Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1785, Blaðsíða 55

*5
^iómtfíufolfo.
íeflnm, gierir eingt fjcitra ftctttn óbccftligamt
til kúfjjlióntar, ticttta fcrtiíjr bret)jTtcifi fctucD;
tíeit ecj og, at ntargann qucír cin og pttmtr
ájlrtöa og frcijltng, fcttt olíttm ciqi tcf|1 út
«t rt)nta, cn oiD fintni fann cg cigi annat
rúö, cttn fjat fetn páll <PofhtU fcttnir, ncfnis
liqa: at jirtöa á ntoti ftctini nf díunt froptí
um, oq láta ftana ccft ftgra; biöia fíöatt
@uö, og láta fcr fco nccgiaj ftattnð náö;
Jsot fe 6iattat gott, oiiinn far cptir, og fí'pn*
fcntin brúfttb látœöiöíattfi aiíttö tií mjtfentöar
«g ípiitö bejta, oaröar pitt ecfi flórum. Snrt
«ií eg framtelia £á ferligttstti mannfefii, fcm
ítúfbónöantt prí)öa, og giera ^cutnet fjúfjfiiórn
|>oat farfoelajta; fscir cru: gut'þrcrt'fk, foo
£ann tafi fárt, cf ©itbö ö't)fö oanoirbij,
cn ebli 6ana fem mcjt; go'önili, mannelfía,
ttott t>it á eílum £cim ftlutttm, fettt til bú*
fFapar 6cl)ca> at maÍMr 13111 í"5111 &cil cr' °íí
bcjt fcr, og gcti á bcjta oeg ráöit úr 6»í fcnt
mcö^arf, ^óflig framc]r>ccmC> og otullcifi tií
tserfa; 6ann ffaI v>ct*a iöinn, crfiöiðfantr og
fjtautgóör, aögcctintt, ni)tinn og friftnn, foo
ccfert fíemmij; f»öt ofmifil grccögi og áfaft at
afa fatuatt qoiftt og öauött, nicö níöfíu, 6>rí
öu= og frantqoamöarlepft áfanit óforfTáítii, foo
fm’rttoeggia tort't)ittj og oerör at cingu, er
eiitfattlig orfef til lanjittö fátceftar. Jjpaim
f¥al oera ráöfjoílr til allö, fem fsiúunum niá
bejt gegtta, og ráöfcegtntt, £ó eigt of^oifull
itt gefa ftg oib olltt; f>oí bágt er at ftá ft)rir