Bjarki - 31.12.1898, Síða 2

20 6
nákvæmlega allar aðfarir sóttarinn-
ar í sjálfum sjer og skrifaði alt upp
meðan kraftar unnust til. Hann
lifði aðeins nokkra daga, og síðan
veiktust og dóu tvær aðstoðar-
stúlkur þar við stofnunina.
Alt þetta kom slikum ótta af
stað að stofnunin með öllum sem
þar höfðu að komið, var sama sem
múruð inni og settur strángur vörð-
ur fyrir utan, en öll tílraunadýrin
drcpin og brend.
Arnars kvað varla stafa nein
hætta af sóttinni nema þar sem
sóðaskapur er æði mikill, en þó
var ekki laust við að beygur kæmi
í Evrópu, og Vínarborg ætlaði al-
veg að verða vitlaus.
Um kýlapestina var annars hald-
in mjög fróðleg tala í Höfn um
þær mundir; þar var skýrt frá að
pcstin flyttist mest með rottum og
að jafnan færi rottudauði á undan
pestinni og að hún rekti sig svo
einmitt eftir þeim stöðum þar sem
rottupestin hafði farið á undan.
Eftir þessu kváðu Kínverjar hafa
tekið fyrir laungu, og því er sagt
að þeir fýli jafnan húsin, þegar
þeir verða varir við að drep er
komið í rotturnar. En hvernig
rotturnar sýktu hver aðra og svo
mennina, var eftir að vita. Menn
tóku þá eftir tvennu, sem einkenni-
lcgt var; fyrst því, að rotturnar
sýktu fr£ sjer aðeins litla stund
fyrst í stað eftir að þær voru
dauðar; og svo öðru, að fiestar
sjúku rotturnar höfðu á sjer meira
eða minna af flóm. Mönnum kom
því í hug að flærnar kynnu að
flytja gerlana á milli. Til að reyna
þetta hreinsuðu menn svo nákvæm-
lega flærnar af veikri rottu og Ijetu
hana svo hjá annari heilbrigðri og
raunin varð sú, að hún sýktist ekki
af hinni veiku. Rottur með flóm
sýktu þar á móti allar frá sjer.
Það er því álit manna nú, að
flærnar sjeu hættulegustu póstarnir
þar í stað. í mörgum sóttum öðr-
um eru annars flugurnar taldar mestu
hættugripir til þeirra verka.
Norðmenn, frændur okkar, hafa
leingi átt í stjórnarskrárþrasi við
stærra bróðurinn fyrir austan Kjöl-
inn og er fremur gánglítið þar, líkt
og hjá litla bróðurnum á Islandi, og
væri þó órjett að bera Norðmönn-
um á brýn áhugaleysi eða fylgrs-
leysi í því máli, því það var víst
um eitt skeiá skamt á milli að verra
yrði úr millum þjóðanna. Norðm.
þykjast einkum vanhaldnir með ut:
anríkismálefni sín; segja að konsúl-
ar sje Svíar, flcstir, ng hlýrri þeim
og hagráðari en sjcr, sem ciga þó
miklu mciri skipastól og verslun en
Svíar. í'eir eru og flciri en Ncrð-
mepn, scm scgja nokkuð tilhæft í
þessu. Fyrir nokkru settu báðar
þjóðir menn í nefnd til að ræða
um mál sín, en sú nefnd skildist
árángurslaus og kenna hvorir öðr-
um um það.
Það má! verður þvf gánglítið um
stund.
En uú hafa Norðm. tekið það í
lög að nema sambandsmerkið úr
þjóðmerki sínu. Það teikn hafa
báðir haft í þjóðmerkjum sínum,
Norðmenn og Svíar, til að tákna
samband þjóðanna. Það var reynd-
ar leyft Norðmönnum að hafa
merkið án sambandsteiknsins og
notuðu það ýmsir, en það var ekki
löggilt þjóðmerki, Nú eE það lög-
fest, því Iögþíng þeirra hefur sajm-
þykt nýmæiið þrisvar, og það er
landsrjettur Noregs, að það sje lög,
sem þíng þeirra samþykkir þrisvar,
þó konúngur neiti þá enn stað-
festíng sinni. Oskar konúngur
hefur neitað tvívegis og má gjarn-
an neita í þriðja sinn ef hann vill;
þýðíngu hefur það ekki leingur.
En svo varlega hafa Norðmenn farið
með vald sitt, að þetta eru fjórðu
lögin sem til eru orðin á þennan
hátt síðan 1814.
A Cúbu er sagt að uppreistar-
menn hafi valið Gómes, uppreistar-
foríngjann gamla, til lýðveldisfor-
seta, en ekki fara sögur af hversu
Bandamönuum líki valið. Annars
hafa farið hálfljótar sögur af flutn-
íngi spánsku hermannnanna heim
þaðan. Sagt að Bandamenn hafi
nú síðast látið bera með valdi út
á skip sjúka menn og suma dauð-
vona, sagt að margir dæi á leið-
inni en aðrir hnigji dauðir niður
er þeir komu á land á Spáni.
Þykir slíkt ómannleg harðýðgi og
mælist afarilla fyrir.
Þetta er telegraferað um heim-
inn hvað sem satt er í því.
Spánverjar kváðu nú svo fjevana
að þeir sje ráðalausir með að nálg-
ast herleifar sínar vestan um haf.
Annars sýnast Bandamcnn nota
sjer það rækilega að Spánverjar
eru komnir á knje.
Eínafræðfngur enskur, W. J.
Russel að nafni, kvað hafa fundið
ráð til ar Ijósmynda brjef staf fyr-
ir staf gegn um heil umsl'igin.
Það er nú kanskc citthvað orðum
aukið þetta, því jjað er sannleikur,
að goður helmíngur af þcim nýu
uppgötvunum sem blöð flytja, bæði
íslensk og crlend, er haugalýgi frá
rótum, scm logið er upp af mönn-
um og bloðum, sem vinna vilja al-
þýðu hylli. Að ljúga að alþýðu og
svíkja hana, borgar sig vanalega
vel, og er nú urn stundir cinn vís-
asti vegur til auðæfa og mann-
virðíiiga. I þ.ttasinn lu.'íer frcgn-
in þó staðið í þeim blöðum, sem
fslensk blöð, og erlend raunar líka,
ausa úr scm ósviknum lindum og
því er ekki ólíklegt að húu sje
sönn. En gaman verður að vita
hvað ýngisfólkiðog stjórnmálarefarn-
ir taka þá til bragðs.
Húseignamenn í Khöln hafa ráð-
ið herfór móti rottunum, sem þeir
segja að geri þar voðausla árlega
á húsum og munum, svo að hundr-
uðum þúsunda skifti í krónum.
Þeir áttu nýlega fund með sjer um
þetta og var þá fallist á þá uppá-
stúngu að þeir skyldu skjóta fje
sama’n til höfuðs rottunum og borga
vissa aura tölu hvern rottuhaus sem
þeim yrði færður á tiltekna staði
í borginni. Var ráðgert að fitja
upp með 180 þúsundum króna og
ætlast á, að fyrir þá skildínga myndi
mega ná sjer í alt að hálfri fjórðu
milljón hausa. Gæti þetta ekki
grynt á rottunum með tímanum
kváðu þcir hægt við að bæta, þvf
aungan munaði hvort sem væri um
skerfinn til þessara 180,000.
I Khöfn, með útjöðrum er nú
frarn undir það hálf ínilljón manna
og 18 þúsundir húsa. Þó hvert
mansbarn af Islandi væri komið til
Hafnar, þá yrði þó allur hópurinn
ekki meira en einn sjöundi hluti
borgarbúa.
Og húseigendur í Höfn vcrja á
ári scm svarar einum þriðjúngi af
öllum landssjóði Islands til þcss að
kaupa fyrir rottuhausa.
Margt er skrítið í Harmoníu.
Og ekki er að furða þó á hallist að
ýmsu leiti.
Úr brjefum og blöðum.
—o—
(Úr brjefi að norðan.)
Kiáðafrjett.
Nú hefur nýlega borist sú fregn
úr Skeggjastaðahrepp, að þar hafi
fundist 6 kláðakindur á einum bæ,
og að í þeim hrepp hafi aðeins
verið baðað þannig, að baðinu
hafi vcrið helt ofan í ullina á fjenu,
en náttúrlega að viðstöddum skoð-
unarmönnum, scm cflaust hafa á-
litið þctta fulltrygt, og scm ætla
má að sjen jafn heiðvirðir mcnn,
og skoðunarmennirnir við Jökulsá
Jcg scl þessa sögu eins og jcg
keyfti hana, en ábyrgist ckki áreið-
anicik hcnnar, en mjer sagði hana
nábúi Strandamanna-
* * *
Ath; Af því sarnskonar fregnir,
urn þetta hafa borist blaðinu úr
fleirum stöðum en einum, þá vill
Bjarki ckki þagja yfir þessu ef
satt kynni að vera.
Hitstj.
Lítil leiðrjetting
frá brjefritaranum úr Vopnafirði.
Brjefritarinn úr Vopnafirði, vill
leiðrjetta þann misskilníng hjá
ritstj. Bjarka að þeir sem böðuðu
sjcu argir af því, að þeir þarna
eystra hafa sloppið of kostnaðar-
lítið við kláðaráðstafanirnar. Því
fer fjarri. Við hjer nyrðra unnum
þeim þcss vel, og erum mjög á-
nægðir margir yfir þvf, að drepa
lúsina með Kreolini. En okkur
þótti óþarft og tilgángslaust, að'
hafa hjer svo dýrt bað, eins og
kláða baðið er, og dýrt eftirlit
mcð böðunum, úr þvf ekki var
baðað alt fje, sem norðan Jökulsár
gekk í sumar, því ef það dugði
lausleg skoðun, (cins og skoðun í
rjettum hlýtur að vera) við sumt
af fjenu hjer úr norðurheiðunum,
því dugði hún þá ekki við það
alt? og því var þá verið að baða
kláðabaði, nema þar sem kláða
óþrif hefðu fundist? Það er þessi
tvískinnúngur í ráðstöfunum gegn
kláðanum, sem óánægju vakti, og
sem getur haft ill áhrif á hlýðni
manna við kláðaráðstafanirnar síðar
meir, ef til frekari ráðstafana
þarf að taka. — Að sýslumaður
hafi ekki gert það sem hann gat
eftir því sem á stóð, um það hefur
ei verið talað.
* * *
Ath: Ritstjóri Bjarka vill ekki
þrátta meir um þetta, allra síst við
trúfastan brjefritara sinn, en vænt-
ir þess, að þessi »ójöfnuður« hamli
aungum frá að fylgja skipunum eða
samþyktum sem miða að útrýmíngu
fjárkláðans, ef þeim verður ekki
fundið annað til saka en það, aðþetta
kom fyrir nú. Og svo viil hann
óska þess bæði yfirvöldum og und-
irgefnum að hamíngjan verði í
þetta sinn drýgri en forsjáin.
Ritstj.
Um Hof í Vopnaf. eru í kjöri:
Sjera Geir Sæmundsson á Hjalta-
stað. Sjera Kristinn Daníelsson á
Söndum og sjera Sig. P. Sivert-
sen á Útskálum. Þessir þrír vald-
ir úr 10 sækjendum.
Um Þóroddstað í Köldukinn:
Sjcra Sigtr. Guðlaugsson á Sval-
barði, sjcra Sigurður Jónsson á
Þaunglabakka og Þorv. Þorvarðar-
son cand. theol., aðrir sóttu ekki.
Seyðisfirði.
V e ð u r hefur þessa viku verið
líkt og hina fyrri, en oftast úr-
komulítið, hreinviðri jóladagana og
hægt frost, og svo hefur vcrið
flcsta dagana, þángað til í fyrra-
dag, þá herti frostið og urðu hjcr