Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 03.01.1790, Qupperneq 25

S. B. Um Kettflue og Punbarc* 173
«ptir miémun íóöanna; rnaör fann cinnin at
umórepta fseint pánfti eöa flab, á fjoern tterurs
nar fjengiaj, og láta »era jlunöttm nrer,
ffunDuttt fi«r ^rccrtngar ? pánftinum.
fennann og áörfagöann 6átt fttnna reiö«
flur og punöarar at gioraj mcö tttorgu tnóti,
cptir áDrjegDttm og fíjnöutn grunDoelíi. @00
funna tttenn á fíóntm punöttrum at giora too
pánfta eöa flaöi til at |>engia omtrnar uppá,
er oegaj jíultt, pann eitta fiaö t G, jjann anns
attn í O, og giora Deiííngar £anöa £t>t fama
lóöi ftna á 6»eria ftöu. 51 fá einu fprir pánftí
inn G, á ^á aöra fprir pánftinn O (Fig. 3.).
§. 12.
grampegið tií at foma í tteg fpri £at, at
fá lángi armr oeröi ecfi alít ofíángr, fiá eptic
£at maör ^efir meö einni Deiífngar reö áqoarDat,
jjoerfu mifit t mefia lagi oegaj fann tneö lóöinu
L (Fig. 3.), fann maDr t Q at ftengia eitt lóö
D, fem oifar f>e§a oigt eör pennann fánga,
og ópria aptr at fratnanoerDu frá uppóafi nteö
lóöínuL, at giera ttijar Dcitíngar, eptir reiDí
flttnnar eör punöaranð lengö a Q, fpri fiarri
6i)ngöir, er í G eDr O negaj jíttíu, og fá foo
meö móti allar rciöflunnar eör punDaranð
nptfemöir og óetttugíeifa í eitt famanfafnaöa.
iUiíi maör i elíu t>epw, £á reiöflan eöa pttnDí
arinn