Bjarki - 08.09.1900, Blaðsíða 3

r 43
)
Skip. 4. þ. m. Mercur frá Tuli-
nius, kom með kol til Imslands. S. d.
Angelus til Pöntunarfjelagsins.
6. Lára að norðan, Farþ. híngað
meðal annara Kr. agent Jónasson.
8. E g i 11, skipstj. Endresen, frá útl.
Farþ. Andr. kaupm. Rasmussen o. fl.
M j ö I n i r er sagt að hafi farið til
Eyrasbakka og því ekki hjer nú samkv.
áætlun.
Útlendar frj'ettir.
—o—
Með Agii í dag.
Kina. Þar berst stórveldaher-
rnn við Bóxana Víðsvegar um íand,
mest þó um mitt landið. Li hcimt-
ar frið en stórveldin krefjast að
fyrst sje sýnt að stjórn sje til f
landinu sem trygt geti friðinn sem
saminn verður.
Sagt er að keísaraekkja og keis-
ari hafi flúið og verið tekin hönd-
um austur í landi. Keisari varð
glaður og fól sig vernd stórveld-
anna.
Rússar flykfeja liði suður yfir
Amurfljót og hafa sagt Kínverjum
stríð á hendur. Vansjeð að Bret-
um lítist betur á það en Kínverjum.
Búar. Ekkert hefur heyrst
meira um það að De Wet hafi
fangað 4000 Breta og heldur ekki
um iát Steijns forseta og er lík-
lega ósatt hvorttveggja. Aftur jeta
hvorir úr sírtum poka Wet og
Bretar og sýnist þó Wet vfðast
drjúgari.
Ábyrgð kosninganna.
Kosníngin á Fossvöllum á Mánu-
daginn er svo ábyrgðarmikil og á-
ríðandi bæði fyrir sýslufjelag vort
og allan landslýð að Bjarki viunur
það ekki fyrir nokkurn mun þegar
svo mikið liggur við sem hjer, að
fara að hræra saman við málefni
vor þeim saur og svívif ðíngum sem
óvandaðir menn hafa látið dynja
nú yfir blaðið og ritstjóra þess.
Að þyí skal síðar snúið.
Á því einu ríður nu að athuga
sem best hversu vjer búum f hag-
inn fyrir nútíð vora og framtíð
með dagsverki voru á Mánudaginn.
Við vitum með vissu að mörg
stórmá! verða útkljáð á næsta
þíngi og við Múlssýslúngar
ráðum töluverðu um hvort
þau verða okkur til góðs
e ð a il s.
Stjórnarskrármálid
höfum vjer. í rauninni útkljáð fyrir
vort Ieyti á Rángárfundiuum í vor.
Sá fundur hefur orðið oss Múl-
sýslíngum til hins mesta sóma uro
alt Island og við höfum orðið þar
forgaungumenn fjölda annara hjer-
aða víðsvegar um land.
Þann heiður getur einginn tekið
af oss og síst gerum við það sjálfir
nú á Mánudaginn.
Prestalaunamálið verður
vafalaust útkljáð á oæsta þíngi og
er þá undir sjálfum oss komið
hvort vjer viljum hafa safnaðafrelsi
hjer á landi voru framvegis eða
neyða oss og afkomendur vora til
að sitjs um ótalin ár í fjötrum
eins kirkjufjelags eins og harðsnúin
tllraun vnr gerð til á þínginu síðast.
Þetta vilja þeir hindrá s j e r a
Einar í Hofteigi og Jó-
hannes sýslumaður og
jnun margur góður maður verða til
að styrkja þá til þess.
Bánkinn
Peníngavandræðin efu citt af
þeim aðalmeinum sem sárþjá menn
bæði til sjávar og sveita. Bánkinn
myndi losa fjötra af höadum margra
manna, því hata hann allir þeir
sem nota vilja skuldakreppuna til
þess að hafa okkur í sírm tjóðri.
Bæði Jóhannes og sjera Einar
Þórðarson telja nýja bánkann oss
nijög þarfan.
Athugum þetta vel. stöndum
fastir og eínbeittir þá verður
kjörfundur þessi okkur Múl-
sýslingum til sama sóma eins
og Rángárfundurinn.
Skósmiður
er kynni að vilja setjast að hjer í
kaupstaðnum næstkomandi vetur
getur feingið upp á góða ‘ skilmála
ýms skósmíða áhöld, þar með á-
gæta skósmiða-saumavjel. Semja
má við
Eyj. Jónsson.
'Kýr, lömb.
Snemmbær kýr (ber um
veturnætur eða rjett fyrir þær) er
strax til sölu. Sömuleiðis 40 til
50 1 ö m b.
Ritstj. vísar á hvorttveggja.
Allir sem skulda við versl
• un mína á Seyðisfirði
eru vinsamlega beðnir að borga nú
í sumar, því ella neyðist jeg til aði
láta innkalla skuldirnar með lögsókn.
f’órshöfn i Færeyjum í J.úlí 1900.
Magnús Eínarsson.
Allir þeir sem hafa pantað hjá mjer
F-I-Ð-U-R
mega vitja þess eptir 10. Seftember.
Fiðrið borgist í peníngum við mót-
töku. Undirsængur íiður kostar
55 au. pundið. ,
Seyðisfirði
Jón Vcstmann.
Billegt.
Alfatnaður, yfirfrakkar, regnkáp-
ur — buxur bláar á 6 krónur.
Alt með io°/0 afslætti á móti pen-
íngum í verslan
Sig. Jóhansens.
76
var Iíf og ljós. Og henni fanst að ef hún kæmist upp þángað
þá mundi guðs móðir hreinsa sig af allri synd og sekt.
Synd — hvað hafði hún annars gert fyrir sjer — í hverju
hafði hún gert sig seka? Hún fann, að þegar öllu var á botn-
inn hvolft, þá var það vegna Angels, sem hún strauk heirnan-
að, fyrir hann hafði hún dansað, til þess að vinna sjer inn pen-
fnga handa honurn. Það gat ekki vertð að hún hefði með þvf
brotið á móti honnm, en samt fanst henni að hún verða að
komast þarna upp til þess að fá lausn og syndafyrirgefníngu.
Hún kraup á knje og hjelt á stað uppeftir stígnum; hún las
bænir sínar, signdi sig og fórnaði höndum til himins. Og smá-
sarrtan færðist hún hærva og hænra, nær Cg nær krcssinum.
En sólin hækkaði á lofti og hitinn varð sterkari og sterk-
ari, það sveið undan geisluntim einsog svipuhöggum og rykið
sem þyrlaðist upp á veginum var einsog brennandi aska. En
Carnien skeytti því ekki; hún hugsaði um, að frelsarinn hefði
orðið að þola| svipuhögg Gyðfnga. Hún þoldi ekki við fyrir
þorsta, en huggaði sig v'ð að Krist hefði líka þyrst. Og þorst-
inn og sátfeaukinn varð henni einskonar Ijettir; hún óskaði sjer
enn meiri kvala, því þess meirt yrði sælan og nautnin ú eftir.
Og svona bjelt hún áfram og bað og bað, bað u m náð og fyr-
irgefnfngu.
Svo hnje húnörmagna niður. Henni fanst hún heyra hljóð-
færaslátt og margraddaðan saung; hún lyfti höfðinu, leit uppeftir
hæðinni og sá þá marga krossa og allir voru á leiðinni niður
eftir til hennar. Þeir komu auðvitað til þess að Ijetta henni
veginn upp — en hve guðs móðir gat verið góð, að gera nú
kraftaverk, og aðeins fyrir hana eina, yfirgefmn vesalíng. Hún
‘órnaði höndunum til þess að þakka, en einhver greip þá um þær.
75
hafði reitt sig á, hann var einsog alt hitt, eða ennþá verri, því
hann hafði hræsnað fyrir henni og dregið hana á tálar. Hún
steytti hnefana móti höllinni. María guðs móðir! Henni ieið
svo ósegjanlega illa.
Hún hljóp út á veginn. Alt í kríng var svartamyrkur nema
fölur ljósbjarmi yfir borginni og þángað stefndi hún. Hún ras-
aði hvað eftir annað um steina á veginum og reif sig til bloðs,
en hún skeytti því eingu, hugsaði aðeins um að komast áfram,
áfrarn.
En alt f einu nam hún staðar. Hvaða erindi átti hún til
borginnar ? Hafði hún nokkuð að gera þángað framar? Hún
hjet að stíga aldrei framar fæti sínum á leiksviðið hjá don Jósé,
En hvert átti hún þá að fara? Til Ronda? Hún hugsaði til dals-
íns, til bæjarins, til Angels. Heilaga María! hvað ætli hann
segi við öllu þessu? líklega tryði hann eingu hennar orði og
sparkaði hettni frá sjer. Henni fanst hún hafa gert honum ó-
rjett. Hún datt enn um stein en reis hægt á hnjen, fórnaði
höndum til himins og bað:
.«Heilaga guðs móðir, sánkti . Páll, sánkti Antonfó, sánkti
Jósef, heyrið bæn mína og fyrirgefið mjer. Jeg elska Angel og
hef aldrei elskað nokkurn mann annan; í dalnum, á fellinu, hjer
og alstaðar er sorg og óhamíngja. Látið hann fyrirgefa mjer
og jeg skal trúa á ykkur og þjóna ykkur alla æfi mína«.
í götunni fyrir aftan hana heyrðist skrölta í vagni. Hún
færði sig út fyrir veginn og vagninn fór fram hjá fast hjá henni.
Um leið heyrði hún að sagt var uppi f vagninum: »Og þetta
hafði hann fyrir það — hann átti það skilið*. Svo hvarf
vagninn.
»Já, hann átti það skilið. Heilaga guðs móðir, jeg þakka