Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 03.01.1797, Blaðsíða 15

tepubu 9>arat>í$* 241
Jjjoíítf þeiH ec $at
fieiíí: t>ana mannt
at fía náfceger
náöinti foo!
J&ann f>ot aHöret fantt
(ennar (eita,
pálfr tapaör,
09 i @gnb öáinn.
©iatíö (jefr ^ann ei
pat giíiöt tnetij,
ei fcellbr offr,
í ógnat fíuííö
f»o Diupt foiíenn
ög fann = tapaör.
@iá! fjéc em eg,
og fet tií boöa
mitt ilf fpre manne,
foo maör íife.
4>eílij pfer mtg
fín (>eU örceöe!
te( £ann fat eg em!
já, eg pfergef
faöm, pinn, gaöer!
og faritt frumífónta,
at fttta ncerflr
fíött funni;
og beri marintf bauba;
fó, öeí) gíaör.
£át mér eitturn á
oeöann öauöa
gtoroaHann örióta
fínn grpmbar flprf *-*
ntprfoer márar fiamttf
munu (enge
eige mrtaa m5r
I mo(ö $a(lba.
^g^cfe Tíf*)
I tttér fiáífum
éöauöligt
af |>ét gefit
forer |jig eg Íifí,
pó fátf gáuge
unöer Dor öaubantttf,
og Ðef)a fantt
af mér, fionunt páö
f þtut falle.
fþá, at giaííbe pof
greiööu, $aber!
ei munt arfa ötnn
epter*
') 3oÖ- 5 , 2ö. ítfa fettt gaberittn öefr lífit I
fiálfum fer, fo gaf öann ®oninunti «t ó«fa
líf í fer ftálfnm.
Vx, »infíni. Ci