Alþýðublaðið - 11.02.1938, Blaðsíða 2

Alþýðublaðið - 11.02.1938, Blaðsíða 2
PÖSTUDAG' H." FEBK. I#S8, o ALÞfÍUÍLASIi HEYRT OG SÉÐ Tt/|r AÐUR hét Eyjólfur og bjó ó OfagiH í Laxárdal i Húnapingl. Harðindavetur einn lá hanai í rúmi sínu eina nótt og va? að hugsa um .að skera lömb sín að morgni. HeyrÖii þann pá kveðið á giugga yflr sér: Oðar regn róu rétt sem líkt tóu, hafðu pol móu pað til miðgóu. Eyjólfur hætti við a'ð skera lömbin og baið rniðgóu, en pá bainaði, og lifðu lömb hans af. — Eyjólfur pessi var langafí Ketils Naíanssonar, sem margar sagnir oru til um. 4« Eitt sinn heyrðist Eiríki presti Magnússyni á Auðkúlu I Svína- dai (um 1583) kveðlð á glugga yiir sér; Kemur hregg, hyiur jarðar skeg'g, deyr fjöidi fjár, fólk annað ár. Sðgn er, að hirati næstet vetur yrei svo mikill fjárfellir, að prest- tir ætti eftir 50 s-auði af 500 og 6 hnoss af 23. Urn haustið hafðí haxm kveðið: Niu á ég böm og nítján kýr, nær firnm hundruð sauði, sex og tuttugu söðlaidýr; svo er háttað auði En hausíið efíir snéri batnn vís- unni á pessa leið: Níu á ég böxn og niu kýr, neer fimmtíu sauði, sex eru eftir söðladýr; svo er komi'ð auði. * Á Sólheimum vöktu einu sinni tveir menn í skála yfir l£ki. Skemtu peir sér við að spila. Þeir urðu ljóslausir og skáru bita af istiU' líksins og létu á bitaatn í ská’.anu'.Ti, pegar peir höfðu kveikt, á hermi, og he'.du pví nsest áfrann að sp£a. En er peir ætluðu að slðkkva, gáíu peir páð ekki, og liðu þarrnig nokkrir mannsaldrar, að logaði á ístruimi, og var pað nefnt Sóiheimatýra. Seinast var ráðlagt að döggva á týruna sjö bræðra b’.óði, og dugði pað. Skálinn, sem týran logaði I, mun ekki hafa verið neitt smá- smíði, ef dæma má eftir visunni, sem sbií hann var kveðíu: Sextán era bitar í Sólheimaskála, sextán hana á hverjum bita, sextán hænur hjá hverjum hana, sex^án ung,ar hjá hverri hænu. • Þorvaidur skáld Rögrrvaldsson é Sauðanesi é Ufsaströnd, var stórbóndi og heppnaðist ágætlega búskapur. Hann muin vera fædi- ur rétt fyrir a’.damótin 1600. Sjö- tugur að aldri orti hann kvæði, sem hanm nefndi Æviraun. Ekki pótti Þorvaldur skaðasár, pótt hann yrði fyrir fjármissi. Einhverju sinmi tó-k snjóflóð alla sauði hans og bát og spýtfci fram á sjó. Þegar kona Þorvalds vissi petta, félst henni mikið um og fór að gráía. Þorvakiutr koau pá að og kvað: Mas er að hafa maimmiomsgnát, pé miðlist nokkuð af auði. Nú skal efna í arnrnan bát og ala upp nýja sauði. Einar í Gerðiakoti, sem kallað- ur var Einar sjór, var sjósóknari mikill og svo áikaifur, að komast á sjóinn, að hann gaf sér stundum ekki tima til að fara, í stkinn- fötin, en réri í buru sioni. Um hamn var þetta 'kveðið: Einar brúkarsiðhempunaásjóinn, sérdeilis pá hamn er vætugxóinn; gyrtur baindi í góðu standi ljóst úr lamdi róinm. Þingeyingamótiö. Áskriftalistar liggja frammi hjá Blómaverzliminni Flóru og Hótel Borg. Iteo nýlunfl Esperanto-náiviskeið búlgarska rithöfundar- ins ívans Krestanoffs eru aö hefjast í Stýrimannaskólanum um þessar mundir. Námskeiðin verða tvö. Annað fyrir byrjend- ur og hefst kl. 8 í kvöld, hitt fyrir þá, sem eitthvað hafa lært í málinu áður, og byrjaði á sama tíma í gærkveldi. Hvort námskeiðið stendur yfir í 40 klukkustundir og kostar nemandann aðeins 15 krónur. Að námskeiðunum loknum, síð- ast í marz, eiga þeir nemendur, sem hafa hagnýtt sér vel kennsl- una, að geta talað, lesið og rit- að einfalt Esperanto. Krestanoff kennir eftir hinni svonefndu beinu kennsluaðferð. Það ber svo að skilja, að hann kennir Esperanto á Esperanto og leggur einkum áherzlu á að nemendurnir læri að tala málið. Síðan Andreo Ceshe gerði heiminum kunna kennsluað- ferð sína, sem síðasta áratug hefir farið sigurför um allan jarðarhnöttinn, hefir sú merki- lega nýjung rutt sér meira og meira til rúms víðsvegar um lönd, að fá útlendinga til þess að kenna málið. Með því vinnst einkum og sér í lagi það, að nemendurnir læra að beita mál- inu, verða að temja sér að tala það, þar eð þeir geta ekki gert sig kennaranum skiljanlega á sínu eigin máli. Þar að auki eru menn ófeimnari við að tala framandi mál við útlending en landa sirm. Ennfremur er kennsla útlendings ágæt æfing í að læra að heyra málið af vör- um annarar þjóðar manns. Og ioks þykir reynslan hafa sýnt, að námskeið útlendinga séu yf- irleitt betur sótt en kennsla innlendra manna. Ceshe-stofnunin hefir útskrif- að mörg hundruð kennara, sem nú fara land úr landi og kenna alþjóðamálið. Ivan Kjrestahoff er éinn þeirra, sem öðlast hafa slík réttindí. Hann kom þó ekki hingað til lands í því skyni að kenna Esperanto. En nú hefír skipast svo til um dvöl hans hér, að harm hyggst að halda David Hiime: 27 Mús danðans. auiguin á yður. Byrjið svo. Hva'ð hcátð pér? — Jack Tarrant. — Hversu mörg nöfn hafið pér Cnnur? Er þetta yðar rétta nafn? Hvaða nafn höfðuð þér sein hnefaleikamaður? — Jadi Tarrant er skímamafnl irJtt. Sem hrjelaleikamaður hafði ■ég viðuraefnið Tiger Tarrant. — Hafið pér ©kki gengið undir iiídnum öðrum nöfnum? — Jú, greip Cardby eldri fram i. — Þér hafið gengið undir mörgu'm öðruau nöfnum. Láíið 0>kkur heyra pau, svo að ég þurfi eklti að telja piau upp. Tirraut varð skyndilega hra'ð- mæiskur. — Það er rétt ,sem hann segir. 'Ég' befi se'Jð í fangelsi tvisvar sínnum. í fyrra sikif.ið sat ég innii uindár nafninu Cacney Rioe og i seÍ'Rr.a sikif Jð undir nafninu Slosh Peiers. - Fyrir hvað sátuð þér inni? — 1 bæði akifJn fyrir rán. — Hvað hafi ðþér gengið lengi laus? — Frá þvi í febrúar. '' •— Hvenær byrjuðuð þér að •starfa fyrir manninn, sem kallar sjg „Morðingjann"? — Ég hefi ekki heyrt á hann mnst fyr en ég kom út í senniai skif.ið. En það er nú löng saga að segja frá því. — En það er sú sagia, sem mig hefir altaf la-ngað til að heyra. Segið hana í flýti og segið satt. — Það var einn af félögum mínum, sem útvegaði mér at- vinnu. — Hver var það? — Ég svík ekki félaga ixiiína. Mick lyfti pennanum og hroll- ur fór um þorparaun. — Það var Sandy. — Segið mér nákvæmiega', hvemig það skéði. — Ég sagði við Sandy, að mig varttaði atvinnu, og harni lofaði að úivega mér taakifæri. Harrn sagði, að yfirmaður sinn gæti ef tiil vill notað mig til þess aðj stda úr vörugeymslum. Hann gat ekki sagt mér, hver húsbóodi sinn væri, því að hann visisi það ekki einu sinni sjá/lfuir, en hann sagði, að hann borgaði vd. Svo gekk ég í félaig við harm og Slim Parker. Við rændum vörugeymslu eina nálægt Tidal Bairin, en ég vaTð að berja næturvörðinn í not, áður en vlð gátum rænt nokkru. Ég fékk tuttugu pund fyrir vikið. Ég var ekki Iengi að eyða því. Svo frömdum við seinna innbrot i'Chdsea. — Hver sifhenti yður iaun yðar? — Sandy i bæði skiftin. — Hvað er Imgt síðan? — Það eru um tveir mánuðir siðan. Nokkrum dögum eftir inn- bnofið sagðí Sandy mér, að ég hefði unnið hjá manni, sem væri kaJaður „Morðinginn", og að þœsi maður ætlaði að láta mig hafaa fasta atvlnnu. ELLEFTL KAFLL Frásögn Tarrtants. — Sandy, hélt Tarrant áfrani', sagði, að „Morðinginn" vildi gjarnan fá að tala við mig, ef ég hefði áhuga á þvi verkefni, sem; hann ætlaði mér. Mér leizt vd á þáð, en spurði, hvers konair verk það væri. En það vissi Sandy ekki, en lofáði að skila þvi til húsbóndaans, áð ég væri fús á að taka verkið að mér, og svo átti hann að gefa mér nánari upp’ýsingar. 1 liæsíu fjórtán daga heyrði ég ekkert frá honum. Svo kom hann þangað, sem ég bjó og sagði, að ég skyldi fara tii Warwick, þar sem vagn. biði efíir mér við járn- brauíarstöðina. Ég var dálítið taugaóstyrkur; þetta var alt svo leyndardóms- fuít; en Sandy fékk mér peninga tii ferðarinnar, og ég fór til Warwick. Þar hitti ég bflstjóra hér kyrru fyrir fram á vorið, og þess vegna óskar hann að varja dálitlu af tíma sínum til þe*s að blása lífi í Esperanto-hreyfing” tma hér á landi. Hann hefir unn- ið fjölda ára að útbreiðslu Esp- erantos, fómað því miklu fé og miklum kröftum. Krestanoff er málfræðingur að lærdómi, tal- ar tíu tungumál og er einn af lærðustu og leiknustu esperant- istum, sem nú eru uppi. Hann er einn af rneðlimum alþjóðlegu málfræðinefndarinnar. Hann er maður ákaflega alþýðlegur, fjörugur, ræðinn og velviljaður. Fámenni vort og fjarlægð frá meginlöndum áKunnar hafa hingað til orðið því til trafala, að við gætum fengið hingað út- lenda esperanto-kennara að hætti annara menningarþjóða. En með komu Krestanoffs hef- ir okkur borist upp í hendum- ar óvænt happ, sem við ættum ekki að láta ónotað. Ég vildi því mega ráða fólki til að hagnýta sér þetta einstaka tækifæri, sem það á sennilega ekki völ á að höndla fyrst um sinn aftur, kannski aldrei framar í lífinu. Fólk getur skrifað sig á að bá(Sum námskeiðunum fram á næsta mánudagskvöld hjá und- irrituðum. Sími 2346. Þórbergur þérðarson. Jifnaí«na,2iuia!ékg R:yI:J:vIkair. Gjaldkeri félagstns veröur til viótals á skrifsíofu þess i Al- þý&uhúsínu, efstu hæö, frasn að aðalfundi frá kl. 6—7 dag hvern. Félag'arnlr eru be'ðnir að sinúa sér þang'að tíl þess að greiða gjöld og fá skirteini. Minnist þess, að aðeins sltuldíauisir félagair hafai aðgang að aðalfundi, enda sýni þeir skírteini við inngangim. ezt er frá Brðdrene Brmmn K* A UPMANNAH0FM. BIHJIH kanEpnifliBii f ðm* mm B. B möantóbafe FaB'Jt istls §if^Hg§i Aðalfnndnr verfea- kvenna f Hafnarfirðl Samnlngar hafa íekist við atviuRrekeain. AÐALFUNDUR verkakvenna- félagsins Framxtíðin í Hafn- arflrði vair haldinn fyrir nokkr- uim dögum. Ný stjórn var kosln fyrir fé- lagið og skipa hana þessar konur: Svanlaug Þorsteinsdóttir, for- tiMður, endurkosln. Salbjörg Magnúsdóttlr, ritarl. Guðiún Sigurðardóttir, féhiröir, endurkosin. Ingveldur Gísladóttir, fjánmálar ritari, endurkosln. Dagbjört Ivarsdóttir, varafor- ínaður, I varastjórn vom kosnar: Þón- Unn Helgadóttír, Aslaug Ás- mundsdóttir og Guðrún Nikulás- dóttir. Póstferðir föstudaginn 11. febrúar: Frá Reykjavík: Mosfellssveitar- Kjalarness-, Kjósar-, Reykja- ness-, Ölfuss- og Flóapóstar. Haínarfjörður. Seltjamarnes. Grímsness- og Biskupstungna- póstar. Laxíoss til Akraness og Borgarness. Snæfellsnespóstur. Austfjarða. — Til Reykjavíkur: Mosfellssveitar-, Kjalarness-, Kjósar— Reykjaness-, Ölfus- og Flóapóstar. Hafnarfjörður. Sel- tjarnarnes. Laxfoss frá Akra- nesi og Borgarnesi. Húnavatns- sýslupóstur. SMvd'«.rniar við Svíþjób í janúarmánuði vom óvenju- legia miklar. Suma daga var afla,- miagníð svo rnikið, að síldaiverk- smíðjur greiddu aðoins þrjá aúxa fyrlr kíló af síldinni. (FO.) Á fundinuan var rætt um úrslít saanniniganna við arvinnurekend- Ur. Hafa venkakonur fengið ali- vem’egar kjarabætuT, og rikti ár nægja með úrslít samnin.gann:a. ðskóla Islands. Frá ppdrætti SaBa happdrættlsmiða er nú I fulEum gangl um land alt. Nú eru allir miðar í umferS, sem EeyffEegt er samkvæmt happdrættlslSgunum. ATHUGIÐ: Tll 15. febrúar hafa menn ferréttindl ai númerum sínum, eftlr þann tfma elga menn á hætlu, afl pau verSS seld öflrum. UMBOÐSMENN Í REYKJAVÍK ERUs Frú Anna Ásmundsdéttlr & frú Guflrún BJörns- déttEr, Túngötu 3, sfmi 4380. Oagbjarttir SigurÖssen, kaupm., Vesturgötu 45, sími 2814. Einar Eyfólfsson, Ecaupm., Týsgötu 1, sfml 3586. Eiís Jénsson, kaupm., Reykfavfkurveg 5, sfmi 49?0. Helgg Sivertsen, Austurstræti 12, sfrsii 3582. Jörgen Hansen, ILaufásvegl 81, sími 3484. Frú Maren Pétursdéttir, Laugavegi 66, sítni 4010. Pétur HaBidérsson, Alþýfluhúsfnu. Stefán A. Pálsson & Ármann, Varflarhúslnu, sími 3244. UMBOÐSMENN í HAFNARFSROI ERU: Valdlmar Long, kaupm., síml S28S. Verzlun S»orvalds Bfarnascnar, sfml 93J0.

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.