Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 03.01.1797, Blaðsíða 13

teputui gjarabfó.
m
(Si jíal ft)ca nutt
et>eitan&a
ei jTáí auga mitt
aptuciuft
Piöc afaítan,
Ofi t>it> pbcan ^annð
og viö fl'nllcuðct
unbetftefni,
fé fjac einíceftf ittcb
aíiojiuftar fapp.
utí (tonum oc
i egit bribjl
láta (eibtoga
Iíf bcftnanba * *)
fáec jaiuuitflfá;
fceté fjann ípenni,
ffal fiann lióð eólaj
á lióð ofantt,
og ef (jattn trác cr
at cefelofum,
fFal (jan ftefn lífftnð
(lóipcmi uá.
&iti ef neitar £atm
nábac óegi ,
og (ángíunb ntína
Ittils »i Dec,
ntun þaun ce gteraj
í(l = fcaröari,
cetíö nteir bíinbaj,
ce nteic (>rafa,
ce öetta öf)pra
flff ©auöanð íertt,
enn ettgoer aörct
fíttlu utelofaj
nccfurn tfma
frá náö minni.
Stin eitt er eptec
fem ffaí ácc giort;
fipi maör mein»fcec
foefc mids^allöic
^anöfcflar trpgöer
og »ib J'aecraöóm
minn giort fcfatm fig,
og foft eptec
at (tfiaj guöe,
enn fo láttt aí(f.
Oiít cr ccfert fjíattnð
fjat er afpláne,
Íátt (>tt)bntöbrot;
fiann meö gterpelíti
afqucemc ftnu
er tmöerlagör
(jarbann öauöa öont,
og öaprar teputiar.
3>eí)a í>It)tr (>aim,
eöa (jinð foflár
fiálft Dídtlcttit,
neiiu fá fimtij
atinar necfr
er unöergángij
fáð
*j id eíl ijfna&.