Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 03.01.1797, Blaðsíða 9

teputm 235
Utanit fiioiíta,
at etnuitt f,'(te,
fcoab mátttt pdc
at nterfe fí)tta
fterfrar trtjgðar,
ofl (tot>ito|6 ficetíeifa?
ef fkir naubugec ,
ei attnat giecöu, ?
enn f>at ei gátu
ttnbatifoítiij,
af egettn pifb
btilfnáðer.
J£»oaö tnunbu ^eic
at ftrofuerbare?
og ntéc fioor fofnan
flt fjeirce fclíjbue,
tilie tt«c og oit
(fetn til oalð (>íi)rec)
ocere erenb, ófriáíð,
og úrann nóta,
fiónanbe naubuttg,
enn jjenge tnér?
Sþoí ffóp cg pá foo,
og £at rneb réttu;
feir tttegu ó«Hbc
pi Jjfttunj fdma
©f paca, jfepunt,
ni jTapr.abe,
at rdtitttt cefum,
foofrm ráb tíoröat,
$r«f áípftan,
og aloittía
fotttge fortafðláff
jjeirra oilia.
Dttei! {kim (iáífunt,
cnn aíbrei mSr , ; ?
af, cr áínftub }
ápprcifl {scirra —
emt $ótt pitttm eg,
er mín aloit(í'a
eingeu oerfan til
at oiííij {teir;. ,
oiílaj ntttnbu petr,
fótt oiOe etj ei,
?lllð ófnt'tber,
einð af focíegum,
og poi, fprefram
f'ótt eg fall (iáe,
ftálfor ftjnbga peic
af (iálfð oeUbum,
foo oillttm bónte,
fent oaíe riMtttgu.
(Sg f'annig fcía
fceft £á‘(Tapat,
fcfer (fultt peic
og-fcautoegið,
unð fteip (tg (tálfec ,
ófrta; gieca — 'Íi;i'í
©fipta fittwé. eg etía
um eb,íi ^ÍtTft, j,
og (togb frá cpiífb
^efcr álpftab ,
<?(>rettí