Fram - 10.08.1918, Blaðsíða 4

124
FRAM
Nr. 31
Lesiðmeð
athygli.
Verzlunin
Bergen.
hefir Sykur, Haframjöl, Rús-
ínur, Sveskjur, Mjólk Bordens,
Gerpúlver í pökkum og lausri vigt.

Sítron-og
Vanille-
dropar
Karde-
momedr.
Eggjaduft
2 teg.
Suðu-
súkkul.
Kjöt niðurs.
Lever-
postej
Smellur
sv. og hv.
Sigarettur fyrir dömur og herra.
Öl, vindla, limonaði o. fl.
Hárgreiður og höfuðkambar koma með næstu
skipum ásamt miklum birgðum af alskonar
matvöru, kaffi og export o. fl.
Fastir viöskiftamenn fá góð kjör.
Gerpúlver
fæst í verzlun
Jens Eyjólfssonar.
Ostar
ódýrastir í verzlun
Jens Eyjólfssonar.
Skóhlífar
karla, kvenna, barna og
unglinga nýkomnar í
verzlun
Jens Eyjóífssonar.
The
Og
Ferdinand Jóhannsson.
Peningabudda hefir tapast. Skilist á prentsmiðjuna gegn fundarl.
Cacao
fæst í verzlun
Sig. Kristjánssonar.
Allir * sem vilja fá korn-
vöru með skaplegu verði,
ættu að snúa sér til mín
á mánudaginn 11. þ.m. og
láta mig vita hvað þeir vilja
fá mikið.
Hallgr. Jónsson.
Kaffi
brent og óbrent best að
kaupa í verzlun
Sig. Kristjánssonar.
Grammofónar
nálar og plötur mikið úr-
val í verzlun
Jens Eyjólfssonar.
Gamla og nýja
LI F U R
kaupir hæsta verði.
O. Tynes.
Gjalddagi
blaðsins var fyrir
1. júní.
138
úti þar sém hann hafði verið lokaður inni í fjórtán daga,
hann kaus því að ganga alla leið heim til sín, og naut frjáls-
ræðisins og hreina loftsins í fullum mæli.
Ef hann hefði ekki verið svo sokkinn niður í að virða
fyrir sér götulífið, hefði hann hlotið að takaeftir háum og
riðvöxnum manni, sem ásamt rauðhærðum ungum kven-
manni fylgdi honum eftir, og slepti ekki sjónar á honum.
Rað voru duglegustu meðlimirnir í þorparaflokknifm
»Hinir lifandi dauðu,« þau Neck-Krigger. og rauða Nancy.
Tom hafði að vísu séð þessi ræflalegu hjú á Tower-
brúnni, en hann gaf þeim eingan gaum. Hann vissi hve
margt var af þesskonar lýð i Lundúnum, sem jafnaðarlegast
hélt til við brýrnar, og svaf þar á milli steinstöplanna.
-Hann er genginn í gildruna Nancy,« sagði Neck-Krigg-
er. »Doktorinn« er býsna lævís refur.«
»Hafi »Doktorinn« gint þennan fugl, þá skulum við
aftur á móti gabba hann sjálfan og þá tvo hermenn sem
við hittum í Chaphamsvíti, og sem »Doktorinn« hafði svo
langar samræður við.«
»Vertu róleg,« rumdi í Neck-Krigger. »Pegar við erum
búin að ná í stelpuna og höfum danglað forsvaranlega á
stráknum, þá eru það við sem ákveðum hvað okkur verð-
ur borgað fyrir líf Kate Ferring.«
»Já »Doktornum« skal fá að blæða,« svaraði Nancy, »og
rauða Nancy skal sýna þessum drósum sem stássa sig á
götunum, að hún getur gengið í silkipilsum alveg eins og
þær.«
Nú var Tom með þau á hælunum koninn í Irtonstræti.
»Bíðum við, Nancy,« sagði Neck-Krigger, þegar hann
139
sá Tom staðnæmast, og horfa í kringum sig, »Það má
mikið vera ef dúfan er ekki falin einhversstaðar hérna.«
Hann dróg nú Nancy með sér inn í port, gátu þau
þaðan séð Tom, sem stóð kyr á götuhorninu, og horfði
niður eftir Irtonsstræti, var hann að skygnast eftir mannin-
um sem hann hafði séð þegar hann fór á stað.
»Mér hefir ekki missýnst,« hugsaði hann með sér þeg-
ar hann sá manninn — sem var Stewenson er Mr. Pem-
berton hafði sett á vörð í staðin fyrir gamla Dickson —
»Mr. Pemberton hefir skift umdyravörð.«
Aldraður maður og tvær stúlkur beygðu í þessu fyrir
götuhornið og afréð Tom að smeygja sér inn í skjóli þessa
fólks, hepnaðist honum það án þess að sjáanlegt væri að
Stewenson yrði hans var.
Hann hraðaði sér upp stigann og inn, þar tók Kate á
múti honum, og faðmaði hann að sér.
»Guði sé lof fyrir að þú ert kominn« mælti hún bros-
andi, var auðséð að hún var komu hans fegin. »Hittirðu
þennan félaga þinn frá verksmiðjunni?«
»Hann kom ekki durturinn sá arna,« svaraði Tom ergi-
legur.
Kate horfði þegjandi framundan sér, þrýsti hendinni að
hjarta sér og fölnaði.
»Ertu veik Kate?« sagði Tom með viðkvæmni. »Pú ert
svo föl, og hendurnar á þér svo brennandi heitar.«
»Nei!« svaraði hún og lagði hendurnar um háls hon-
um. »En eg hefi eitthvert hugboð um að óttaleg óhamingja
vofi yfir okkur.«
Tom hló. »Þú ert hrædd Kate, er það ekki? Pað er
ástæðulaust, eg er hér hjá þér, og við húsið er vörður bæði