Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1785, Blaðsíða 47

$>ióruiffufolEs. ' " 47
”o<i ftvaff á Kft , «ru 03 linutm, at wera í;it
” íiilra feinajta fem íoggiaftnn tefc tií.” tyet‘
ta ff’t)llt!tt {>ít§b«nbr (juqleiöa, og ollörei beiö*
aj fíraffð tjftr f)ióitm ffnum, rncöan annarð
cr foftr, eör at f'SÍ órepnött; foí pó ftraff
felíij <X fttmar tjftrflónir einflefttfinnum, jjegat
fent ntejt gettgr aflaga, oetti fó ecfi at
fara ^ot fram oiö í;»ertt (>egóma eDa 6ret)j?í
leifa.
iþegar 0neeöorff £efir talit pefiac íaff;
anna uppfprettttr, fegir (>ann: brióta
”Iogin, atinatípoert af wanoitfTtt, eör inngróns
”ttitt oana.” £>g (>ann fpnir ttógfamíiga
famqoccmt repttflu og ffpnfenti, at fetta fe
fanttlcifr. Jpantt oiíl láta uppfrccóa £á fá«
oífu og oanfunnatiDi; peim fem annar« ntuns
Du, fátccftat oegtta, uppalaj \ iDiuIcpft, 03
lifa i ómennfFtt, oill jtantt láta (jiálpa 03
fÓna rettann oeg, at (>afa fprir brauöi ftttu
og upp()eIlDi nteD erftDi og DugnaDi. íþegac
leflirnir cru itingrótiir, oill óann láta brtifa
ena flcerjitt fofigœfni; nágoccmt fioDuglpnbi 03
forftálni til at Drcpa fá fmámfaman; oar*
ÚD at ()It)Dt fe leguttum, og fara foo fefht ós
^oifttílt frattt, foo íengi Dugir, en floöi jjat
eigi, rccör fpann at leggia lítit ftraff oiD fer*
^oeria pftrfíóit, fcnt eigi íagfœrij ntcD betra
móti. ^ann oi(I f)á Itfa án allð unbanDrátt*
ar eör oorfunnar, láta framfplgia fm í (fttprt
fttttt, 03 qoeDr cigi foo mifit áríDa ftarD
fíraff*