Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1791, Blaðsíða 182

182
O. 0. 11 ttt Æútörfntut
cptt tiiör til í>elmínga, iátit fctia ft<j, eg 6el(t
fní funna ofan af, fatnan oi& pat ft>rfla fcpbi.
í£at md til mavfð fjafa , at brcnni pat prnfoa
Ittit et>r ccfert á táttgunrti, ftarf ccfi optar at
ftóBa pat, cn fno lengi fctn fmecfrintt cr at nocfru
tnarfi brcnnanbi, pevör at ftóba !þat um aptr 6
Jjantt fama ftdtt, fetn i fprfla og obru ftnnv i£at
afócHta fepbi flPal ná tafa og fía cinu finni attn*
otftoert á toefoíbum prcnt=pappir, fcm gctit nae
í §. 6. um potteffttna, eba óreinutn úliar=báf,
fno fem ueipu, cba ófcefbri cinflféptu, fcm ecfi
cr afió.t. “iþcgar fcpbit cr d fagbann f)dtt fíat,
'fPaí i pat ólanba einð tnifíu at nigt af fjreinni
fattba cba nauta tólf, og pottaflfau dfatnt falfí
itttt póg, ti( bcemið dmoti tncint tncrfutn pottefíu,
og friin merfutn faífs, ffulu ft'ntm merfttr tólfar,
■Þctta famanóíanbtt ffal láta í (treinattn pott, og
ftóba at ccfí ftóbt ttpp ár, fcm aubpclít
fííbr cf oellífobit er (jrcera f¥al í mcb fntfða
jlabi, at ecfi brcnni pib. fÞcgar ná fyeftr fobit
um óríb, og alít jafnat ftg fatnan, fottta upp
fpcfpar, fiórar, en ecfí ntiog í;áar bólttr, og má
fjafa til merfið, at pegar f'cer fyafa utn §ríb á
pcrit, er nóg fobtt, er £á fapan gttl at lít, fafiar
tnabr pot litítt t af íaftnáð, og fcer §án pá grcetu
onn cba bíáann íit, eptir fctn mifíu er í blanbit.
Oiá |¥al tafa pottittn af, og fetia á fpalattn fiab,
til £ejj at fápatt megi fiorfna. 5þot Icngr fettt
fcán ficnbr, jjpí meir fsarbnar (tán, fó tttá fana
cptir priggia baga fiebu á pctrunt f¥éra upp í
W'