Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 03.01.1790, Síða 6

154 0.0. Um íiáa«öengflu.
bengflan; fyét öil eg aufa Jjwí uib, at cg mcina
f>ún je nocfut toíuuerbt fofínabaMnínni, 09 (>oat
mifit epticjleböum jíóganna prbi f>Iíft, ef (>ún
fcsmi} aímenniíega í 6ríífun, fér (noerr fteifoita
ntabr. ®g 9ieri nú fettna rcifníng pfir fat fprfla;
einn ^werfífreinn álnar t fjpertnál, fofiat
í Zlovvetfi 1 rtfiebaí 48 j?., í>at fatna mun
£ann og fáj frtrir á 2>ötanöi. @Iifr fleinn
enbij einum norfíum mebalbonba í ftogr eba
ftmtn ctr; fét eg nú (at eg ecfi fegi ofmifit), at
fa fami enbij á tnebal6úi á Selanbi tro eba friú
ár, oegna fe§ at fláttrinn warir foo ntiflu
lengr fram cptir fumri. JpöerftjteinSí nóinn,
og fveiftna , fem gera má af trí, get eg ‘ecf'i
reifnat fot fat nemr litlu oerbi. ?í foi fama
fteitnili érocfr naumafl einn foIa=I>ejír tií bengflu,
fem foflar íjmfum; fer £at eptir f¥ógar=gccbum,
ttegaleingb, bugnabi og bpgb folamanns. 3
©fc'agaftrDt, til bceinið, fenba fumir eptir folutn
norbr í SníóftaOal, abrir á f})elam0t:fc/ fumir
faupa |><m fubr i Salmattttetúngu, utn leib
$eit foma at funnan úr fiffifauputn, en ft'olbs
inn giorir til fola úti i fl^ttuþltO. íþar giorit
einn ecfi meira til enn á einn (>eft á 12 wirfum
bogum , ntcb ferbinni talbri fram og til 6afa,
$egat (>anti j¥al tafa upp , afqoifta, furía,
foíba , og 6iba eptir grofinni; reifna eg nú
mat (janns og faup í 12 baga eptir foeita6ónba
bagliga 10fj. » » 1 SXbí. 26^