Freyja - 01.06.1899, Síða 5

FREYJA, JÚNÍ 1899.
fræðin hóf göngu. sína. Hann ætlar
að draga sólargeislanasaman á einn
miðdepil, með tilstyrk spegla og
sjónauka, þangað tU nægur hiti er
fenginn. Þessum hita er svo ölium
bent að járnsívaling fullum af vatni,
vatnið er áður efnafræðislega til-
reitt, svo það gufar fljótiega upp-
Þessi gufa er síðan leidd í gegnum
pipu og inn í annað afhýsi, þaðan
hreyfír hún vanalega gufuvél, en sú
gufuvél er svo höfð til að framleiða
rafsegulmagn, sem annaðhvort má
nota strax eða geyma þar til skort-
ur er 'á sólskini.
A þenna liátt verður rafsegulaíl
svo ódýrt að fátækir verksmiðju eig-
endur geta knúð með þvi vélar sin-
ar. Rafsegulmagn verður aðal hreyfi-
afl heimsins. Með því verða knúðar
hraðlestir og gufuskip. Fátækling-
urinn eins og auðmaðurinn getur
matreitt við það, hitað og upplýst
hreysi sitt á þægilegri og kostnaðar-
minni hátt en nú á sér stað hvort
heldur með við, kolum, gasi eða
olíu.“
Menn hafa orðið þess varir að
andrúmsloftið er hæfilegt sem raf-
magnsleiðari á vissu þynningarstigi
í nokkurri fjarlægð jarðar. Þessa
hæfileika vill Tesla nota til aflfræð-
islegra iireyttnga. Hanu vill bvggja
turna við Niagara fossinn, (eðahvar
annarstaðar sem gnægð er af vatni)
og með tilstyrk fossins draga sam-
an mikið af rafsegulmagni og þyrla
því út í loftið frá loftförnm sem séu
hátt fyrir ofan turnana og þó tengd-
ir þeitn. Vrið hreyttngu loftstraum-
anna ætlar hann svo að samansafna
rafsegulmagninu með tilstyrk ioft-
foátanna, á vissa staði þar sem það á
að hagnýtast. Hið þunna loft þénar
þá í stað víra.
Önnnr imgmynd Tesla er sú að
nota jörðina við vírlaasann lirað-
boða. Þessi hugmynd er vel ý. veg
komin.
Enn fremur á hann að geta fram-
Seitt ljós sem líkist dagsbirtu, en
sem hefnr engin veiklandi áhrif á
sjóntaugarnar eins og vanalegt raf-
Ijós og glatt sólskin hafa.
Tesla hefur og fundið ráð til að
frjófga útslitna jörð með rafsegul-
magni. Þegar jarðvegurinn verður
ófrjór fyrir ofmikla notkun, þá or-
sakast það af skorti á köfnunarefni.
Af þessu efni er andrúmsloftið ríkt
og ætlar Tesla með verkfærnm að
leiða það niður í jarðveginn.
(X^evrie-w of Eevie'ws.)
Athugasemd frá þýðanda:
Sé hægt að lcomast af án eldiviðar
er útséð um járnbraut til Nýja-ís-
lands.
Barnakró.
(Niðurlag.)
„Eg skrapp inn með brjóstsykur
handa lienni Marfu litlu, og svo ætl-
aði ég ofan í bæ strax aftur. En
þegar ég kom út aftur, var Jim að
fara, ætlaði þá iögregiuþjónn númer
46 að taka hann, varð eingöngu tii
að fæla hann enn þá meir og snúa
honum þangað sem ég var, svo hann
hentist á mig og ég féll, en hjólið
á kerrunni fór yfir fótinn á mér og
braut hann. Annars hélt ég það værí
óhætt að skilja Jim eftir óbundinn,
þar sem lögregluþjónar eru á hverju
strái.“
„Lögregluþjónn á hverju strái,“
endurtók James fyririitlega. „Flest-
ir hafa aðra skoðun á nytsemí þeirra.
j:i‘ja,“ hætti hann við eins og skóla-
kennari sem agar krakka sína,
„þettað óhapp frestar liúsinu okkar
eitt árið enn.“
Eitt kvöld sagði hún við bónda
sinnjhún iá enn þá í rúminuj „Jam-
es, hvað myndir þú kaliamann sem
plantaði lauk, hvrti hann og vökv-
aði og segði upp aftur og aftur, að
sér þætti laukur allra ávaxta beztur.
En þegar að laukurínn væri full-
sprottinn, yrði þá fokvondur af því
að hann væri elcki annaðhvort eppii
eða k;dhöfuð?“
Hann horfði á hana hálfhissa og
sagði svo: „Það er hezt fyrir þig að
tala sem allra minnst.“ Með sjálfum
sér hugsaði hann. Hún er með ó-
ráði.“
„Nei minn góði, ég veit meira en
þú heldur og er ekki með neinu ó-
ráði, eins og ég skai bráðum sanna
þér með því, að gefa þér gátu til að
ráða. Þú hefur gaman af gátum, er
eklci svo?“
„Ó jú, mér þykir gaman að gát-
um.“
„Og ert góður að ráða þær?“
„Svo segja piltarnir,“ sagði hann
drýgindalega; því eins og flestuni
Adamssonum þótti honum vænt um
að heyra sér hælt; og það þó að hól-
ið kæmi frá persónu sem hann áleit
hálfruglaða.
„Hlustaðu þá á. Hversvegna er
ósjálfstæði og ábyrgðarleysi kænska
á barnsaldri, töfrandi á unglings-
aldri, elslcuiegt á giftingaraldri, en
glæpur hjá giftum konum?“
Hann horfði þegjandi og forviða
á liana. Það var eins og síðasta setn-
ingin hefði lamað hugsunar afl
hans. Svo leit hann uhdan og á eld-
inn í kolastónni en svaraði engu.
, Jæja nú,“ sagði Minnie Það er
mín ráðning á gátunni, að ósjálf-
stæði og ábyrgðarleysi sé glæpur frá
upphaíi til enda, hjá ungum og
gömlum, konum sem körlum. En
tifalt stærri glæpur er þó að blinda
svo augu annara meðkjassiog dekri
að þérr í einfeldni hjarta síns læri
að skoða þenna glæp elskuiegann
og eftirsóknarverðann. Þeir þurfa
að vera nokltuð meira en munnur-
inn einsaman sem ætíð ætla sér að
vernda ósjálfstæðið þegar „eitthvað
kemur fyrir.“
James svaraði engu, hann fór of-
an í kjallara eftir kolum.
*
*
Börnin mín góð: sagan sem ég
hef verið að segja yður hefur áður
verið prentuð I Ljósberanum. Með
tilstyrk mðtnma ættuð þér að geta
mikið af henni lært, einkanlega litlu
stúlkurnar. Sjálfstæði er eins nanð-
synlegur grundvöllur tii að byggja
á sjáifsvirðingu einstaklingsins, eins
og sólin er blómaríkinu.
Yðar einlæg Amma.
Að telja sig meðlim mannfélags-
ins án þess að gjöra nokkra tilraun
til að gagnast öðrum en sjálfum sér
er almenn synd, sem hefur almenna
liegningu í iör með sér.
Það sem heimurinn er betri nú, en
hann var fyrir 2,000 árum síðan, er
að þakka undantekningunum frá
þessari mjög svo almennu synd.
Baeliel.