Helgarpósturinn - 07.03.1985, Page 15

með að taka manni öðruvísi en sem sprellikarli.
Ef manni verður á að svara því alvarlegur í
bragði, hrekkur það gjarna í kút og telur mann
vera merkilegan með sig. Það þarf oft að beita
þetta fólk hörku til þess að fá það niður á jörð-
ina.“
— Hefur fokid í þig vegna svona framkomu?
„Margsinnis, sérstaklega þegar ég var að byrja
í þessu, en svo vandist ég þeirri ímynd sem ég
var búinn að koma mér upp og æfðist í að koma
fólki í skilning um að enginn er endalaus sprelli-
karl. Allir þurfa á alvarleika að halda inn á milli,
jafnvel atvinnuspaugarar. Og kannski ekki síst
þeir."
— Lodir þessi ímynd ennþá vid þig?
„Já, hún gerir það og mun gera meðan ég
held mig ennþá eitthvað í sviðsljósinu.“
— Halli, hvaö er fyndiö?
„Nú ertu að verða erfiður. yeistu, ég veit eigin-
lega ekkert hvað fyndni er. Ég get bara ekki út-
skýrt hana, eða hvað það nú er sem er fyndið og
hvað ekki.
Sjálfsagt þarf margt að fara saman til þess að
úr verði fyndni, aðstæður á hverjum stað,
klæðaburður, háttalag, útlit og texti og þá ekki
síst uppbygging hans. Fíflalæti eru ekki fyndin í
sjálfu sér. Þau geta hinsvegar verið það, ef rétt
er að þeim staðið. Galdurinn er kannski að fíflast
svo gaman sé að. En að öðru leyti kann ég ekki
að skilgreina þetta, fyrir utan það sem eflaust er
aðalatriðið: Smekkurinn og skopskyn fólks sem
er alla vega og ákaflega misjafnt."
FÍASKÓIÐ í SKEMMUNNI
— Finnst þér þú vera fyndinn?
„Yfirleitt ekki, yfirleitt alls ekki. En ég geri
mér hinsvegar fulla grein fyrir því að við Laddi
erum hlægilegir að sjá, svona hlið við hlið, ver-
andi albræður. Ég svona lítill og loðinn og dökk-
ur, hann svona langur og grannur og ljós. Við
hefðum sennilega aldrei komist áfram í bransan-
um jafnháir og líkari á velli en við erum.“
— Kanntu eina góöa fíaskó-sögu afferli Halla
og Ladda?
„Einu sinni vorum við að skemmta inni við
Sund við einhverjar erfiðustu aðstæður sem við
bræður höfum lent í á okkar ferli. Þetta var í
stórri skemmu, fólkið sat í öðrum endanum, við
í hinum endanum. Það voru á að giska fimmtíu
metrar á milli okkar og áhorfenda og ekki bætti
úr skák að mjög skuggsýnt var þarna inni. Við
vorum settir við borð við míkrafón sem illa eða
ekki heyrðist í, fyrir utan það að þær fjörutíu
eða fimmtíu hræður sem við rétt grilltum í hin-
um megin í skemmunni voru meira eða minna
eldra fólk sem heyrði frekar illa og sá ennþá
verr. Nú, ég held að ég þurfi litlu að bæta við
þetta, það var úað og púað. Við þökkuðum bara
fyrir að vera utan kastfæris, því sjálfsagt hefðu
einhverjir úr hópnum hent í okkur lauslegu
drasli til að leggja áherslu á leiðindi sín...“
— Nú ertu búinn aö kúpla þig út úr skemmti-
bransanum aö mestu leyti, Halli. Finnst þér
hann hafa fleytt þér áfram? Áttu honum eitt-
hvaö aö þakka?
„Kannski ekkert annað en þekktara andlit. Ég
held hinsvegar að bransinn hafi tafið frekar fyrir
mér en hitt, þar sem ég sökkti mér svo djúpt nið-
ur í hann í langan tíma og fékk þar af leiðandi
ekki tækifæri til að fást við neitt annað, kynnast
öðru. Ég gleymdi mér í bransanum."
EINN SEXTÍU OG FIMM
— Hvaö ertu annars læröur?
„Ég er ekki lærður neitt sérstakt, ekki nema
úr þessum einhæfa skóla lífsins sem bransinn
óneitanlega var í mínu tilviki. Ég sá ekkert ann-
að. Eina diplómið úr skóla sem ég á, er úr lands-
prófsdeild Skógaskóla. Ég byrjaði að vísu í
menntaskóla en hætti á miðjum fyrsta vetri og
hellti mér út í hljómsveitabransann og síðan
skemmtiiðnaðinn..
— Saknaröu menntunar?
„Bæði og. Ég sakna menntunarinnar vegna
þess að ég ætlaði mér alltaf að ganga mennta-
veginn, fara annaðhvort í mál eða raunvísindi.
Það átti nú að vísu að gera mig að lækni, svona
fyrirfram, en ég held að heilbrigðisstéttin megi
prísa sig sæla yfir að ekkert varð úr því. Hitt er
svo annað mál, að ég vildi alls ekki hafa misst af
allri þeirri reynslu sem ég öðlaðist í bransanum,
öllu því fólki sem ég kynntist vegna hans. Ég
hefði til dæmis ekki gifst konunni minni, ef ég
hefði frekar gengið menntaveginn."
— Allt aörir sálmar, Halli: Hvaö ertu hár?
,,í sentimetrum, meinarðu?"
— Já...
„Ég er eitthvað um einn sextíu og fimm á
hæðina."
— Hefuröu veriö meö komplexa út af þessu?
„Ég var það sjálfsagt á unglingsárunum. Ég óx
ágætlega sem krakki, en einhverra hluta vegna
tók ég mér pásu í því strax að lokinni fermingu.
Ég er enn í þeirri pásu, passa eflaust enn vel í
kyrtilinn minn. En þetta með komplexa, nei, ég
er ekki þannig, enda hef ég alltaf haft kjaftinn til
að vinna upp smæð mína. Ég hef alltaf getað
yfirunnið feimnina og minnimáttarkenndina
með frísklegu tali.“
AFI ÁTTI SKODA
— Og enn annaö mál: Hvernig datt þér í hug
aö fara aö selja Skoda?
„Það var bara eins og hver önnur tilviljun. Ég
hef allt mitt líf verið að taka hinar og þessar
stefnur, jafnan óvæntar, vegna þess einfaldlega
að ég hef aldrei gefið mér tíma til að plana fram-
tíðina."
— Haföiröu einhverntímann komiö upp í
Skoda áöur en þú geröist sölustjóri hjá Jöfri?
„Jájá, afi minn í sveitinni átti Skoda."
— Fannst þér Skodi vera flottur bíll á þeim ár-
um?r
„Ég man bara ekki hvort ég myndaði mér ein-
hverja skoðun á því. Ég held að ég hafi bara litið
á Skodann sem hvern annan bíl.“
— Hefuröu kannski aldrei veriö bíladellumaö-
ur?
„Aldrei nokkurntíma."
— Og lítur bara á bíl sem tœki til aö flytja
menn á milli A og B, ekkert meira?
„Já, það má segja. Ég vil náttúrlega hafa minn
bíl traustan og þægilegan, sem sameinar ýmsa
kosti...“
— Þinn bíll er væntanlega af Skoda-gerö?
„Jájá.“
— Af nauösyn eöa vegna þess aö þér finnst
þetta traustur og þægilegur bíll?
„Ég verð að bæta því hér inn í að ég á líka einn
Dodge, en ég vil hinsvegar ekkert fara að bera
þessa tvo bíla saman. Ég verð að segja það með
Skodann, að mér finnst hann sameina andskoti
marga kosti fyrir nánast engan pening. En mér
finnst Skodinn enginn bíll fyrir bíladellumenn."
— Hvaö ertu búinn aö selja marga Skoda
meö auglýsingunni þinni?
„Ansi marga, en ég vil ekki vera að fara með
neinar tölur."
í TIMBRI í STAÐ STEYPU
— Hvar er sölustjórinn í pólitík?
„Ég held að þú getir ekki fundið mig í neinum
þeirra stjórnmálafiokka sem nú eru til í landinu.
Ég er ákaflega ópólitískur maður. Ég geri ráð
fyrir því að mínar skoðanir eigi heima í öllum
flokkum, eins og ég held raunar að sé um flesta.
Menn eru að reyna að binda sig við einn flokk
og láta bera á þeim skoðunum sínum sem hæfa
þar, en þegja þá yfir hinum sem samrýmast öðr-
um flokkum frekar."
— Þú býrö meö konu þinni og dœtrunum
tveimur í Mosfellssveit. Hvers vegna fluttiröu
þangaö?
„Það var nú bara enn ein tilviljunin í mínu lífi.
Við bjuggum alllengi í steyptu húsi uppi í Breið-
holti og draumurinn var alltaf að komast í timb-
urhús. Eitt slíkt fundum við þarna uppfrá."
— Af hverju timbur frekar en steypa?
„Mér finnst gjörólíkt að búa í timbri og steypu.
Það er talað um það að sál sé í timburhúsum og
ég get vel tekið undir það. Mér finnast timbur-
hús líka bara miklu meira lifandi en steyptu hús-
in, það er einhvernveginn léttara að vera í þeim.
Þarna uppfrá er maður líka í mikilli friðsæld, út
af fyrir sig. Það er gott að komast uppeftir úr
ysnum og látunum niðri í borginni, öðlast næði
og ró.“
— Aö lokum Halli, hvaö kemstu hratt á Skod-
anum þínum milli borgarinnar og Mosfellssveit-
ar?
„Ég veit að þú trúir því engan veginn þó ég
segi þér það. Og ég vil heldur ekki segja þér það
vegna þess að lögga gæti komist í þetta samtal
okkar.“