Alþýðublaðið - 11.12.1935, Blaðsíða 2

MIÐVIKUDAGINN 11. DEZ. 1935
A1íýðnbAkasafníð
Alþýðubókasafn Reykjavíkur
hefir orðið mikinn bókakost, bæði
til útlána og til lesturs á lesstofu
safnsins. En lesstofan þarf að
vera stærri og útbúin betri sæt-
um. Enn frernur þarf bókavörður
að sitja inni á lesstofunni, msðan
hún er opin, svo pra'kkarar, sem
þar koma inn, hafi ekki á burt
roeð sér blöð, sem á stofuna
koma, og jafnvel bækur, svo sem
komið hefir fyrir. Brýn nauðsyn
jgr að lesstofan verði stærri. Hún
er tíu sinnum of lítil. Afgreiðsla á
útlánsbókum er til skammar. En
hún er þannig, að fólk ryðst,
stjóm- og eftirlits-laust að bóka-
hillum, hiifsar og tætir og rugl-
ar öllu saman, svo ógerningur
er að leita þar að bók eftir nokk-
urri reglu. Nauðsynlegt er, að
prentuð séu nokkur eintök af
bókaskrá fyrir safnið, og að bæk-
ur séu svo afgreiddar ef starfs-
fóllki safnsins í röð og reglu eftir
beiðni. Annað er ólíðandi.
Hér þarf Skjóta bót á að ráða.
S. ókifsson.
K*k oo Mamma litla.
I fyrra rétt fyrir jólin kom út
fyrsta hefið af K'ak, sögunni af
Eskimóadrengnum, sem Violet Ir-
ving og Vilhjálmur Stefánsson
hafa samið. Þetta fyrsta hefti i
þýðingu Jóhannesar úr Kötlum
og Sigurðar Thorlacius skóla-
sijóra náði miklurn vinsældum,
ekki einungis meðal bama, held-
ur einnig meðal unglinga og full-
orðinna, enda var hér alveg nýtt
efni á ferðinni, saga frá öræfum
póllandanna, sem fáir þekkjr
Síðara heftið af Kak er nú kom-
ið út og er e'kki síður skemtilegt
en hið fyrra. Er það þýtt af sömu
mönnum og gefið út á Akureyri.
Verður vart fengin betri jólagjöf
handa lestrarfúsu barni en þessi
saga af litla, dugiega Eskimóa-
drengnum.
Sömu þýðendur hafa nú látið
frá sér fara nýja barna- og ung-
llingabók eftir franska konu, og
beitir bókin Mamma iitla. Segir
:hún frá tveimur öreigabörnum í
París og er lærdómsrík fyrir öll
íslenzk börn, því að þar fá þau,
að kynnast að nokkru lífi lítilla
munaðarleysingja i stórri borg.
Tónlistarstjórn
útvarpsins.
„Tíminn" (og dagblað hans) til-
kynnir, að undirritaður hafi „lát-
ið af tónlistarstjórn útvarpsins“.
Nauðsynlegt virðist tíl að koma í
veg fyrir misskilning og taka það
gneinilega fram, að undirritaður
hefir aldrei, nema að nafni til,
annast tónlistarstjórn útvarpsins.
því að samkvæmt útvarpslögun-
xun hefix útvarpsstjóri vald fram-
kvæmda og fjárreiðu, en útvarps-
ráðið úrskurðarvald um dagskrá
og listir. Kenslumálaráðherra hef-
ir látið að óskum mínum og
breytt saroningi mínum við út-
varpið þannig, að ég starfa þar
nú að eins þrjá mánuði á ári.
Mun ég framvegis, ekki síður en
áður reyna að vinna að framþrór
un íslenzkra tónmenta, og ég mun
síðar skýra rækilega frá þeim
málutn og öðrum skyldum atrið-
um, eftir þyí &em ástæður leyfa
eða beimta.
Pt, Beríin, 26. nóvember 1935.
Jón Leifs.
Bretar vopna
nýjustu togara
sira.
KAUPM.HÖFN, 9. des. FU.
Norska viðskifta- og siglinga-
málaráðuneytið tilkynnir, að í
Hull hafi verið byggðir 16 nýir
togarar í ár, og að 30 séu í
smíðum.
1 Þýzkalandi er verið að
ðyggja fjóra nýja togara.
Enska flótamálaráðuneytið
hefir þegar keypt nokkra af
togurum þeim, sem í smíðum
eru, og hina nýjustu, með það
fyrir augum að vopna þá og
nota þá í þjójiustu hersins til
þess að leggjá Bprepgidufl á
þeim svæðum sem Bretland
kynni að vilja loka.
Ekkja firiegs lézt i
tjfrradag.
OSLO, 9. des.
Nina Grieg, ekkja Edwards
Grieg tónskáldsins fræga, lézt í
dag í Kaupmannahöfn. Hún
haf ði verið búsett í Kaupmanna-
höfn um mörg ár og átti níræð-
isafmæli fyrir skömmu.
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Alvarlegar óeirðir i Kairo
Aliir íiokkar sameinaðir gegn
Eaglendingam.
LONDON, 9. des. FO.
IKAIRO hafa orðið frekari
óeirðir sl. tvo sólarhringa,
og hafa stúdentarnir staðið fyr-
ir þeim, sem fyr. Hafði yfirvöld-
unum komið saman um, að leyfa
stúdentum að fara kröfugöng-
ur, en undir eins og þeir fóru á
vettvang, safnaðist að þeim
múgur manns úr öðrum hlutum
borgarinnar, og fór þá að bera
á spellvirkjum. Rúður hafa ver-
ið brotnar í brezkum verzlunar-
husum, ijósastaurar brotnir,
Borgarst|óri Berlinar
rekinn úr Nazista-
Viokknnm oo Vrá em-
bætti.
LONDON, 10. des. FÚ.
Aðalborgarstjóri Berlínar-
borgar, Sahm, hefir sagt af sér.
Hann var rekinn úr flokki Naz-
ista þann 25. nóv. fyrir að
kaupa. vörur í verzlunum Gyð-
inga.
Þá hefir þýzka stjómin geíið
út nýja reglugerð um eftirlit
með innflutningi og útflutningi
gjaldeyris. Eru öll bréf opnuð,
til þess að athuga, hvort í þeim
séu peningar, og eru þau síðan
merkt: opnað vegna gjaldeyrís-
eftirlits,
Norskor fisksðluraöo-
naotQí á EnolandK
KAUPM.HÖFN 8. des. FÚ.
Norska stjómin heldur áfram
viðleitni sinni til þess að vinna
norskum fiski aukinn markað í
Englandi.
Norska /viðskiftamálaráðu-
neytið hefir nú nýlega ákveð-
ið, að stofna nýtt embætti í
Newcastle, þannig að þar verði
f ramvegis porskur fisksöluráðu-
nautur, er vinni að því, að
kynna norskar fiskivömr og
auka sölu á þeim. Ráðunautn-
um er ætlað, að senda skýrslur
til Noregs um það, hvernig horf-
ur eru á hverjum tíma, og leið-
beina þannig útflytjendum.
ráðist á bifreiðar og strætis-
vagna, og einn strætisvagn
brendur. I gærkvöldi ákváðu yf-
irvöldin að kalla lögregluliðið á
véttvang, og var múgnum
dreyft með hervaldi.
Nú hefir innanríkismálaráð-
herran tilkynt, að engar kröfu-
göngur verði leyfðar, og að all-
ar tilraunir til óspekta verði taf-
arlaust bældar niður með her-
valdi, ef nauðsyn beri til. Þá
hefir verið tilkynt, að allir há-
skólastúdentar, sem taki þátt í
kröfugöngunum eða óspektum
framvegis, verði reknir úr há-
skólanum tafarlaust.
Háskólinn átti að hafa tekið
til starfa í morgun, en honum
hefir nú verið lokað í nokkrar
undanfamar vikur. I gær var
tilkynt, að honum yrði lokað á-
fram óákveðinn tíma.
Uppreisnar-
f§rttin frá
Búlgariu horin
tii baka.
EONDON, 9, dez. PB.
Sðjnkvæmt fregnum fra Sofia
befir búlgarska ríkisstjórnin nú
gefið út opinbera tilkynningu ijm
það, að fregnirnar um stjórnar-
þyRingartjlraun í Búlgaríu hafi
ökki yið . rök að styðjagt,
(United Pre§s.)
. •*■»... ni. i-ui
88 manos farast
I s'ijóflóði ð Norðor-
Rússlaodi.
LONDON, 9. des. FÚ.
Áttatíu og átta manns hafa
farist í snjóflóði norður á Kola-
skagari Sovét-Rússlandi.
Snjóskriða féll á þprpið
Kiros(?) og fór stór hluti þess
alveg á kaf. Verkamenn tóku
þegar til að moka snjónum, og
tókst að bjarga 47 manns á lífi,
en 88 fómst, sem fyr er sagt.
Eyjólfur Jóhannsson
borgar starfsmönn-
um Mjólkuriélagsins
125 krónur á
mánuði.
Eyjólfur Jóhannsson forstjóri
Mjólkurfélags Reykjavíkur ritaði
fyrir nokkru gnein í Morgunblað-
* ið, þar sem hann gerðist forsvars-
maður hins athafnalausa skiemti-
klúbbs kaupmanna hér í bæntum
og réðist gegn hirru nýja verzl-
unarmannafélagi, siem stofnað
hefir verið hér.
Eyjólfur Jóhannsson hiefir auð-
sjáanlega séð, hver hætta honum
og framkvæmdum hans ýmsum
stæði af því, ef upp risi hér í
bænum verzlunarmannafélag, sem
gæti bætt að einhverju leyti þau
aumu kjör, sem verzlunarmenn
hafa haft við að búa. Og Eyjólfur
hafði sannarlega ástæðu til að
óttast slíkan félagsskap, því að í
fáum fyrirtækjum er eins skamm-
arlega lágt kaup b'orgað eins og í
því fyrirtæki, Mjólkurfélaginu,
sem hann stjórnar.
Dæmi ieru til þéss,, að
niaður, sem er yfir tvítugsaldur
og befir unnið í Mjólkurfélaginu
í mörg ár undanfarið, fær nú í
kaup 125 krónur á mánuði.
Þaþ ier því ekki furða, þó að E.
J, óttist það, að hér er stofnað
félag, sem líklegt er til þess, að
láta til sín taka launakjör starfs-
manna í fyrirtæ'kjum 'eins og M,
R,, og það ep samboðið ptarfi
Verzl unarman nafélags Reykjavík-
ur, að því veljist slíkur forsvars-
maður.
Qunnar Qunnarsson
á fyrirlestraferð í
Austurríki.
KAUPM.HÖFN 9. des. FÚ.
Gunnar Gunnarsson skáld
hélt fyrirlestur í dag í Wien.
Heldur hann fyrirlestra í aust-
urriskum borgum næstu dag, pg
er því næst ráðinn í nýja fyrir-
lestraferð um Þýzkaland. Hann
gerir ráð fyrir að vera kominn
heim 28. des.
inAAUuUÍiálmW
Borðið í Ingólfsstræti 16. —
Sími 1858.
Munlð síma 1974, Fiskbúðin
Hverfisgötu 37. Ávalt nýr fisk-
ur. Sólberg Eiríksson.
Hér skeður aldrei neitt
,Úr rúmi númer þrettán störeu augi*
— dökk eins og blóShlaupin sár ..
Þetta er bók, sem allir œttu að iesa.
Smíða trúlofunarhringa.
Jón Dalmannsson, gullsm.,
Vitastíg 20.
Næstum ný saumavél til sölu
með tækifærisverði. Bergþóru-
götu 57 (kjallara).
Margt ágætt, fallegt og eigu-
legt til jólagjafa á Jólabazam-
um, Laugaveg 10.
Ingúltnr Jónsson
cand. juris fyrv. bæjarstjóri.
Allskonar lpgfræðisstörf, mál-
færzla, innheimta, samninga,-
gerðir, kaup og sala fasteigna.
Bankastræti 7 (næstu hæð yfir
Hljóðfærahúsinu). Sími 3656.
Viðtalstími kl. 5—7 sd.
Oerksmiðjan Bðn
Selur beztu og ódýrt -itu
LIKKISTURNAU,
Fyrirliggjandi af öllum
stærðum og gerðum.
Séð iuu jarðarfarir.
ShMÍ 4034,
Eikarskrifborð.
Nokkur ný og vönduð eikar-
skrifborð til sölu á kr. 125.00.
Góðir greiðsluskilmálar. Einnig
alls konar húsgögn smíðuð pftir
pöntun,
Upplýsingar á Grettisgötu 69
frá kl. 2—7.
PERTA RUCK:
w
I stolnu
40
f »lku
hliðar, til þess að víkja fyrir hinúin heímilisváná gésti, sem hafði
gengið inn á eftir henni.
— Góðan dag, sag$i Júlía náföl, en áhnars róleg, og rétti unga
manninum hönd sína. — Ó, Bennett, sagði hún og sné'ri sér að
þernunni, &sm var á leið út úr herberginu. — Gerið svo v'el óg
látið þesgi bréf í póslka&sann fyrir mig, en flýtið yður!
— Já, ungfrú Júlía, svaraði Bennett, um leið og hún tó'k við
bréfunum og hyarf út úr herberginu.
1 raun og veru var Bennett undrandi yfir heimsökn Chanoerys.
Hún yar viss um, að Júlía og Phil unnust hugástum og vildu
gjarnan giftast.
— Það er eitthvað á seiði, tautaði Bennett fyrir munni séf, um
Jeið og hún hraðaði sér eftir götunni til næsta póstfcas a. Þáð' er
rétt eins og þrumuveður sé í aðsigi; ég hefi grun um, að eitthvað
muni bera við.
Þetta var rétt athugað. Loftið í dagst.ofunni var sem hlaðið raf-
magni, þegar Júlía Aokroyd og Phil Chancery voru orðin ein
eftir og horfðu þegjandi hvort á annað. Þau voru bæði náföl.
Phil var mjög ákveðinn á svip og hann klemdi saman varirnár.
Hann var líka taugaóstyrkur! Veslings Phil! Júlíu var þungt um
hjartaræturnar.
Hann hóf máls fyrst.
— Ég er hræddur um, að þér finnist ég heimsæki þig nokkuð
snemma dags, >en ég fer burtu strax á eftir, og það er dálítið, kem
ég verð að segja þér, áður en ég fer.
— Nei. segið það ekki; ég get ekki hlustað á það, hrópaði
Júlía s'kyndilega. Því hún fann, að hún myndi ekki afbera það,
að hann játaði henni ást sína, og sícan yrði hún að sjá fyrirlitni-
ingarsvipinn á honum, þegar hann frétti, að hún væri ekki sú,
sem hún þóttist vera.
— Það ier dálítið, sem ég verð að segja þt)r, áður en þú hefur
máls, sagði Júlia æst. Hann þagnaði óttasleginn yfir þeim þján-
ingum og ótta, sem hann las á andliti Júlíu.
Hann ýtti til hennar stól.
— Nei, ég ætla ekki að setjast, ég ætla að segja þ'jér frá þessu
standandi, og hló um )eið uppgerðarhlátri.
— Það er dálítið, sem þú fengjr hvort sem er að vita eftir teinn
eða tvo daga, en það er betra að ég segi þér frá því ’sjálf. Þú
sAist bréfin, sem ég bað Bennett að láta í pósikassann.
— Já.
— Annað bréfið var til Bourneville lávarðar og hitt til frú Lof-
tus. í þessum bréfum skýri ég frá nokkru, sem ég hefði átt að
segja frá fyrir ári síðan. Það er — ég skal segja þér frá því re(ít
bráöium..
Hún néri saman höndunum./ í örvæntingu og beit sig í varimar.
Það var erfiðara en hún haföi álitið, að játa þennan hræðilega
sannleika fyrir eina manninum, &em hún hafði nokkru sinni
elskað.
Hún áræddi ekki að líta á hann. Með skjálfandi rödd hélt hán
áfram, eftir augnabliks þögn: (-
— Þú manst eftir herra Harrison. Hann skrifaði nafnlaust bréf
til mín, og ég bað þig að hitta hann fyrir mig. Hann var dieildiar-
stjóri í verzlunarhúsinu, þar sem ég vann í tvö ár. Hann hótaði
því, að segja Travers-fjölskyldunni sögu um mig. Manstu eftir því?
— Já, ég man eftir því, svaraðj Phil Chanoery, einkennilega
þving;aðri röddu.
— Ég sagði þér þá, að ásökun hans um það, að ég væri lekki
sú, sem ég þóttist vera, væri ósönn; að hann hefði af hefnigirni
spunnið þetta upp, til þess að koma mér fyrir kattarnef, sagði hún
og leit í kringum sig óttaslegin. Jæja — það var engin lygi, sem
hann sagði. Það var sannleikur. Hún dró djúpt andann og ætlaöi
að halda áfram, en Phii greip fran^í fyrir henni.
— Var það sannleikur, að þú værir í raun og veru ekki af Tra-
vers-fjölskyldunni?
— Já! Hún kinkaði kolli. Ég er ekkert í ætt við fjölskyldu Tra-
vers. Ég er svikakvendi — nafn mitt er Júlía Ackroyd! -
— Og þú hefir tilkynt fjölskyldunni það skriftega?
Phil var stuttorður og gagnorður, eins og þegar hann gaf skáta-
drengjunum skipanir. |
— Já!
— Hvers vegna? Hefir einhver hrætt þig aftur? Hann gekk nær
henni og rödd hans var nærri því grimdarleg. — Áttirðu á hættu,
að alt kæmist upp, að mál þitt yrði gert opinbert hneyksli?
— Nei! Nei! Þvert á móti hafði ég ástæðu til að ætla, að ég viæri
úr allri hættu. ' 1 1
— Og samt sem áður játaðirðu alt?
— Já.
— Hyers vegna? spurði hann skipandi.
— Ég veit það ekki, É|g þara fann, að ég gat ekki þolaö þfetíia
lengur, hvíslaði hún náföl.
Svo andvarpaði hún og féll í yfirlið. Hin langa vökunótt ogf
þjáningar þessa morguns höfðu borið hana ofurliði. Hún hefði
hnigið á gólfið, ef Phil hefði ekki gripið hana í sína sterku, arma.
Alt umhverfis hana varð helsvart, en hún heyrði eins og úr
fjars'ka djúpa og milda rödd hvlsla:
—• Litla stúlíkan mín! Nú er alt gott. Loksins! Loksins höfum
við fundið hvort annað.
XXIA. KAFLI.
Nýtt líf.
Þegar Júlía vaknaði aftur, lá hún á legubekknum víð opinn
gluggann.
Enni hennar og kinnar voru votar af vatni, sem Phil hafði
stökt á hana úr silfurblómkeri, ien blómin lágu á víð og dreif á
borðinu og gólfinu.
Við hlið hennar kraup Phil Chancery og blá augu hans geisluðu
af ást og iimhyggju.
— Mér líður vel, sagði Júlía og reis upp. Svo mundi hún skyndi-
lega eftir öllu, sem hafði skeð. — Ó! Phil!
—- Ástin mín, sagði hann og laut brosandi að henni.
Phil, þú hieyrðir játningu mína. Geturðu nokkurntíma fyrirgefið
mér? i i
— Já, núna, svaraði hann.
— Hvers vegna núna, þegar þú veizt, að ég- er svikari?
— Ó! Júlía! Skilurðu það ekki? svaraði Phil Chanoery. — Ég
vissi þetta löngu áður ien þú sagðir mér það.
— Hvernig vissirðu það? spurði Júlía.
— Ég hefi vitað það síðan þrjóturinn hann Harrison sagði -mér,
hver þú væríír í jijaun og veru. Ég skildi á augabmgði, að saga hans
var sönn. Ég sagði honum, að enginn myndi- trúa sögu hans, en
ég trúði henni.
— Og þú sagðir það engum! hrópaði Júlía.