Alþýðublaðið - 18.07.1935, Blaðsíða 2

FIMTUDAGINN 18. JÚLI 1935.
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Miss Maita L. Root, rithöfundur
frá New-York heldur fyrirlestur á ensku í Kaupþmgssalnum kl.
8,30 n.k. föstudag. Hún segir frá hinum mikla spámanni Persa
Bahá’ulláh og alheims friðarstefnu hans. — Inngangur 1 króna.
i fjarvern
minni til ágústmánaðarloka gegnir hr. augnlæknir Sveinn Péturs-
son, Bankastræti 11, læknisstörfum mínum.
Kr. Sveinsson,
augnlæknir.
Til Akareyrar.
Á tveimur dögum:
Á einum degi:
Alla þriðjudaga, fimtudaga, laugar-
daga og annanhvern sunnudag. —
Hraðerðir um Borgarnes, alla
þriðjudaga og föstudaga.
Frá Akureyri áframhaldandi ferðir:
Til Austf jarða.
Afgreiðsla í Reykjavík Bifreiðastöð íslands. Sími 1540.
Bifreiðastöð Akureyrar.
Tannlæknlnpstofo
hefi ég opnað á Vesturgötu 3 (Liverpool).
Bergljót Magnósd.
Sími 3933. Viðtalstími 10—12 og 1—6.
Væntanlepts
Ný tannlæknmga-
stofa.
I dag er opnuð ný tannlækn-
ingastofa hér í bænum. Það eru
hjónin frú Bergljót Magnús-
dóttir og herra Finn Smith,
sem eiga hana og reka hana,
en þau eru bæði útlærðir tann-
læknar og hafa stundað tann-
lækningar hér í bænum áður,
bæði hjá Jóni Benediktsyni og
frúin við barnaskólana.
Hin nýja tannlæknastofa er
á Vesturgötu 3 í ágætum og
rúmgóðum húsakynnum og leit
tíðindamaður Alþýðublaðsins
inn til hjónanna í gær, er þau
voru að ljúka við að koma tækj-
um sínum fyrir.
Hin nýja tannlækningastofa
er hin myndarlegasta. Öll tæki
eru af hinni nýjustu og full-
komnustu gerð. Þau eru þýzk
og vantar ekkert til að stofan
sé eins fullkomin og tann-
lækningastofur eru fullkomn-
astar erlendis.
Þau hjónin ætla sér að nota
nýtt efni við mótun góma, sem
ekki hefir verið notað hér áður
og heitir ,,Oranite“ og veitir
ekki eins mikil óþægindi og
gibs eða önnur þau efni, sem
notuð hafa verið til þessa hér
á landi. Einnig nota þau nýtt
efni í tanngóma, sem ekki hefur
verið notað hér áður og er það
miklu fullkomnara en það, sem
áður hefir verið notað. Það er
miklu léttara og sleipara og því
auðveldara í notkun og hefir
auk þess þann ágæta kost, að
það er ekki brothætt, þó það
detti á gólf brotnar það ekki.
Cítrómr. -
Heildverzlim
Laikur.
HEKL4.
Þau hjónin útskrifuðust
bæði fyrir tveimur árum og er
frú Bergljót önnur íslenzka
konan, sem lærir tannlækningar
og sú fyrsta, sém setur upp
sjálfstæða starfsemi. Þau eru
bæði nýkomin heim eftir dvöl
erlendis.
Sfml 23SS.
Kaupið Alpýðublaðið.
Viðtálstíminn á lækningastof-
unni verður kl. 10—12 og 1—6,
en annars eftir samkomulagi
fyrir þá, sem ekki geta komið
á venjulegum viðtalstíma.
Titnlescu i Moskva.
SKotlðlá líMf ylgd
í Belfast.
LONDON 16. júlí. F.IJ.
I Belfast hafa enn orðið ó-
eirðir í dag.
í dag fór fram jarðarför
manns, sem skotinn hafði verið
til bana á laugardaginn, og var
þá skoti hleypt á líkfylgdina út
úr húsi einu. Réðist mannf jöld-
inn þegar á húsið, sem úr hafði
verið skotið, og var þegar
kveikt í tveim húsum. Aðstoð-
arlögregla og herlið voru þegar
kvödd á vettvang. Tveir eða
þrír menn voru fluttir á burt,
særðir.
Þetta gerðist kl. 4,15 síðdeg-
is í dag. Lögreglan var að leita
að launsátursmönnunum, þegar
fregnin var send, og vopnaður
brynvagn búinn vélbyssum var
á verði, þar sem uppþotið hafði
orðið, og skyldi þegar hefja
skothríð ef ástæða þætti tií.
I gærkveldi og nótt urðu
bardagar úti á götum á óeirða-
svæðinu. Særðust þá all-margir
menn af steinkasti, og einn
ungur maður særðist af skot-
sári, og er sagður í mikilli lífs-
hættu.
uuumuuuntmum
iferksmiðian Rún
Selur beztu og ódýrr ^tu
LlKKISTUKNAK.
Fyrirliggjandi af öllum
stærðum og gerðum.
Séð um jarðarfarir.
sr Sími 4094,
uuuuuuuuuuuu
BERLÍN 16. júlí. F.Ú.
Blað eitt í Prag, sem talið er
nákomið utanríkisráðherra
Tékkó-Slóvakíu, Benes, segir
frá heimsókn utanríkisráðherra
Rúmeníu, Titulescu, til Moskva.
Segir blaðið, að Titulescu
muni vera að semja um skil-
yrði fyrir því, að rússneska
Rauða hernum verði ieyft að
fara í gegnum Rúmeníu, ef til
ófriðar kæmi, og hann þyrfti á
því að halda.
Egiptaland bannar söiu á
úlföldum til Itala.
LONDON 16 júlí. F.Ú.
Frétt frá Kairo hermir, að
egipzka stjórnin hafi bannað út-
flutning á úlföldum til Eritreu,
ítölsku nýlendunhar við Rauða-
haf. Þykir þetta bera vott um,
að eitthvað sé hæft í því, að
ítalskir erindrekar hafi gert
mikið af úlfaldakaupum í
Egiptalandi upp á síðkastið.
Frá Norðfirðl.
Fréttaritari útvarpsins á Norð-
firði segir þar mjög aflatregt, og
beituskort. Margir bátar eru farn-
ir til Norðurlands til síldveiða.
Túnslátt segir frétíaritari ný-
lega byrjaðan. Spretta á túnum
er undir meðallagi, en útiit betra
með sprettu á engjum, og þó
einlíanlega á sinuengjum.
Fénaðarhöld bænda segir frétta
ritari mjög misjöfn.
Keniiararnir Sigþór Brekkan og
Eyþór Þórðarson eru nú á ferða-
lagi um Fljótsdalshérað með hóp
af ’fullnaðarprófsbörnum úr Nes-
kaupstað.
Kíkhósti gengur nú á Norð-
firði.
Bálfarafélag íslands.
Innritun nýrra félaga í Bókaverzlun
Snæbjarnar Jónssonar. Árgjald kr. 8.00
Æfitiltag kr. 25,00. Gerist félagar.
Regnhlífar teknar til viðgerð-
ar á Laufásveg 4.
Munið, að reiðhjólin, Hamlet
og Þór, fást hvergi á landinu
nema hjá Sigurþór, Hafnar-
stræti 4. Gerum við reiðhjól.
Ullartau, tvíbreið, svört og
mislit, í kápur, kjóla og pils.
Kr. 6,95 pr. mtr. Verzl. Dyngja.
Frosin lifur og hjörtu að eins
40 aura j/. kg. — Kaupfélag
Borgfirðinga. Sími 1511.
Ferðaskrifstofa fslands
Austurstræti 21', sxmi 2939, hef-
ir afgreiðslu fyrir flest sumar-
gistxhúsin og veitir ókeypis
upplýsingar um ferðalög um alt
land.
IFéðiirvðrur
frá J. Rank.
Mixed Corn ,,A“
Mixed Corn ,,X“
Layers Mash
Growers Mash.
Alexandra hveiti seljum
við ódýrt í heilum sekkj-
um
JjíUijrfíiUdi,
FR AMKÖLLUN,
KOPIERING og STÆKKANIIi.
Vandlátir amatörar
skifta við
Ljósmyndastofu
Sigurðar Guðmundssonar,
Lækjargötu.
Símar 1980 og 4980.
James Oliver Curwood: 27
Skógurinn logar.
inn í sandinum. Örlögin höfðu leikið hann grátt þá, það sanxa
gerðu þau nú. Án þess að líta undan ætlaði hann að horfa á
endurfundi St. Pierres og Marie-Anne. Daginn áður hafði hann
fest kíki sinn við belti sitt. I dag hafði Marie-Anne oft horfí i
hann og þótt gaman að. Nú bjóst Davíð við að það hefði góð
áhrif á hann að horfa gegnum kíki þenna. Hann hafði glott kald-
hæðnislega þegar kúlurnar þutu um hann bak við steininn og
að horfa á tígulega manninn á flekanum.
hið sama gerði hann nú, þegar hann bar kikinn að augunum til
En brosið dó út þegar hann sá St. Þierr’e greinilega. Aldrei
hafði hann séð s’.íkan mann. Honum hafði fundist útsýnin fyrst
minna sig á mynd úr Arabíu-eyðimörk, mis'.it tjöldin, hálfnaktir
mennirnir o. s. frv. En nú breyttist sú hugmynd. Það var enginn
arabiskur eyðimerkurblær yfir þessurn manni, sem hann sá svo
glögt í kíki sinum. Hann líktist meira vikingum fornaldarinnar.
Hann rétti nakinn handlegginn upp og þrumurödd hans dundi.
Rauðhærður var hann og hárið strítt og úfið. Hann hafði áíutt
skegg, sem glitraði í sólskininu. Hann hló og veifaði og kallaði
til Marie-Anne. Glaðlegur risi, sem gerði sig næstum liklegan
tii jajð varpa sér í ána til að geta sem fyrst tekið konuna í makta
arma sina. r
Davíð dró djúpt andann og honum þyngdist urn hjartarætur
þegar hann beindi kíkinum að Marie-Anne. Hún stóð í stafni
York-bátsins og snéri baki að honum. Hár hennar ljómaði í sól-
skininu. Hún veifaði vasaklút og hreyfingar hennar sýndu að
hana mest langaði til að fljúga í fang manni si'num.
Aftur leit hann á St. Pierre. Og þessi maður var ekki fær um
ab s'ást við Goncombra Bateese! Það var óskiljanlegt. Marie-
Anne hafði sjálfsagt verið að gera að gamni sínu, þegar hún
sagði það.
Davíð hry'ti við, hve alt þetta, sem hann nú sá, var í sniklu ósam-
ræmi við jxað, sem hann hafði hugsað sér. Ekkert nema fagurt
og gott gat hann hugsað sér í nánd við þessa fíngerðu koinu.
Honum fanst hún vera sem viðkvæmt blóm, sem auðvelt væri að
eyði'eggja og sem yrði að vernda gegn öllu grófu og órnildu..
En St. Pierre, sem þarna stóð, var svipaðastur því, að hann væri
risinn upp úr gröfum fornaldarinnar. Það var eitthvað villimann-
legt við hann. Hefði hann kylfu og bæri skinm um lendar jsér,
væri hann alveg eins og steinaldannaður. Að minsta kosti fanst
honurn það, þegar hann hugsaði tii þess, að þessi risi ætti að
vefja hinn grannvaxna og fíngerða líkama Marie Anne í larma sína.
En honum snerist brátt hugur. St. Pierre var engin ófreskja eins
og hann var að reyna að gera hann fyrir hugskotssjónum sínum.
Hann var glaðlegur og djarfujr í framkomu. Rödd hans bar vott
um þrótt og hfsfjör. Honum var svarað með hlátrum og gleði á
ströndinni.
Ræðararnir á bát Marie Anne sungu kröftuglega og lögðust
fast á árarnar. André hinn bæklaði gaf frá sér gleðiskræk, og á
fotanum sjálfum ríkti hinn mesti fögnuður.
Carrigan skildi nú, að sannleikurinn var sá, að St. Pierre vap
hinn heitte’skaði stóri bróðir allra manna sinna.
Davíð krepti hnefana og beit á jaxlinn.
Nú kom þetta rneðal eða öþu heldur refsing fyrir að verða
ástfanginn af annars matms konu.
Yiork-báturinn var alveg kominn að flotanum. Marie Anne
kastaði sjálf taug til St. Pierre. Báturinn lagðist að og Marie Anne
hoppaði upp á flekann.
Svo hringsnérist a’t fyrir augum Davíðs. Hann sá St. Pierre
taka han(a| í faðm sér og Marie Anne klappa hinu skeggjaða and-
liti ástúðlega. Og svo —.
Carrigan vi!di ekki sjá meira. Hana sneri sér undan og stakk
kíkinumj í jfískjuna.
Einhver var að koma í áttina til hans frá ánni. Það var sá,
sem borið hafði Marie Anne fregnina um komu St. Pierres.
Davíð gekk á móti honum. Þá voru St. Pierre og Marie Anne að
ganga inn í káetuna, sem var á miðjum flekanum.
XV. KAFLI
Það var auðséð, að maðijirinn kom til þess að sækja Carrigan.
Menn voru önnurn kafnir við bátaina og Concombre Bateese
stóð í stafni með langa stöng og skipaði fyrir.
Báturinn var að leggja frá, þegar Davíð stökk um borð. Hann
glotti ógeðslega, Bateese, þegar hinn kom.
„Þér eruð hálf-aumingjalegúr, agði,“ sagði hatxn svo lágt, að
aðeins Carrigan sky'di heyra það. „Hvað sáuð þér í gtegnum glerin
þarna ofan að? Eða eruð þér farinn að kvíða því' að berjast við
Concombre Bateese? Er það svo, garmurinn?“
„Er það satt, að St. Pierre geti ekki uiinið þig, Bateese?"
Bateese þandi út brjóstkassann og var hinn hreykinasti. „Enginn
maður hér við árnar getur unnið Concombre Bateese.“
„Og þó er St. Pierre kraftamaður," sagði Davíð og nxældi kyn-
hlendinginn frá toppi til táar. „Ég athugaði hann gegnum glerin,
Bateese. Þetta verður rnikill slagur. En ég skcil vinna þig.“
Hann beið þess ekki, að kynblendingurinn svaraði, en gekk inn
í káetuna. Honum var ekkert um ögranir hins.
Gat jxað annárs veriö, að Bateese rendi grun í, að hann væri
ástfanginn af konu húsbóndans og hefði þótt fyrir því að sjá
endurfundina á flekanum. áðan? Honum ógnaði það, ef jafnvel
kynblendingurinn vissi um niðurlægingu hans.
Davíð leit yfir til flekans gegnum gluggann. Báturinn fór nú
hægt niður ána og Bateese reyndi auðsjáanlega að halda honum
sem næst fLekanum, sem hélt áfram niður eftir.
Davíð gerði sér nú í hugarlund, hvað nú væri um að vera hjá
þeim St. Pierre og konu hans.
Senni'ega var nú Marie Anne að segja manni sínum sem ákaf-
ast frá æfíntýrinu á sandinum, þegar hún skaut á hann. Honum
fanst hann sjá hvernig St. Pierre dökknaði í framain og kreppti
hnefana í þögn. Svo væri André hinn bæklaði að læðiast í kring
og hiusta á tal þeirra. Svo myndi hann hvísla annarlegum rómi:
„Hefir nokkur séð Svarta Roger Audemard ?“
Blóðið ólgaðl í æðum Carrigan og hinir fornu kraftar vöknuðu
í honum að nýju. Ástin hafði urn stund deyft skarpskygni hans
og árvekni. Hann hafði reynt að loka augunum fyrir ýmsum lík-
urn, sem lögreglunni gátu að haldi komið. Ástin hafði um stund
orðið honum meira virði en skyldur hans gagnvart lagavaldinu.
En svo var nú ekki lengur.
Líkurnar voru sterkar. Þær myndu hafa sannfært McVane, og
þær sannfærðu nú Carrigan.
Hann átti að klófesta Roger Audemard, lifandi eða dauðan.
Og það var bersýnilegt, að St. Pierre og kona hans stóðu í ein-