Jónas-
son og Pórarinn þórarinsson en Guð-
mundur bróðir hans til Hafnarfjarðar.
Pórarinn Guðmundsson, verslunarstj.
fór til Mjóafjarðar.
Egill kom þ. 20. að norðan og með
honum þeir Bache og Chr. Ilavsteen.
Egill fór í fyrra dag. Suður á firði
fóru með skipinu: Fr. Wathne með
konu sinni og Thorvald Imsland.
Vaagen kom frá Skotlandi 21. og
íærði nýasta póst til 15. þ. m. hún fór
hjcðan suður á fjörðu og er von híngað
aftur um þessa daga.
Muggur, fiskigufuskip Pjeturs Thor-
steinssonar á Bíldudal, skipstj. As-
björnssen, kom híngað í fyrra dag til
síldarkaupa og bíður hjer til þess
Vaagen kemur að sunnan ef síld
kynni að vera suður á fjörðum, Því
hvorki hjer eða á Eyafirði var bjarg'
vænlegt með síldarkaup.
ínga gufusk. Gránufjel. fór hjeðan
þ. 21. til útlanda.
Rcykir, skip Konráðs kaupm. í
Mjóafirði kom híngað að sxkja lækni á
Sunnudagsnóttina var og kom með
hann aftur á Sunnud. Með skipinu
kom híngað auk læ'knisins, þeir Kon-
ráð kaupm.,’ sjera Þorsteinn Haldórs-
son o. fl-
Lí nufiskari, cnskur, kom hjer
snöggvast inn í dag.