Ísland - 13.12.1898, Blaðsíða 4

196
ISLAND.
Domino og dýr sein gyada.
Domino stærri og albnrn mynda
og ótal fleira er þar að sjá.
Reykjavík.
Sdjó mikinn hafði sett hér niður, en í
gærkvöld gerði hiáku með stormi og hef-
ur snjórinn sigið mikið síðan.
Á sunnudagskvöldið var hér stofnuð ný
öood Templarastúka og skírð „Dröfn“ nr.
55. Stofnendnrnir voru 120, flest skip-
stjórar og aðrir sjómenn; eru yfir 80 af
stofnendunum nýir félagsmenn í G. T,-
reglunni, en hinir komu tii úr eldri stúk-
unum. Þetta er fimta stúkan hér í bæu-
um. Nær allir skipstjórar af þilskipum
Reykvíkinga eru í þessari stúku.
Stúdentar hér í bænum eru nú að ráð-
gera að stofna leikfimisfélag og er talað
um að fá afmældan blett suður á melun-
um, ryðja hann og búa þar út leikvöli.
Thorvaldsensfélagið hélt Tombðlu í Iðn-
aðarmannahúsinu á iaugardags- og sunnu-
dagskvöldið.
Halldór Þórðarson bókbindari hefur leg-
ið veikur 2 undanfarna daga; meiddi sig
litið eitt í hendi nýlega og varð þetta úr.
Hann er nú fremur í afturbata.
Jóhanues Hansen kaupmaðnr hefur
lengi legið sjúkur, en er nú á batavegi.
öafuskipið „Mors“ á að fara héðan á
morgunmáliau austur til Eskifjarðar og
þaðan til útlanda.
„ísafoid“ flytur á laugardaginn grein
um íslenzku tímaritin í ár. Greinin er
yfir höfuð aðfinningar. Sumt af því, sem
þar er tekið fram er rétt athugað, enda
hafa fyr heyrst samskonar óánægjuyfirlýs-
ingar um þau tímariun, sem styrkt eru
af almannaíé, einkum tímarit bókmenta-
félagsins. En það vautar, að höf. skýri
frá á hvern hátt hann hugsar sér að bót
yrði ráðin á því, sem honum finst fara
aflaga, hvernig fyrirkomulag tímaritanna
ætti að vera, til þess að þau næðu betur
tiigangi sínum.
Út á einstakar greinir, sem fram hafa
komið í tímaritunum, hefur biaðið þó ekk-
ert að setja, telur þær flestar góðar nema
fyrirlestnr Jóns Ólafssonar „Um Ameríku“
í „Sunnanfara“ og svo það sem birst hef-
ur frá Guðmundi Friðjónssyni í því riti.
En greinar Jóns Ólafssonar í „Sunnan-
fara“ og eins kvæði öuðmundar Friðjóns-
sonar eru einmitt það bezta, sem komið
hefur fram í tímaritum okkar í ár. Rit-
dómar Jóns Ólafssonar um orðabækur
þeirra séra Jónasar og Geirs Zoega eru
einu ritdómarnir, sem skrifaðir hafa verið
um þær bækur og nokkur veigur hefur
verið í. Og þessir ritdómar, og svo kvæði
öuðm. Friðjónssonar í „Sunnanfara" eru
meðal hins sárfáa, sem taliðverður að hafi
bókmentalegt gildi af öllu því, sem staðið
hefur í íslenzku tímaritunum í ár. Þetta
munu flestir verða að játa, sem nokkurt
vit hafa á því efni. Tvö af tímaritunum,
Tímarit Bmfél. og „Eimreiðin“ hafa þó
einkum átt að hafa það markmið, að vera
bðkmentarit.
Það er annars kynlegt, að þar sem
„ísafold“ er nú að fárast um hlutdrægni
í fyrirlostri Jóns Ólafssonar í „Snf.“, skuli
honum aldrei hafa verið mótmælt þar í
blaðinu. Engum hefði þó staðið það nær
en meðritstjóra „ísaf.“
í blöðununi vestra hefur fyrirlestrinum
einmitt verið hrósað fyrir það, hve hlut-
drægnislaust væri litið þar á mál Vestur-
íslendinga og hag þeirra.
Og margir sárt þín minnast
og mun það sorglegt finnast
hve brátt svall banaund.
En guð einn má þá gleðja,
er grátnir nú þig kveðja
í von um sælan vinafund.
Á bjartan sigurbjarma
er blakti um móður hvarma
myrkt dauðaský upp dró;
því harðast nístir hrygðin
að hana banasigðin
í lífsblómgunar leyftri hjó.
Farðu vel í fegri heim
fríði kvennablómi
ástarperlur göfgar geym
öuðs í helgidómi.
Þinnar elsku ylmhrein spor
er í minning skína,
minni á’ eilíft ástar-vor
alla vini þína. X.
]§=»©ÍIT af kaupendum „ÍSLANDs“,
sem fengið hafa ofsent nr. 44 og 46 af
þessu ári, eru vinsamlega beðnir að endur-
senda þau blöð hið allra fyrsta.
ATVINNA óskast helzt við barnakenslu,
skriftir eða aðra hæga vinnu.
Heimsins ódýmstu og vönduðustu
ORGEL 01FORTEPM0
fást með verksmiðjuverði beinu leið frá
Cornish & Co., Washiagton,
New Jersey, U. 8. A.
Orgel úr hnottré með 5 oktövum, tvö-
földu hljóði (122 fjöðrum), 10 hljóðbreyt-
ingum, 2 hnéspöðum, með vönduðum org-
elstól og skóla, kostar í umbúðum c. 133
krónur. Orgel úr hnottré með sama hljóð-
magni kostar bjá Brödrone Thorkildsen,
Norge, minst c. 300 kr., og ennþá meira
hjá Petersen & Steenstrup. Öllfullkomn-
ari orgel og fortepíanó tiltölulega jafn-
ódýr og öll með 25 ára ábyrgð. Flutn-
ingskostnaður á orgeli til Kaupmanna-
hafnar c. 30 krónur.
Allir væntanlegir kaupendur eiga að
snúa sér til mín, sem sendi verðlista með
myndum o. s. frv. Eg vil biðja alla þá,
sem hafa fengið hljóðfæri frá Cornish &
Co., að gera svo vel að gefa mér vottorð
um, hvernið þau reynast.
Fulltrúi félagsins hér á landi:
Þorsteinn Arnljótsson.
Sauðanesi.
Harrisons
Prj ónavélar.
Beztar, vandaðastar og tiltölulega ódýrastar.
Einkasali 1‘yrir Island
Asgeir sigurðsson.
REYKJAVÍK.
f
Solveig Ólafsdóttir.
F. 17. okt. 1861, d. 24. júní 1898.
Sjm eik fyrir elding félli
með ylmrík blóm að velli
svo b átt þitt lát að bar.
Og sá;t þin ekkill saknar,
og sorg hjá börnum vaknar, —
sú hönd er köld, sem hlý þeim var
221
122
223
224
(Hjá hæstu seljum hygðarinnar. Hæíirbakvið öræfl.
Það er rigning. Brandur og fólbið — karlar, konur
og börn — kemur upp bæðirnar).
Brandur
Fram, fram, möti sigri’ og sól !
Nú sveypar þoka dal og hól
en niðri sýður dökkgrátt djúp
og dylur bæði hlíð og gnúp.
Úr dauðans skuggum! Skundum enn,
og skeiðið vinnum, Drottins menn.
Maður einn
Föður minn hefur ferð sú þreytt —
Annar maður
Frá því í gær ég át ei neitt —
Aðrir fleiri
Já, fá oss bæði fæði og drykk!
Brandur
Nei, fyrst yflr þennan kjöl i rykk.
Kennarinn
Hvern veg.
Brandur
Hver leið er bezta braut,
sem ber oss gegnum stríð og þraut.
Fylg mér!
Maður nokkur
Það klungurs-klif er ljótt;
yið komumst aldrei fyrir nótt!
Klukkarinn
ískirkjan liggur líka þar.
Brandur
Bn leiðin þessi skemmri var
Kona
Æ, barnið veikt! —
Önnar
Mér blæðir sár!
Þriðja
Æ, býður engin drykkjar-tár!
Klukkarinn
Seð fólkið! Hér er hungurs-feikn.
Margir menn
Já, heyrðu prestur, gjörðu teikn!
Brandur
Ó, hversu þungt er hlekkja-hýðið,
þið heimtið launin fyr en stríðið!
Nei, burt með óp og eymdar-köf,
eða’ aftur heim í sömu gröf!
Kennarinn
Jú, rétt fer hann, við hljótum stríða,
og hnossins fyrst í trúnni bíða
Brandur
Já fólk, þín von skal vissa gjörð,
eins víst og Drottinn stjórnar jörð!
Margir
Við hlýðum; sjá við höfum spámann!
Einn maður
Hvar er sigurinn? Ég vil fá hann!
Annar
Verður ei stríðið voða-skætt?
Einn annar
Verður ei lífi mínu hætt?
Kennarinn
(1 hálfum hljóðum)
Þarf ég að hugsa’ um harða raun?
Annar maður
Hver eru mér nú boðin laun?
Ein kona
Ég vona iífs að sjá minn son?
Klukkarinn
Br sigursins á morgun von?
Brandur
(lltur 1 kringum sig)
Um hvað er spurt með hræðslu-kvíða ?
Klukkarinn
Um það, hve lengi þurfi að stríða,
og því næst um hvað kosti raunin,
og Bíðast, — hver sé sigurlaunin.
Brandur
Þeir æskja svars ?
Kennarinn
Já, áð’r en fóru,
í öðrum þönkum flestir vóru.
Brandur
Svo hlýðið til!
Múgurinn
En hef þú tal!
Brandur
Hve lengi stríðið standa skal?
Það standa skal til lífsins enda,
uns þér haflð allar fórnir fært,
og forðast undanbrögðin lært, —
nns viljans kunnið bogann benda,
og boðorð Drottins : Gef þú alt!
í hverri sálu hljómar snjalt!
Hvað kosti stríðið? Gjörvöll goðin,
alt hálfverks-skran sem hugann fyllir,
hvert holdsins band, er syndin gyllir,
alt vana-slen, sem vermir doðann.
Og sigurlaunin? Sálin hreina,
hinn sanni vilji, trúin beina,
sem fyrrist enga fórnargjöf,
en fagnar tárum, deyð og gröf, —
og þúsund brodda þyrnikrans, —
þetta’ eru sigurlaun bvers manns!
Múgurinn
(óður og ær)
Tælt, logið, hrakið, hrætt og svikið
Brandur
Hef ég bak orða minna vikið?
Einstakir
Þér hafið sðl og sumri heitið,
en sigri nú í fórnir breytið.
Brandur
Ég hét því víst — og segi’ og sver
að sigur skuluð vinna þér.
En hver sem reynir fremstur fal,
hann falla mun með sæmd í val;
en hver sem hygst að hlífa sér,
skal hopa fyr en barist er.
Því fallið er til foldar merki
ef fylgir ekki viljinn sterki,
og fölnir þú á fórnarsvæði,
er feigð þín vís þó hvergi blæði !