Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1785, Blaðsíða 39

SþiótiufhifolPð.
39
á tfú|Tíip fpanð, pcijar pfiröo&inn er ftarfcei)r,
(tattn er f>á o<) »e)tr, Jjegar 6cjt er cctíat tif
&ano, Oi) einninit ficr tif íianð, ttema fianð
aí)7áanCii Jpúpfaöir; fro mifil er nú ótttcnm
ffa {icfji.
?0íar<)ir tttunu tvtía, at fktt rcetij eigt
tibunt, at fá oeríii (iraffaór mcb ffamlíft, fettt
6rí)tr á tttóti ^ittu ftórCa fÖoDoröi; en o&ru«
»tð Hjt mer á óaí: *ná £at óeita Of»
^egar ©uö og fanivitflPan öctma eintt óoeröí
ugann at fifa, og fiattn fiftr f»o í $>eirra ó5
wináttu ? Óann f'9‘ °9 fe f°f'
anöi, óá íiftc (jann etfi (jeflör meö mannligu
eöli, og ccf'i getr fá ánagör lifat, fcttt allö*
rei fccr Pitnisburö fannmffutinar utn, at (jann
fe í góött áfianöi, óocrftt fcm óann &fr
farlntannliga tttiöir ofi ftefut, og (citaj »iö at
giora (>at Ícítóccrt; óer óat fig» ófaílöann
»iö, at foifulir og ótrúir jnónar »eröa óccöi
fFantlíftr, og íifa refccfu líft, tttcöan pat »ar*
ir; peir weröa afóraf atinara ntantta, og peir*
ra afgángr og minnfng ófrccg; og (>ó jteir ge*
ti nú á citt|)»ern ^átt fontit fer úr (>iónuftu<
flanöi, og oröit pfirtoöar, $á fcr ftalföan
betr, nema jiar fonti tif einó»er ferlig um*
órcptfng og lagfccrfTa; fmí fem jieir temöu fec
allörei öpgöina t ftnni jjiónufht, foo funnat
jseir ttú Iftit í jteirri lagfcclö, fem er £it mc)ta
atriöi í jjúj3|Tiórttititti, at ná Dpgö j>ióna fln*
na, eör fenna feim (>ana; og iöugliga fcnnir
(£ 4 repnflan