Alþýðublaðið - 22.04.1936, Blaðsíða 2

MIÐVIKUDAG 22. APRIU 1936.
ALPYÐUBLAÐIÐ
Gangferl,
rit guðspekinema, k-om til kaup-
enda rétt fyrir páska. Það var 1.
hiei'ti X. ár. Bjart er ytir hefti
þiessu. Þar rita fróðir menn og
áhugasamir.
Grétar Fells, forseti íslands-
deildar Guðspekifélagsins, er nú
litstjóri Ganglera. Ritar hanln
bæði í bundnu og óbundnu máli.
Þetta hefir hann ritað í heftið:
Af sjónarhóli, Hugsjónir Guð-
spekifélagsins, Trúarbrögð nátt-
úrunnar, tvö kvæði, og íslenzkað
hefir hann „Málað af meistara
höndum", eftir Kahlil Gibran.
Alt, aem Grétar Fells ritar, hefir
á sér merki listar og göfgi. Mál
sitt vandar hann bæði í ræðu og
riti.
Þarna ritar fyrverandi forseti,
frú Kristín Matthíasson, um ýmsa
hætti Indverja.
Er grein sú mjög fróðleg og
frásögnin skemtileg. Og pótt frú-
in bletti stöku sinnum málið, pá
er hún glæsileg á ritvellinum, og
ætið é'r fegurð í för með henni.
Þá ritar Jón Árnason í hefti
petta. Er hann míkill fræðimað-
ur og fasthugull. Ritgerð hans er
: um sjálfstæði, Hún er merkileg.
Og ættu forráðamenn að læra
hana utan bókar, en allir læsir
i að íesa.
Jón ritar kjarnmikið mál og
fiftr sjaldan út af laginu. En tví-
I tölu lætur hann jafngilda flair-
: ttíhi, og ier sárt til pess að vita,
svo rökvís maður sem hann er
! og viti borinn.
Þórlákur ófeigsson ritar um
aldarandanin. Fer hann haglega
jineð efnið, og kennir víða djúp-
! hyggju hans. Málið er vandað á
j köflum og jafnvel meillað.
IMágnús Gíslason birtir tvær
dulrænar sögur. Eru pær fiengur
góðUr.
'Kristján Sigurður Kristjánsson
á' eítt' kvæði í heftinu. Er .pað
ptwðið í minningu um Guðspeki-
félagið, pegar pað var sextugt.
Mælist Kristjáni spaklega í
kvæðinú.
Heftið er. öllum peim til sóma.
er að pvi standa,
. . h. j.
Ástir og hjöna-
bönd.
kallaði Grétar Fells fyrirlestur,
sem hann flutti sex sinnum alls
í vetur. Flutti hann fyrirlesturiinn
í Reykjavíkurstúkunni, einu sinni
i Hafnarfirði, á Vífilsstöðum og
prisvar opinberlega í Reykjavík.
Hér var um efni að ræða, sem
fóik'vildi hlýða á og sem sjald-
ari. er talað um opinberlega. Höf-
undur fyrirlestursins ritar í ný-
kominn Ganglera:
' „Ég hefi nokkura ástæðu til að
vona, að fyrirlestur pessi hafi gert
”sitt gagn, og er hér um að ræða
tilraun tii að túlka pessi mál,
ástamáiin, sem eru einhver mestu
vandamál mannkynsins, frá sjón-
axmiðí guðspekinnar og ieíðbeina
mönnum ,á pví sviði.“
Frágangur allur ér laglegur.
. H. J.
Afii mísjafe í Vesí-
ioaDiiaejfjoni.
20. apríl. FÚ.
X Veatmannaeyjum var; mjög
misjafn afli í dag. Á nokkra
báta var .afii góður, en á aðra
- mjög lítill. Aflahæstu bátar í
gær yoru; Kap með 19500 kg.,
skipstjóri Guðjón Valdason; ls-
leifur með 18000 kg.; veiga með
17000 kg. og Skíðblaðnir 17 þús.
kg., skipstjóri Jónas Sigurðsson.
Mli slæðist ð
Akraoesi.
20. apríl. FÚ.
Afli er nú loks að glæðast á
Akranesi, en þar hefir verið
aflalaust undanfarið og bátar
ekki róið fyr en nú síðustu daga.
— Sjöfn hefir róið með vörpu 3
undanfama daga og aflað allvel.
Aldan fer á veiðar í kvöld með
samskonar veiðarfæri. Álftin
réri í gær og lagði línu á grunn-
ið út af Skaganum og fiskaði
allvel. Ármann hefir róið 2 und-
anfama daga og fekk í dag 950
fiska.
Fimm skóia-
drengir farast
í skógarför hjá
London.
' ynning.
Garðyrkjuráðunautur bæjarins, hr. Öskar B. Vil-
hjálmsson, garðyrkjufræðingur, gefur bæjarmönnum,
er þess óska, ókeypis upplýsingar og leiðbeiningar yið
garðrækt.
Viðtalstími hans er fyrst um sinn á virkum dög-
um, öðrum en laugardögum, kl. 12,30—14 (1234—2)
og 19—21 (7—9) á Lindargötu 1 B. Sími 4773.
Reykjavík, 20. apríl 1936.
_____________ BOBGABSTJÓBINN.
Hvað er i Oddfellov i kvðið?
„Það er danzleikur hjá 5. sveit ungmennadeildar Slysavarnafélags
íslands. Bezti danzleikur ársins. Danzað allan veturinn út og
fram á sumar.“
Aðgöngumiðar hjá Eymundsen, Geysir og Verðanda.
LONDON, 18/4. (FÚ.),
í gær gierðist sá atburður, að
fimm skóladrengir firá London
fórust í skóglendinu New Fo-
rest, í nágrenni við borgina.
Höfðu peir, eins og er siður
skólabarna, farið í skógarför til
Niew Forest i gær iog voru 27 í
hóp ásamt kiennara sinum. Skall
pá á skyndilegt hríðarveður, og
viltist allur hópurinn. Að lokum
kom par að, að nokkra varð að
skilja eftir, sem uppgefnir voru
orðnir, og voru eldri drengir sett-
ir pieim til gæzlu, en keninarinn
og nokkrir aðrir leituðu út úr
skóginum til pess að ná í sjúkra-
vagn. Þegar loks var komið með
sjúkravagninn, voru fjórir dreng-
ir örendir, tveir gáfust upp eftir
pað, og ier annar peirra síðan
dáinn, ein hinn virðist vera á bata-
vegi.
Eimreiðin.
Janúar-marz-heftið er nýkomið
út. Flytur pað m. a. petta efni:
Við pjóðveginn, eftir ritstjórann,
Lygi, saga eftir Þóri Bergsson.
Háskólahátíðin í Budapest, eftir
Alexander Jóhannesson. Þórodd-
ur Guðmundsson: Ungur maður.
kvæði.

RETKIÐ
J.GRUNOVS
ágæta hollenzka reyktéfesk-
VERB:
AROMATISCHER SHAG ..... kostar kr. 1,05 Vao kg
FEINRIECHENDER SHAG .... - - 1,15 - -
Fæst i oihim verzlaiiiiffii.

er ■eflln,
►J
sem knýr nú hverja þjóð til að búa sem bezt að sínu.
*
V
V
v
En það er svo f jarri því að vera neyð fýrir oss íslendinga,
að rieyta miklu meira af MJÓLK, SKYRI og OSTUM en vér $
Skinfaxi,
marzheftið er nýkomið út.
Efni: Nýtt fjör í U. M. F., eftir
A. S., Jóhannes úr Kötlum:
Hvað varðar okkur um Stephan
G., Lárus Rist: „Kapital" og
kreppur, Ludvig Guðmundsson:
Þegnskylduvinna, skólaskylda,
vinnuskóli, Karl Helgason: Ung-
mennafélögin 30 ára, Rannveig
Þorsteinsdóttir: Glímuf élagið
Ármann 30 ára, Ríkarður Jóns-
son: Sigvaldi Kaldalóns, (kvæði,
mynd), Þórgnýr Guðmundsson:
Á miðum (saga). Margt er
fleira í xitinu, sem hér yrði of
langt að telja upp. Ritstjóri er
Aðalsteinn Sigmundsson.
Til Hallgrímskirkju í Saurbæ:
Áheit frá Sigurlaugu Guð-
mundsdóttur, Akranesi, 10 kr., frá
formanni Hallgrímsiniefndar í
Innra-Hólmssókn fyrir bækur kr.
10,00. Afh. af Snæbirni Jórissyni:
Frá Pétri Ólafssyni, til mittningar
um konu sína, húsfrú Ástríði Ein-
airsdóttux 100 kr. (Minningabók
kirkjunnar). Frá Magnúsi Jóns-
syni, Svieinsstöðum, fyrir bækur
16 kr., samskot 4 kr„ frá Matt-
híasi Helgasyni, Kaldrananesi,
fyrir bækur 10 kr. Áheit 5 kr.
Frá Jóni Engilbertssyni, Grinda-
vík, fyrir .bækur 24 kr. Áheit frá
C 1 kr. Kærar pakkir. Ól. B.
Bjömsson.
Guðspekifélagið.
Reykjavíkurstúkan hefir fund
föstudag 24. p. m. klukkan ðý*
sd. í húsi félagsins. FundarieM:
Höndin, sem stjómar — og dul-
rænar sögur. Gestir velkomnir.
fsland erlendis.
Á priðjudagskvöldið sýndi pró-
flessor Guðbrandur Jóns&on kvik-
mynd frá ýmsum fegurstu stöðum
íslands í Stockbolms Borgarskóla,
að viðstöddu miklu fjölmenni.
pótti mönnum afar-mikið til
myndarininaT koma ég klöppuðu
prófessornmn óispart lof í lófa
fyrir snjallan og fróðlegan fyrir-
liestur, sem hann fluttti um ís-
land um leið og myndin var sýnd.
(FB.)
Trúlofun.
Nýlega hafa opinberað trúlofun
sína Ragnhildur Bjarnadóttir og
Guðbjartux Bergpór Jóhannsson,
bæði til beimilis á Reykjavíkur-i
veg l8B í Hafnarfirði. .
SMAAUGLTSINGAB
<í
ALÞÝÐUBLAÐSINS
Loftþvottar. Sími 4488.
Geri við saumavélar, alskonar
heimilisvélar og skrár. H. Sand-
hotl, Þórsgötu 17. Sími 2635.
Pantið í tíma, í síma 3416.
Kjötverzlun Kjartans Milner.
Vil kaupa gamlar saumavéiar
og saumavélaborð. LEIKNIR,
Vesturgötu 12. Sími 3459.
LEIKNIJl selur ritvélahettur
og ritvélaleturhréinsara.
Snmar*
0 g
Ferralngar-
gjafir eru
úrin og reiðhjóliiii
frá
Slgorpór,
Hafnarstræti 4.
E. PIIILIPS OPPENHEIM:
í spil^vitinu.
34.
litla villu í Mientobe. Þetta var fyrsía koma hans til
Montie Carlo.
„Ég læt ekki telja mér trú um, að hér sé einber
beiðindómur,“ mælti hann. „Ég befi ekki séð jafnmörg
ánægjuleg andlit í fleiri ár. Því að eins og pú veizt,
Hargrave, pá er hamingjan sérstök gjöf, hvaðan sem
hún kemur, og sé pað sönm hamingja, pá hvilir hún
á tryggum grundvelli.“
Þeir sátu fyrir utan Café de Paris, morguninn eftir
komu Gorsie.
„Svo ier guði fyrir að pakka, að pú ert ekki e'.nn af
pessum ströngu predikurum, sem finst staður sem
pessi vííishæli,“ mælti Hargrave.
„Gierði ég pað, myndi ég með pví móti syndga sjálf-
ur. — Hvenær býstu við Johnnie Marston?"
„Á hverju augnabiiki. Hann kom með bláu lestinni
og var aiveg stundvís. Hann er að laga sig til parna
úti á hótelinu, E11 eftir á að hyggja; væri ekki beppi-
iegra fyrii’ pig að borða hádegisverð ?“
Gorse hristi höfuðið. „Nei; ég lofaði að koma fljótt
aftur. Mamma er ein heima í dag, og hún vill láta
: mig íara með sér til Salles Privées á eftir. Gamla
konan befir hálf-gaman af að: spila öðru hvoru. —
Þarna er falleg stúlka, Hargravé! Og hún pekkir pig,“
Violét kom til peirra yfir strætið; — um varir hennar
lék lokkandi bros, —og hún var yfirleitt svo gagn-
ólík peirri Violet, sem hann fyrir inokkrum mánuðum
hitti á snyrtistofunini í Bond Síréet, að hann gat ekki
annáð en stórundrast brey.tinguna, er á henni hafði
orðið. Grannvaxinn líkami hennar hafði alt af hoðið
af sér yndispokka, en í peim nýtízkufötum, er hún nú
b,ar — var hún blátt áfram tígúleg og út úr andliti
hennar sfcein sönn lífsánægja. Nú voru ekki lengur
óánægjudrættir í kring um munn hennar; hún var
ljómandi fögur. Hargrave brosti til hennar og bauð
hienni ‘að koma. Húm gekk gegn uro borðin í áttina til
peirra.
„Þetta er skjólstæðingur minn, Philip,“ mælti Har-
grav.e, „mig langaði til að pér sæjuð hana. Hún og
bróðir hennar dvelja sem stendur í villu minni. Ég
mun siegja yður frá peim síðar.“
Violiet settist iog bað um ísvatn. Hún tók í hönd
Philips Gorse og kvaðst kannast vel við hann.
„Ég hefi svo oft heyrt yður predika," sagði hún.
„Og pess vegna geri ég ráð fyrir, að pér undrist yfir
að sjá mig hérna,“ svaraði hanin, er hann sá svip
hennar lýsa furðu. „En pér munuð heldur ekki minnast
neins pess úr ræðum míinum er bendir til pess, að ég
aðhyllist strangar lífSskoðanir."
„Það mun nú líka vera aðalástæðan til pess, að' fölk
pyrpist svo mjög í 'kirkju hjá yður,“ svaraði hún dá-
lítið fieimnislega. „Það er likast pví sem einhver úr
okkar hópi sé að tala.“
„Slíkir vitnisburðir eru mér til mikillar ánægju,"
játaði hann með gleðibrosi.
„Hvaðan komið pér?“ spurði Hargrave hana. „Og
hvar er Róbert? Ég hefi ekki séð hann síðan í fyrra
dag.“
Hún gretti sig ofurlítið eins og henni hætvi mjög til,
ef henni viar eitthvað ógeðfelt.
„Róbiert er nú alt af eins á morgnana," sagði hún,
„ég get ekki haft áhrif á hann til breytinga í péim
efnum. Mér pykir gaman að ganga; hann vill fa a
seint á fætur — reika um göturnar, sem í raun ög
veru pýðir að fá sér drykk í hverri drykkjarkrá — og
svo auðviíað að heimsækja spilahöllina. Nú í mörgun
fór ég í sphrvagni upp tii La Turbie og gekk svo tih
baka.“ ::: ú
„Fyrst pér enið svo mikið fyrir hreyfingu, ungfrú
Martin, pá langar ihig til að vita, hvort pér leikið ekki
tennis?“ mælti Phiíip Gorse.
„Mig skortir lumnáttu til pcss að geta pað hér,“
sviaraði hún.
„Ég á systur," mælti hann, „sem kann nauðalítið.
Við skulum fara saman í tenriis einhvern morguninin,
Hargrave myndi reynast of góður fyrir okkur, en við
munum sjálfsagt íinna 'einhvern klaufa. Pellingham
er við hæfi mitt.“
„Hvaða vitlieysa," skaut Hargrave fram í. „Ég >er sára-
lítið bietri en pú, Philip. Ég er húinn að fá nóg af
piessum erfiðu leikjum, par sem alt miðast við sam-
keppni.“
„Mér pætti mjög gaman að taka pátt í tennis, en ég
hield að hr. Hargrave reynist okkur ofjarl,' nema ef
hann léki á móti mér,“ bætti hún ‘við og horfði biðj-
andi á haninin.
„Auðvitað vildi ég pað,“ svaraði hann, „í fyr.a
málið, ef yður sýriist. Það er ópolandi að láta yður
viera að ráfa eina um göturnar.'1
„Ég er nú hreint ekki að setja pað. fyrir mig,“ sagði
hún, „ég er ánægð, ef ég aðeins fæ að vera úti í sól-
skininu.“
Hún hallaði sér aftur á bak og dreypti á aldinsafa-
glasinu sínu með innilegum ánægjusvip. Hún hlustaði
með hálfvakandi athygli á hljóðfærasláttinn.
„Þarna er Johninie á leiðinni/ sagði Hargrave og benti,
Marston kqm eftir gangstéttinni og Violet stóð upp.
„Ég verð að fara,“ sagði hún.
„Það verð ég líka að gera,‘“ mælti Philip Gorse.
„f hvaða átt farið pér, ungfrú Martin?“
„Ég dvel í v'illu hr. Hargraves," svaraði hún.
„Þá ier pað á leið minni,“ skrökvaði hann umsvifa-
laust. „Við skulum halda af stað.“
Þau gengu á brott samhliða og Philip Gorse hallaði
séí 1 lotningu í áttinia til félaga s'.ns.
Hargrave horfði stundarkorn á-eftir peim brosandi.
Því næst sneri hann sér að vini sinum, víxlakaupmatin-