Fram - 04.01.1919, Blaðsíða 4

1
FRAM
4
Við Þjórsá er ákveðið að byggja
öaflstöðvar: Urriðafoss-, Hestafoss-,
f’jósárholts-, Skarðs-, Búrfells- og
Hrauneyjarfoss- aflsíöð, og eiga þær
að framleiða samtals 1114000 hest-
cfl.
Um framleiðslu áburðarefna úr
loftinu, segir Sætersmoen, að auð-
velt sé að framleiða Amoniumnitrat
og Amonium sulfat, vegna þess hve
mikið sé hér um brennistein.
Hann segir að fsland eigi blóm-
lega framtíð fyrir hönd’im. Aflgjaf-
inn bíði eftir því að verða notaður;
samgöngutækin eftir því að eitthvað
verði að flytja. En útlent fé þurfi til.
Hann heldur að hvorki þing né
þjóð mundi ieggja útlendu fjármagni
hömlur í veginn, og vitnar í þing-
nefndarálit um fossamálið því til
stuðnings, en trúin á fjárhagslega
framþróun landsins sé sívaxandi
meðal hinnar yngri kynslóðar,
»Vísir.«
Samtíningur.
Á uppboði sem haldið var íBergenll.
des. Ivoru nokkur hlutabréf í járnnámu
fyrirtæki nokkru í Noregi seld á 15 aura
hvert. Upprunalegt verð þeirra var 100 kr.
í haust keyptu Norðmenn eitthvað af
kartöflum frá Danmörku og urðu þærsvo
dýrar að þær seldust ekki. Varð því að
sitja þær niður í sama verð og var á norsk-
um jarðepluin, og nam sú upphæð, er til
þess gekk hálfri ntiljón króna.
Afmæli:
7. jan. Björn Oddsson, verkamaður.
9. — Valgerður Landmark, frú.
Nýir siðir koma með ný-
um herrum.
í borginni Vladimir í Rússlandi,
sem er höfuðborg samnefnds fylkis,
hefir nýskeð verið gefinn út eftir-
farandi lagabálkur:
Sérhverri stúlku, sem náð hefir 18
ára aldri, tryggir eftirlitsnefnd rík-
isins ftillkomna mannhelgi.
Hver sá, er móðgar 18 ára gamla
stúlku með því að ávarpa hana ó-
sæmilegum orðum, eða sýnir henni
líkamlegt ofbeldi, skal undirorpinn
strangri hegningu dómstóls byltinga-
manna.
Hvern þanti er svívirt hefir stúlku
yngri en 18 ára ber að skoða sem
óbótamann og skal honum reísað
með 20 ára þrældómsvinnu, nema
að hann gangi að eiga stúlkuna.
Stúlkunni er þó heimilt að neita
að giftast þeim manni, er svívirt
hefir liana.
Sérhver stúlka, sem er orðin 18
ára gömul, og er ennþá ógift, er skyld-
ug til, að viðlagð'ri þyngstu
hegningu, að láta skrá nafn sittá
skrifstofu frjálsra ásta, sem
stendur undir eftiriiti stjórnarinnar.
Pá er nafn hennar hefir verið
skráð þar, öðlast hún rétt til að
velja úr karlmönnum milli 19 og 50
ára aidurs, einhvern sér til eigin-
manns.
Samþykki karjmannsins til hjú-
skaparins er eigi nauösynlegt, og
hefir hann enga heimild til að mót-
mæla þessari ráðstöfun.
Sami réttur til að velja sér eigin-
konu úr hóp allra kvenna, sem orðn-
ar eru 18 ára og eru ógiftar, skal
veitast öllum karlmönnum 19 ára
eða eldri.
Kosning má fram fara einusinni
í mánuði hverjnm.
Karlmenn þurfa ekki að hafa sam-
þykki konunnar til hjúskaparins, því
hann er stofnaður í þaríir ríkisins.
Börn þau, er getin eru í hjóna-
böndum þessum, eru eign ríkisins.
Ress er að síðustu getið, að lög þessi
séu bygð á »ágætri reynslu«
samskonar laga, sem þegar séu í
gildi komin í Luga, Kalpin og fleiri
fylkjum.
Víðar eru slík lög sögð í undir-
búningi í þeim héruðum Rússlatids,
sem eru á valdi jafnaðamannaflokks
þess, er Bolshevikkar nefnast.
»19. júní.«
eftir að gefa Snjótitling-
unum!
Einbúi.
Gerpúlver
í pökkum, frá Apothekinu
í Reykjavík, er nýkomið til
Friðb. Nielssonar.
Púðursykur
nýkorninn íil
Friðb. Nielssonar.
Nr. 1
Nýjar vörur!
Rvottabretti (glerbretti)
Pvottabalar
Vatnsföíur
Gólfkústar
Bursíar aískonar
Hengilásar
Kaffikvarnir á þi!
Handsápur
Hmvötn
Skeggsápur
Skeggburstar
Blýantar
Smellur
Títuprjónar
Brjóstsykur
Mjólk
og ýmislegí fleira.
Verðið er miklu íægra en
þekst hefir nú um langa
hríð.
S. A. Blöndal.
Kaffi i4o v, kg.
ExpOrt 125 ■/, kg.
tíalígr. Jónsson.
Sparið rafljósin!
238
síðar kom óberstinn og frú hans til keisaraborgarinnar, og
, tóku sér bústað á einu af hinnm stóru gistihúsum.
Mr. Pemberton var altaf á hælunum á þeim, og settist
að á sama gistihúsi ásamt Kate, nefndu þau sig herra og
og ungfrú Smith frá Lundúnum. Herbergi þeirra lágu við
hlið herbergja óberstans.
Hálfri klukkustund eftir að óberstinn kom til gistihúss-
ins, sá Mr. Pemberton hann ganga út, en útlit hans var breytt.
Nú var allur hermensku svipur horfinn, og hinn glæsilegi
barón von Sahiman kominn í síaðinn.
Pegar barón von Sahlmann var rétt kominn út á göt-
una, kom ungur maður út úr porti gistihússins og gekk á
eftir honum. Ungi maðurinn var Mr. Pemberlon.
Pað leit út fyrir að baronínn væri vel kunnugur í Ber-
lín, því hann gekk hratt eftir hinum fólksmörgu götum, þar
til hann beygði inn í mjótt stræti.
Hann nam staðar við lítið lágt hús, hringdi dyrabjöll-
unni og gekk inn.
Mr. Pemberton sem hafði staðnæmst á götuhorninu,
gekk til hússins, er baróninn hafði farið inn í.
Húsið var tvær hæðir. Niðri bjó maður er seldi klukk-
ur og gamla.hluti, en á plötu sem fest var á útidyrnar stóð:
Schnell
umboðsmaður.
Er að hitta allan daginn.
Ennfremur stóð á plötunni að ibúð þessa manns væri
á fyrsta lyfti. Mr. Pemberton var strax viss um að þennan
mann hafði baroninn heimsókt.
»Schneli!« tautaði hann fyrir munni sér, þegar hann
gekk niður á götuna. »Mér finst eg kannast við nafnið.
239
Pað skyldi þó aldrei vera sá sami, sem þýska lögreglan var
að spyrjast fyrir um í Lundúnum fyrir nokkrum ájum, mig
rninnir viðvíkjandi fölsuðum skjölum. Pað gæti verið nógu
gaman að líta eftir þessum Schnell.
Mr. Pemberton beið, og eftir stutta stund sá hann bar-
óninn koma út úr húsinu, og ganga eftir götunni í gagn-
stæða átt.
Pegar Mr. Pemberton sá hann hverfa fyrir næsta götu-
horn, gekk hann hratt að göíudyrunum á húsinu er Schnell
bjó í og greip í bjöllustrenginn. Maðurinn sem seldi klukk-
urnar tók í spotta, og götudyrnar opnuðust fyrir Mr. Pem-
berton, sem hraðaði sér upp stigann.
Pegar hann kom upp á fyrsta lyfti, sá hann plötu á
hurð með sömu áletrun og þá er hann hafði séð af götunni,
hann drap á dyrnar og litlu síðar heyrði hann að kallað
var kom inn, með vesaldarlegum málróm.
Mr. Pemberton opnaði dyrnar og gekk inn.
Schnell umboðsmaður sat við gluggann og var að skrifa.
Hann var lítill vexti grindhoraður, með stórt höfuð ósam-
svarandi öðrum vexti, sköllóttur, og hafði kollhúfu á höfði.
Pegar Mr. Pemberton kom inn stóð hann á fætur, horfði
hann augnablik rannsakandi á Mr. Pemberton, og benti hon-
um síðan með hendinni að fá sér sæti í gömlum ruggstól,
er stóð nálægt skrifborðinu
»Hvað heitið þér, herra minn?« spurði hann svo.
»Gustave PerlotP svaraði Mr. Pemberton á slæmri þýsku.
*Nú, já, þér eruð franskur að ætt,« sagði Schnell.
»Já, fæddur í París,« svaraði Mr. Pemberton.
»Og með hverju get eg orðið yður til [aægðar?« spurði
umboðmaðurinn.