Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 04.01.1783, Blaðsíða 6

228 o. o. Um Sugfowi&i
egna fncrurnat: aptr, íi fama t, fem fprc
uar getit §. 2. og fett gálmttr fclaupnar á nocfí
rar, eiga f>«r at fíriáfaj oanbtiga, f»o pctv perbi
jafnar fettt í fprjluntti. ^egar $at cr í>áit, og
ttíiir ftefarnir eru egnöir, fafkr forntabr ^eim
ót á fomu leiö, fem áör er umgetit §. 9.; ett
meöatt oerit er at egna (>á, anöotfa anöóf6*menn*
irnir fr»o, at ecfi fcrefi eör (teröi á tróöfunni,
(iptíí ftán er látin liggia á meöan, áfamt meb
flefa = fe6íunum og ftióranutn,) foo (ján flitni
ecfi, og fiiórinn öragij ecfi tilí óotninum, poí
Jjá fpntti £ann at feflaj, ef £raun oceri fprir.
Sþegar menn á áörfagöann í;átt (>afa í fprfla
ftnni lagt niörfioöurnar, er róit í ftfíileitir, (joac
jjá eru íagöar lóöir, fem ^eíjt er ftjlfitton; fíöan
fippa peir §eim unöir epiuna, (joar mejt er f;íie;
öoröa (>ar og ólunöa um (jríö; en jlrar og (>cic
uaftta, fara £eir at uitia um niörffoöurnar.
§. 12.
fpegar menn fcafa á umgetinn fcátt opt*
ftnniö oitiat um niörfioöurnar, og lagt £cer aptr,
tafa fieir fuglittn, fem áör (jeftr oerit fíepgt
laufum í ffipit óceöi fram og aptr, £á f»eir foma
í náöir ittn ttnöir epna, og ftafa ecf'i annat at
giora, og binöa (jann faman í fippur; fieir óera
fíg foo at, at toeir og tceir (jáfetar fetiaj á
(joeria fióptu fíofoega, einfum £cer fern ncejtac
eru £eim rántum, er fuglinn íiggr í, famt á
óitann, og (>afa gamallt fceri eör fjoíumítft, tafa
$eir pá ^oerr um fig ftrntn fugla upp f greipttta
um