Freyja - 01.06.1899, Síða 7

valdi þess. Mdtþrói var jafn árano--
urslaus eins og liann var ómöguleg-
ur. Síðan þettað koiu fyrir hefur
fátt veiið sagt um þetta einokunar
félag. Hvað geta menn gjört? Hver
<lirfist að tala?
Ég hef heyrt að í þj >'nustu þessa
félags væru um 3,000,000 inanna,
og það eni miklar líkur til að svo
sé. Það kvað borga mðnnuan sínusn
gtott kaup, enda eru tekjur þess
snargfalt meiri en alíar tekjur Baml-
íiríkjanna. Enda glevpir það nú
llivert. félagiá á fætur öðru, og aá
íokuin liverfa þa« «1! í þessa aíaiv
voldug heikí.
Ég er sjálfnr svo andlega lamað-
iur að mér er ómögulegt að gjöra
mér neina vermlega grein fyrir hvar
þetta rnuni lendx Audrúmsloftiá í
höndum vissra íuanua—manna sens
enginu veit hvar eru, né hverjir
þ ið erti. Það eítt er víst, að líf ailra
<er í höndum þessara ínanna,
Það er áJitiá að stjórnendur vorir
stefai að þvi takmarki að faxsæla
:sem ílesía á þessum hnetti vorum.
lun þetta eínuíg niiða tií þess?
IÞað er engíttm vafa bundið að heám-
5num Uður betur fyrir f ramieiðslu og
notkun flj. lofts. Né lieldur dettur
aiokkrtam skyuberatvli inanui á hug
rað neita því. að þetta félag framkíiði
það I fullkomnati stíþ og seljí það
við iægra verði. en smáfélðg sem
hlytu að kafa ófullkomnari útbúnaá
«g takinarkaðri þekkingu. gætu
anögulega gjört.
Þessi ráð vöruu Gkieago búa var
•eins aaatásynleg og húm tíit ltcæði-
Oeg.ogætti Að giteiða götu íyrir
áieiri samskenar tilrauntiim á kom-
.andi tínium. En þutta Fi. L. E. F.
anættí segja *með bandmgjanum af
Monte Cisristœ ,,AIUir heimuritm
tiFieyr r mér.J‘
•Saktctiitm Seiæctiosís,
^Eskunnarer ao elska hið góða,
:sanna og göfuglega. En kringiun-
stæður faliorðmsáranBa knýja mejan
'viðhjóðslega almennt tfl aðelslcaeÍR-
göngu möguáeikana tii aá liafa að
iéta.
Bacliel *
/
FHEyJA, JÚNÍ 18)9.
FÁTÆKLINGURINN.
Minn sjódeiídar liringur er sorglega
smár
ég sé ekkí iengra en neiið,
og þó hef ég lifað í þrjátíu ár
og þegið, en sárlítlð gefið. !
Auður er sendur í anitara mund.
allur ltann fram lsjá mér sneiðir;
ltann vill ekkí ienda á volaðra fund
og vendir sér ailt aðrar leiðir.
Eg sitoftog þenlci um þessháttarmál,
en þó vill ei ganga neítt ijetur;
lianu ögrar mfer bara sem argasta tál
og afglapa mark á mig setur.
Hann þrásinnis segir: ,,ei það er tii
ueius
því þú ert á allt öðru slceiði.
Ég fer mína götu fyrír þfer eíns
og forsmál óluad og reiái/1
Svo ferég að lsttgsa um kerra og
frúr,
sem haida þau sfcu’ öllum betri;
og Aeggjast þó flöt eins og línt strá I
skúr
og iiljan á helköld'um vetrí.
En svo erum jöfn «11 í jörðunui við,
og ég er af efni því saiua.
þ i aldreiég komist á auSiegðar mið
að afla mfef vísdóms og fraiua.
Fátæeur.
FANGELSI BEEYTT í
LISTIGAHB.
'Ver'ksmiðjtt eigandí nokkmr f
T \A kiuu Ghio ferðaðist daglega með
járnbi'aut tií verkstæðissánsí Ðeyton.
Einusmni þegar liansi var á feráinnt
4att feonum í lmg hvað Cvénihús
verkamaiana sínna v-æru leiðinleg á-
sýnduns, skrúðlaus «g óh.ngguleg.
ög þegar liíimc kom aá verkstæði
sínu, fannst henuin það ekkt bæta
úr skák. Upp úr þessu tók feann sig
itil og selti.eítt Mómabeð í Htfðjann
gaj'ðiua Tranaan fyrir verkstæðiau.
En það varð aðeins tíl að gjöra allt
twnhverfis en þá óvlðkun nanlegra
Það var ei®* <og blóanin ættu þar <ei
helma. Þá fór hann og ráðfserði sig
við hx. Oimsted «em vsaryflr masjón-
armað.ur listigarðaima við Ghieago
eýniaaguna. AfleiðÍHgin varð sú, að
ínnaai skamrns var útliti verkstæðis-
ins breytt ílistigarð.
Fyrst var uueidu r út stór hlóma
neitur í míðjum fiaui-garðíimm. í
þenna icit var sáð !) skrautlegum
biómategandum. Reitur þessi var
vogskorimi mjög. Sund og víkur og
íindnes, aðskílið með lágum runn.a-
við. Þessu næst vom hesthúsin—-sfim
voru tvö, ogstóðu með nokkru millí
biii aftast í garðinum—sameiniið
með boghvelflugu. Upp með þessari
hyelfingu og veggjunum í kring,
klífruðu og vöfðu sig skrautieg
vafníngs blóm, í stuttu máli, ailt
var umbreytt og endurskapað, hið
eyðilega skrautlausa verkstæði, var
orðið að hugðnæmum listigarði.
Þegar Patterson sá umskiftin, kom
houum til hugar að þanníg mæt' i
breyta hinuiu fátæklegu bústöðum
verkaiuanna siuna, og með tilstvrk
gciðra manna, lagði haun hönd á
píóginn og tók tll starfa.
ilann byrjaði með því að skifta á
iniiii barnanna í þessu byggðarlagi
12,000 pökkuin af blóinafræi, Börn
innan 16 ára áttu svo að keppa um
veiðiaun fyrir bezt kirtann garð,
hvort heldur sem leikflöt eða blóma
Jund. Verðlaunin voru firam, og $5
á in&nii.
Enn fnernnr hfet liatan flnm $10
verðlaunum fyrir fallegasta og bezt
fcirta káigarða.
Aðureuhfer var koniið, voru í-
búðarliús þessa fólks evðiLeg eíns og
íiskikofar. En við þessa breytíngu
íiurfu stólpar og girðingar fyrir
skrautlegum bíómsveigunt sem
liuldu þá. Litlu garðarnir sem áður
vórii svðrt moldarflög, urðu að ylm-
ríkum lundum. Gluggarnir sem áð-
nr róru auðir og berir vóru nú full-
ir af skr.autlegu-in blómiuiu. Og 4000
gestir vóru á binni fyrstu sýningu
þegar venílaunumuu var útbýtt.
Áður nefndu inenn verkstæði þetta
,,Pattersons fangaltús.“ Nú er það
Jkallað „Pattersons paradís/'
Ilevieyr. of Revienrs.
*
«■ *
Foneldrar!-Það er gott að láta
bíirnÍH vinna fyrir yerðlaunum með
því að rækta folóm, hirða garða og
prýða liGLinilið utan húss og innan.
Blómafræ er ódýrt og tíma ungling-
anna er.oftekki ibetur varið.