Alþýðublaðið - 19.03.1936, Blaðsíða 2

'FÍMÍUDÁGINN 19. MARZ 1936. alþYðublaðið
Aðalfundnr
Dýraverndunar-
félags íslands.
Föstudaginn 13. þ. m. var
aðalfundur Dýravemdunarfé-
lá'gs' Islands haldinn í Oddfell-
owhúsinu í Reykja,vík.
Áðör en gengið var til dag-
skrár, mintist formaður látinna
félaga á starfsárinu: Ásgeirs
Sigurðssonar ræðismanns og O.
Ellingsen kaupmanns. Risu
fundarmenn úr sætúm sínum til
virðingar minningu um hina
látnu.
Þá voru lagðir fram ' éndur-
skoðaðir reikningar félagsins
og sjóða þess, og voru þeir sam-
þýktir. Tekjur félagsins um
fram gjöld á árinU voru kr.
1121,98. „Tryggvasjóður" nam
í árslok kr. 81706,12 og „Minn-
ingarsjóður Guðlaugs Tómas-
sonar“ kr. 621,51. Félagið má
nota helming ársvaxta
„Tryggvasjóðs" til starfrækslu
sinnar, en vexti af hinum sjóðn-
um má eigi nota fyr en hann
er orðinn eitt þúsurid krónur.
í-Jíðan skýrði formaður frá
frámkvæmdum stjórnarinnar í
stáí'fsárinu. Höfðu þær verið
all-umfangsmiklar. — Verður
skýrsla formanns birt í næsta
héfti „Dýravinarins".
í '. lok ræðu sinnar mintist
formaður aldarafmælis Tryggva
Gunnarssonar. Risu fundar-
merin úr sætum sínum til verð-
ugs heiðurs þéssa mikla og stór-
mérka dýravinar, sem lét félag-
inu eftir allar eigur sínar,
Því næst fór fram kosning
stjórnar. Var hún endurkosin,
nema gjaldkeri, Tómas Tómas-
son framkv.stj., er baðst und-
an endurkosningu. Stjóm fé-
lagsins skipa: formaður Þórar-
inn Kristjánsson hafnarstjóri,
ritari Ludvig G. Magnússon
endurskoðandi, gjaldkeri Ólafur
Ólafsson kolakaupmaður. Með-
stjórnendur eru: Sigurður Gísla
son lögregluþjónn og Björn
Gunnlaugsson innheimtumaður.
Endurskoðendur eru, eins og
áður: Ólafur Briem framkv.stj.
og Guðmundur Guðmundsson
deildarstjóri.
Félagsstjórnin þar fram svo-
hljóðandi tillögu, er var sam-
Sonja Henie
fer til Ameriku fyr-
ir 100 þús. dollara.
OSLO, 16. marz. (FB.)
Samkvæmt símskeyti frá New
Y'Oífe til Afténposten hefir Sonja
Henie skrifað undir samning um
að sýna listir sínar á fimm sýri-
ingum í New York iog Chicago.
Á hún að fá 100000 dollara
fyrir allar sýningarnar. (NRP.)
Mörg skip írá
Álasundi á þorsk-
veiðar við fsland.
KAUPMANNAHÖFN, 16/3. (FO.)
Frá Álasundi kemur fregn um
það, að þaðan úr borginni muini
mörg s!kip verða gerð út á þorsk-
veiðar við ísland í vetur. Er 16
manna áhöfn á hverju skipi.
Tvö skip eru þegar farin af stað
til íslands, og ráðgert að önnur
leggi af stað á sunnudag.
Stærsta œsáU
verkasýning i
HSfn.
Tvelr Islenr' ingar
taka pátt i henni
KAUPMANNAHÖFN, 14./3. FÚ.
í Charlottenborg hefir verið
opnuð ein stærsta máiverkasýn-
ing, sem haldin hefir verið í
Kaupmannahöfn. 1 þessari sýn-
ingu taka ,þau þátt af hálfu fs-
lendinga Júlíana SveinsdóttiT og
Torfi ólafsson.
Guðbrandur Jónsson prófessor
hélt í dag erindi um fsland og
sýndi íslenzka kvikmynd fyrir
fjölda verkamanna í Kaupmannia-
höfn.
örnggar varnlr
gegn ksifbátnm
BERLÍN 17. marz. F.Ú.
Á flotamálaráðstefnunni í
London hefir nú verið samið og
lesið fyrir uppkast að flota-
málasamningi.
Við umræður um flotamál í
neðri málstofu brezka þingsins
í gær kom það í ljós, að brezka
flotamálastjómin hefir í fórum
sínum uppgötvun, sem með
óskeikulli vissu segir herskip-
um til ,um það, ef kafbátur er
í nánd, og gerir þeim fært að
eyðileggja hann.
Uppgötvun þessi byggist á
endurvarpi vissra geislateg-
unda.
Bát slítur upp
á Húsavík.
Frá Húsavík símar fréttarit-
ari útvarpsins: I gær var hér
stormur af norðveotri með mikl-
um sjógangi.
Vélbáturinn „Njáll“, sem leg-
ið hefir á höfninni í allan vetur
slitnaði upp. Rak bátinn á land
og er hann talinn ónýtur. Bát-
inn átti Guðjóhnsens versl. (FÚ)
GLEYMIÐ EKKI
að hreinsa
Eruð þér frímúrari?
Nú er tækifæri til að sjá
gamanleikinn „Eruð þér frímúr-
ari?“ í kvöld fyrir lækkað verð
aðgöngumiða. — Bráðum byrj-
ar Leikfélagið að sýna nýtt
leikrit, og ættu því ‘þeir, sem
ekki hafa séð Frímúrarann enn
þá, að draga þrið ekki lengur,
því leikurinn er bráðfjörugur.
Engin inflú-
enza fi Oslo.
1 sambandi við .einkaskeyti, sem
útvarpinu barst frá Kaupmanna-
höfn 2. þ. m„ um sikæða influenzu
i Oslo, vill Fréttastofan upplýsa
eftirfarandi:
Vegna fyrirspurna um þenna
faraldur leitaði landlæknir sér
upplýsinga um hann, fyrir milli-
göngu sendiráðsins í Kaupmanna-
höfn, iog hefir fengið svo hljóð-
andi svar: „Heilbrigðisstjórnin i
Oslo tilkynnir: Jývef minna en
venjulega. Influenza ékki síðan i
júlí siðast líðnum.“ (FÚ.)
Italsht beizíaskip
springer í loft npp
OSLO, 16. marz. (FB.)
Samikvæmt símskeyti frá Lond-
on til Sjöfartstidende hefir italskt
eimskip sprungið í loft upp á
Rauðahafi. Skipið var á leið til
Massawa í Eritreu með benzín-
farm. Enskt skip bjargaði áhöfn-
inni.
Einnig hafa borist fnegnir um
það, að eldur hafi komið upp í
grísku skipi, sem einnig var með
benzínfarm. Áhöfn þess var bjarg-
að af ítölsku skipi. (NRP.)
tennur yðar.
I
Sjafnar tannkrem hefir þægilegt og
hressandi bragð, það hreinsar tenn-
urnar mjög vel og gerir þær blæfagrar.
Notið ávalt SJAFNAK TANNKREM.
Bezta
SMAAUGLÝSINGAR
ALÞYÐUBLAÐSINS
2307 er símanúmerið hjá
Ódýru fiskbúðinni, Klapparstíg
8. — 4
Drengurinn yðar er velklædd-
ur, ef fötin eru úr Fatabúðinni.
' ' T
Geri við alskonar heimilisvél-
ar og skrár. H. Sandholt, Þórs-
götu 17. Sími 2635.
Sparið peninga! Forðiat ó-
þægindi! Vanti yður ruður í
glugga, þá hringið í síma 1736,
og verða þær fljótt látnar í.
Ullarprjónatuskur og kopar
keypt hæsta verði gegn pening-
um, en ekki vörum. Vesturgötu
22. Sími 3565.
er frá
Brodrene Braun.
KAUPMANNAH0FN.
Bilfið kanpmann yöar aa
B. B. munntóbak
Fmt alls atabar.
Saltflsksala Norð-
manna tíl Spánar
1
heldur fund í kvöld (fimtud.) í K. R.-húsinu kl. 9.
Fundarefni:
1. Mörg áríðandi félagsmál.
2. Rætt um 1. maí.
3. Rætt um atvinnumál félagskvenna.
Skorað á allar félagskonur að f jölmenna. Konur, sem vinna hjá
Landsbankanum og Útvegsbankanum eru beðnar að koma á fund-
inn. Stjórnin.
KAUPM.HÖFN, 18. marz. FÚ.
Einkaskeyti.
Fisksöluráðið norska kom
saman á fund í dag til þess að
ræða viðskiftaörðugleikana við
Spán.
Noregs Handels og Sjöfarts-
tidende skrifar um málið, og
segir, að saltfiskútflutningur
Norðmanna :til Spánar sé í mik-
illi hættu.: Mörg þúsund þákkar
liggi nú heimafyrir, vegna þess,
að engin trygging sé fyrir því,
að greiðsla íáist fyrir fiskinn,
þö að hann sé sendur þangað,
Spánskir fiskínnflytjendur
hóta því, að hætta viðskiftum
við Norðmenn ef;þéir:láti gjald-
eyrisvandræðin, valda útflutn-
ingsbanni.
Búist er við, að samningaum-
leitanir um gjaldéyris- og við-
skiftamál milli Spánar og 'Nor-
egs hefjist bráðlegá í Madriid.
þykf:
„Aðalfundur Dýraverndunar-
féíágs Islands, sem haldinn var
föstudaginn 13. marz 1936, mót-
mælir „frumvarpi til laga um
eyðingu svartbaks (veiðibjöllu) “
því, er nú liggur fyrir neðri
deild Alþingis. Skorar fundur-
inn á Alþingi að lögtaka engin
þáu ákvæði, er leitt geti til
heimildar um eitrun fyrir svart-
bak né annara ómannúðlegra
draþsaðferða, og eigi heldur að
fárá megi með skotum um lönd
annara manna, án leyfis ábú-
anda eða landeiganda."
Á fundinum bættist félaginu
nokkrir nýir meðlimir.
Nýr embættismaður
við dönsku sendi-
sveitina í Reykjavík
KAUPM.HÖFN, 18. marz. FÚ.
Konungur íslands og Dan-
merkur hefir í dag útnefnt full-
trúa í utanríkismálaráðuneyt-
inu C. A. Brun, til þess að verða
sendisveitarráð, við danska
sendiherraembættið í Reykja-
vík,
Kvöldblöðin í Kaupmanna-
hofn benda á, í þessu sambandi,
að útnefning þessi sýni ljóslega
að sá skilningur fer vaxandi í
Danmörku að sambandið við Is-
lárid sé mikilsvirði.
E. PIIIUPS OPPENHEIM:
I spilavltinu.
17
aði Violet, „á eftir vonast ég eftir því að hann fari
með mig á einhvern stað, þar sem danzað er.“
„Hafið þér ekki gaman af „roulette“-spili?“
„Ég tapa alt af,“ játaði hún hreinskilnislega. „Ég
hugsa að ég hefði gaman af því, ef ég ynni, þótt ekki
væri nema einu sinni eða tvisvar. Hina spilaleikina skil
ég alls ékki. Robert ætlar að komta, í klúbbinn í kvöld,
og þar veit ég að ég mun skemta mér. Mér þykir meira
gaman þar en 1 Salle Privées."
„Þar er nú betra fólk,“ sagði Hargrave og stóð upp.
„Hver veit nema við sjáumst í kvöld."
Hann gekk til dyra og kinkaði um leið kolli i kveðju-
skyni.
Jafnviel í ,Spor;ing Club, þar sem óvenjulega mikill
mannfjöldi var saman kominn þetta kvöld, vakti hálf-
konunglegur veiziuflokkur frá Beautien talsverða eftir-
tékt. Þar var hin konunglega persóná sjálf og i fylgd
með honum Putrarka prinzessa, ensk hertogafrú, hlað-
in gimsteinum, ítalskur prinz og prinzcssa með þektum
nöfnum, ensk stúlka, sem gall hástöfum og kvaðst þrá
að spila ofurlitla stund, aúk þess tvent annað, er ekki
var eins nafintogað, og loks Hargrave sjálfur. Hann leit
kæruleysislega í kringum sig er hann kom inn. Það
kom einkenniilegur glampi í augu hans er hann snöggv-
ast leit Violet, blómlega og yndislega. Hún stóð við
eitt borðið og var í hvítum kjól, er hún hafði keypt
nýlega. Hann tók eftir undrunar- og gleðisvip á andliti
hennar, og fyrirvarð sig fyrir að finna hjarta sitt fara
að slá hraðar. Sjálf virtist hún óvitandi um þá aðdáun,
er hún vakti. IJarm gekk til hennar og brosið, sem hún
bauð hann velkommn með, kallaði fram andvörp hjá
hinum mörgu karlmönnum, er þarna dáðust að henni.
„Eruð þér að vinna?“ spurði hairin.
Hún hristi höfuðið döpur. „Ég get aldrei uiinið,"
svaraði hún. „Allir aðrir virðast gera það. Ég er búin
að tapa fimm louis, sem ég lagði undir.“
Hann hló rólega. „Það getur ékki gengið,“ sagði
hann, „bíðið við.“
Hann dró stóra seðlahrúgu upp úr vasa sínum og
fékk bankamanininum hana og hvíslaði í eyra hans.
„Ég ætla að leggja mMð iindir," sagði hann við
Violet,“ sv-o þetta verður tæplega fyrir yður.“
Hargravie spilaði og vann — og vann. — Hargrave
safnaði vinningunum saman og fékk Violet sumt —
sumu stakk hann í vasa sinn.
„Það getur ekki verið að ég éigi þetta alt,“ sagði hún.
„Hvern einasta eyri,“ fullVissaði Hargrave hana. „Nú
skulum við ekki ganga of langt í því að freista ham-
ingjunnar. Við skulum gleðjast yfir unnum sigri við
límonaðiglas eða eitthvað þess háttar.“
Hún gekk hamingjusöm við hlið hans. Þau fundu .
kyrlátt horn, og óskaði hún helzt eftir ávaxtasafa. Har-
grave drakk brennivín.
„Þunglamaliegur og leiðinlegux miðdegisverður," sagði
hann, „og ég er hræddur um að kvöldsamsætið' verði
að vissu íieyti enn verra.“
Hann var áreiðanilega dálífið þreyttur. Umhverfis
augu hans og munn voru þreytudrættir.
„Hvers vegna gefið þér yður við þessu, ef það veitir
yður ekki ánægju?" spurði hún. „'Þér hafið enga hvíld.
Þér voruð ekki kominn heim kl. 5 í mcrgun."
„Hvernig vitið þér það?“ spurði hann.
„Ég var vakandi og heyrði til yðar. Ég býst við að
það verði eitthvað svipað næsta morgun."
„Mjög &ennilegt,“ viðurkendi hann, „það er ég, sém
veiti, og gestir mínir eru úr flokki þeirra, sem byrja
daginn &eint.“
Hún andvarpaði. „Þetta getur ekki verið gott fyrir
yður.“
„Trúið mér,“ svaraði hann; „hið aiwikunarveraðasta -
ifólk í heiminum ier það, sem eyðir tímanum í heilabrot
um það, hvað sé heppilegast og bezt fyrir sig. Vitan-
lega hefi ég ékki gott af þessu, en ég skal segja ýður
að það stendur aldrei lengi."
„Hvað segið þér?" sagði hún í fáti. „Þér getið dvalið
hér eins lengi og þér viljið."
„Náttstað sínum ræður enginn," svaraði hann þreytu-
lega, „sikyldurnar, 'er kalla okkur burt, eru mismun-
andi, 'en kall þeirra kemur til okkar undrr hvaða kring-
umstæðum sem eru.“
Það var auðséð, að hugsanirnar báru hana óravegu
burt. Hún dreypti á glasi sínu og fann hjá sér ákafa
löngun til þess að segja eitthvað eða gera eitthvað, er
mætti verða til þess að hrilda honum ofurlitía stund
enn þarna við hlið hennar. Henni fanst hún vera svo
ógnar lítilsvirði — auðmýkt gagntók hana. Góðvildin,
&em hann auðsýndi henni, varð að skoðast sem lítillækk-
un af hans hálfu, og við það féll gildi hennar að mun.
„Kjóllinn yðar er skínandi faUugur," sagði hann alt í
éinu.
Hún var enn á ný hrifin upp til skýjanna. Bjarti
glampirin, sem geislaði út frá augum hennar og léttur
iroðinn í kinnunum gerði hana töfrandi fagra. Hjarta
hiennar sló ótt og títt. I augnaráði hans hafði verið
hrein aðdáun. i
„Ég keypti hann í gær,“ sagði hún, „og mér þykir
svo vænt um, að yður þykir hann fallegur."
,,'Þér hafið ágætan smekk," sagði hánn, „ég held að
þér verðið að segja Robert ofurlitið til í þeim sökum.
Mér virðist að smekkur hans sé ekki &em skýldi."
„Hann er svö erfiður viðureignar," andvarpaði hún,
„og verður gramur, ef maður stingur upp á einhverju
við hann.“
„Sem systir ættuð þér nú að hafa einhver áhrif á
hann," íriælti hanin.
Hún kölnaði upp. Systir hans! Vitanlega. stóð Har-
grawe í /peirri trú. Það var lygi hennar, eitrið, sem spilti
haTningju herrnar. Hún fékk alt í einu sterka löngun til