Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 03.01.1792, Síða 60

i94 O. Um tTíatacítilbiínMjg
innijíin, at miíitinu og gatlinu frítlTiIbu. (Sru
fau wanöliga fKrinfut1/ fnúit um, og ftcgar faunu
at furir opit, at faurinöitt renni ecti inn i rrit*
bnorfuna, tneöan fnut ent jjoegin og jlPaftn á úu
b'norfunni, fpjar til mentt Drúfa falf. ©töatt
er bíóömerittn giorör t feim, en ecf'i t paml'arí
fincfiitttttm, fent fartil eru fniöin og fauntuö
famatt á ^íelanöi, og jíal um jtálfantt tilbúns
íttgtnn fíöar gétit.
§• 23.
©úptt eöa fpaöfúpu ntá giera fcaröi af
ní)U fiott og felítuöu; pó brúfar fprirfólf cins
gengtt n'ptt fiot, óceöi af tiaittum, fauötttu, fálfc
unt, íetnbum og fuglunt, og er tilbúnttigurinn
1. ©úpa nteö ?i0t'.béÆtum (Æioöboííer) fem
er fprirfolfe matr, eör peitjTu;fojír, en ecfi
almúg-a.
^iotífScfirnir ertt gioröir af peöPttm; eru
Jeir jíornir af fiotintt firáu, og jíafnir ttpp f
jtnáar tpriur, og tprinrnar ftöan jiappaöar t
mortéri, til fejj at jscer peröi ettn fiá ftnágerös
ari. (£r {>á tefin tólf, fpo tttifil fent fietinu
tná fpara, brptiuö fmátt, og áfatttt tneö fiot*
jloppunni íátitt t jíál, bellt út pjir litltt af
ní)rri miólf, og látit í íttit faHt; fetta jTat
ftrcera
tttn ; fet f«t ft)fir foo pattbafamt at giora baim
bvcittattti.