Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 03.01.1792, Síða 26

Dr. /. H. Prcfíttt
160
matarinð forrotnun, ebr ofslitíum ncertitgarí
fntpti, er í;ann t fér f>eftr.
§. 32. C. í£f|a á jarí>ai';át>0jttum ; til
lant'ð gJfaj tuerg öecmi, at |Tpr6iái]r fjaft qnifí
nat »ií> f>cirra ffort. (£tt til ftós, af fm fe§i on
fef er jafnan fameinuö ntcö fjitttti óíjollit fT'ipð;
fceött (§. 31.}, flicrir flíP 'óqcefa ecfi óftalöati ftó*
fareuöum fprr eör feittna fTaba á peirra laungu
jto^reifum. Iþefjoegna fyefittn vór eigi án orfafa
Ípjfiuq tií alíðfonar jarbaríétwarta; fö1 feir eru
f>itt ócjtu ntcbel, er einuttt forijeiníjilegttm lífanta
funna at cjéfaj átnóti forrotnttn (§. 23.) wegna
loptfpru . Aer mephiticus) og ftcrfrar (jttágíiigac
til fárttuttar, fem peir innióprgia.
§. 33. D. X^anbrúfun á fúrcfefan&i tne&s
élum ; fsegar ftbr fá »arb fprir fTémffu foo mieg
tíbfanlitjr, at brúfa pejji §in fetttu riö fieinjott,
bafa ttodfr öcetni géftj, at af fcirra ofláncjri bróf;
utt, einfum ftittö bitra Iútar;faíltð, (>efir fattnu
jTurbiúgr foifnat. Ðrfefitt fémt af tapaöti
ft>ru, og úttcenibu lopti (§. 21.1.).
§. 34. Jxafinn; f>at er af í)mfutn frúfegum
fttnnugt, at j¥t)rbiúgr fiaji fprrum optlega f>eittts
fóft lág og beiglenb plátð í Díorbr;álfunni, og
rcrit f>ar enn tnannffccöafii. (Sinninn má nó
ftá, at (>ann er algeingttajlr í jjoí raflenba £oí;
lanöi, einfanliga t jTantöegi á oetrutn. íil jióð
Icetr (>amt jig og t rcetum og bintoibrum optar i
liófi, entt í jjreinu og J>eiörlfu lopti.
§♦ 35*