Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1789, Blaðsíða 26

26
,y. J. Um X5öU«rmit
»aílcu og tiinmáíum fara, er foo ttbt furifoma
(jét i lanbi; (tpqg eg nó ctngi falli oit|Tu (>á
at oettugi (jafanbi, (tecrrar fneiDic olia tuá
ágreiníngi ebr ffaba; ná oerbr ei iþrcett,
at foo megi opt ttI6cra i tánamaltngum, fjöf
fjar eittgi oijj né flabfejt regla er fpri, fpfgic
feöerr ftnum (tánfa, og má pá auöoclDt á milli
bera ef fitt fi)nij fcöerjum, enba pótt bábic
féu á citt mál fáttir, fann attnar(t»erc at
gioca obrum {íaba óforiftniu, ebc fcöerc obrs
nm ella.
(£n at £cett muni oib fltfu optac enn
fiafbnar, ec anDféö, ncer f lióð feibaj cptir*
fpígtanbi otllit• ftánfar fumra, caílac:máíttm
abiátanbi.
íil bcemið:
x. Jjtafa margir jafnoeí greinagóbir mcnn
(jallöit, at innoortið jicerb einð tánð, mcettí
fcifíaujt af (jef) ummálum metaj, fooleibið-,
at £ u fem jofn varu at ummaíum alíc
umfríng, oceru og jotn nt ucgfit ebr ficerb,
feoerfit fem {¥cpt eceru. ®iun og {jcfju nt*
jjníganDa rit á lopr fjafa fomit ein^oerjtt
jtnni, fcnttanDi cptir fltfum grunDödli tán at
mcela, á fsann fyhtt, at ttœr tán fé mcellt
umóergið, {jeé margir fabmar féu, pttrfi
ei annat enn Deila um;málð fumrnu {jefj i fióra
fcluti, margfalíba foo cirti fclutatm ntcb
ftálf*