Tíminn - 22.05.1919, Blaðsíða 4
184
TÍMINN
Augnlæknisferðalag 1919.
Með Sterling 5tn strandferð vestur um land 7. júlí,
frá Reykjavík til Seyðisfjarðar. Paðan 1. ágúst lil
Akureyrar.
Dvel á Seyðisíirði frá 20.—31. júlí.
A. Fjeldsted.
Tímarit ísl. saiiiinafélaqa.
Ritstjóri Jónas Jónsson frá Hriflu.
Ritið fjallar um allar greinar samvinnumála. Upp-
lagið hefir verið aukið, og getur ritið því tekið móti
nýjum kaupendum. Heftin eru 4 á ári. Verðið afarlágt:
2 krónur ef keypt er alt að 50 eintökum, kr. 2,25 sé
keypt alt að 25 eintökum. I lausasöln kostar árgangur-
inn 3 krónur. Afgreiðsla og innheimta er hjá Guð-
brandi Magnússyni, Skólavörðustíg 25, sími 749.
Gjörist kaupendur þegar í stað!
börnin fái hug á slíkum hlutum, og
það er ekki erfitt að vekja á þeim
aldri mætur á líkamsatgjörfi, fim-
leika og hreysti. Þaðan sprettur
svo með árunum, ef rétt horfir,
íþróttakapp, vinnuhugur og snerpa.
Mig langar ekkert til, þó unt væri,
að gera þau sem flest að bókalús-
um. Eg er ekkert ginkeyptur fyrir
þeirri þjóðmenningu, að sem flestir
vilji og treysti sér til að verða
skáld og rithöfundar. Við þurfum
— mér liggur við að segja fyrst
og fremst — táp og fjör og fríska
menn. En af annari hálfunni ætl-
ast eg til að skólinn veki eflirtekt
þeirra á því sem er í kringum þau,
kenni þeim að gefa gaum ísl. nátt-
úru, þeim undrum og dásemdum,
sem heimahagarnir, sveitin þeirra
hefir að geyma. Kenni þeim að
lesa og skilja íslensku á íslenskum
bókum og hagnýta sér þær, bæði til
gagns og gamans. Glæði skjm
þeirra, eftir þvi sem unt er á þeim
aldri, á öllu góðu og fögru, fyrst
og fremst í kristinni trú og sið-
gæði, en jafnframt hvar sem er,
í náttúru, mannlífi, bókmentum
og sögu okkar sjálfra. — En
hann þarf líka að veita þeim
svo mikla fræðslu um önnur lönd
og þjóðir, að þau komi ekki alveg
úr fjöllum, þegar um þau efni er
að ræða í blöðum og bókum. —
Mér finst ekkert barn mega fara á
mis við þetta. Til þess arna nægja
engar, bækur engir dauðir bók-
stafur. Með þeim þarf að minsta
kosti lifandi orð og áhrif frá góð-
um manni, vitrum og lagkænum
áhugamanni.
Pað er vandfundinn maður í
þessa stöðu það játa eg, en vinnan
er líka inndæl og blessunarrík,
guði þekk og góðum mönnum. Og
mér þykir vænt um að geta sagt
það, að það hefir margt manna
skrifast út héðan á þessum 10 ár-
um, sem eg hefði með ánægju
þorað að trúa fyrir því. Eg efast
elckert um að svo verði áfram.
Já, ef eg réði yfir miljónum þá
skyldi elcki heldur kennaraskólinn
bíða önnur 10 árin eftir æfinga-
skóla. há skyldu lika Sunnlending-
ar fá lýðskóla, góðan alþýðuskóla,
áður en fossarnir þeirra verða
fjötraðir til vinnu, jafnvel á undan
Flóaáveitunni, því að víst er fossa-
aflið mikilsvirði og frjóefni jökul-
vatnsins, en 1000 sinnum er mann-
fólkið fneira verf, sem býr þar, og
ef það á að úrættast, sökkva nið-
ur í deyfð og ómensku, þá mega
fyrir mér fossarnir duna óbundnir
eins og áður, og jökulárnar fleygja
í sjóinn frjóefnum sínum um ald-
ur og æfi.
Og þá skal eg nú ekki tefja
lengur tímann á þessu tali. Ein-
ungis kveðja ykkur hér öll að
skólaslitum með kærri þökk fyrir
samveru og góða samvinnu, kenn-
ara, prófdómara og námsfók. Eg
þakka ykkur námsfókinu sérstak-
lega fyrir hvað djörf þið voruð,
að koma liingað í haust með því
útliti sem var. Pað réðist ekki bet-
ur úr en áhorfðist heldur þvert á
móti. Veturinn varð ykkur vitan-
lega óvenju erfiður að ýmsu leyti,
sumum ákaflega, en eg hef aldrei
heyrt ykkur æðrast. Eg er því svo
væntinn að gera mér von um, að
þið sjáið ekki eftir dirfskunni þrátt
fyrir alt, og óska vildi eg, að þið
þyrftuð þess aldrei. Eg vona það
lika og óska, að ykkur, sem ekki
eruð útskrifuð, sjái eg hér öll faeil
og glöð að hausti, og að útlitið
verði þá dálítið árennilegra og
bjartara framundan. Til ykkar
hinna mun eg þá líka hugsa, livar
sem þið verðið þá niður komin.
Þess er stundum getið í gömlum
sögum, að menn léðu giftu sína til
fylgdar mönnum, er lögðu af stað
í vandasamar sendiferðir. Sú er mér
í svipinn auðsæst og liugstæðust gifta
mín í lífsstarfi mínu, hve miklum
hlýleik og góðvilja eg lief einlægt
átt að mæta hjá þeim sem eg átli
að vinna fyrir, bæði ykkur og
öðrum. Eg vildi að eg gæti fengið
ykkur öllum þá giftu til fylgdar,
það væru makleg laun fyrir við-
kynninguna. Eg hef þá öruggu trú,
að guðs blessun fylgi því starfi, sem
svo vel er þakkað og þegið, þó að
það sé í veikleika unnið. Guð
blessi ykkar æfistörf og æfispor,
livar sem þau eiga að liggja. Og
slítum svo skóla með sameiginleg-
um bænarsálmi fyrir okkur öllum
saman. Magnús Helgason.
Atliugist.
Tölublaðatala á siðustu þrem
tölublöðum »Tímans« er röng, 31.,
32. og 33. í stað: 37., 38. og 39.
Eru lesendur beðnir að virða á
hægri veg þessa óaðgæslu, en hún
stafar af þvi, að aukablöðin, sem
íluttu fossanefndarálitið, gleymdust
úr röðinni, bæði hjá ritstjóra og
setjara. Blaðsíðutalan breytist eftir
því.
3þr6ttalijið i Reykjavik.
Það heíir verið ærið dauft und-
anfarin ár. Glíman að kalla út-
dauð. Og áhugi yfirvaldanna með
leikfimi ekki meiri en svo, að
hinn eini verulegi íþróttakennari,
sem völ er á, hefir dvalið upp í
sveit, norður á landi, síðastliðna
tvo vetur. Það hefir ekki þótt neitt
handa honum að gera.
Þetta er sýnishorn 'af þvi hvernig
sum svið menningar eru vanrækt
hér á landi. Eða öllu heldur, öll
þau svið, þar sem menn ekki
leggja augnabliksgróðann um leið
og verKinu er lokið. Að vísu mun
marga gruna óljóst, að Iífsaflið og
heilsan er auðnr, engu síður en
síldartunnur og fossa-áburður. En
samt er látið reka á reiðanum.
Von bráðar verða olympisku-
leikirnir haldnir — í Antwerpen að
sögn. í tvö síðustu skiftin hafa
íslendingar sótt þangað með nokkra
menn, a. m. k. sjmt sér-íþrótt okkar
glimuna. Par skal jafnan kept um
grip einn, sem verður sigurlaun
þess manns, er þar sigrar í ís-
lenskri glímu. Pað væri varla sæmi-
legt, að hætta nú að koma fram
sem sérstök þjóð út á við, eftir að
sjálfstæðið er fengið.
En hvað sem líður þátttöku i
alþjóða-kappleiknum, þá er samt
alófært, að engin vel fær íþrólta-
fræðingur sé í höfuðstaðnum. —
Liggur næst íþróttafélagi Reykja-
víkur, að hafa þar forustuna, því
að starf þess hljdur að verða lítils-
virði, ef enginn er i bænum, sem
kann vel að hafa forstjórn í þeim
efnum. Þar næst er það skylda
alþingis, að sjá svo fyrir kennara-
skóla landsins, að þeir sem þar
nema, verði færir til að liafa á
Baldvin Einarsson
aktýgj asmiður.
Laugaveg 67. Reykjavík. Sími:648 A.
Þakkarávarp.
Öllum þeim sveitungum okkar
sem okkur hafa veitt hjálp í bág-
indum okkar, bæði með stórkost-
legum fjárgjöfum og á- margvís-
legan annan hátt, vottum við
okkar innilegasta þakklæti, og
biðjum guð að launa þeim af
ríkdómi sinnar náðar.
Hærukollsnesi ‘“/i 1919.
Ingveldur Ásmundsdötlir.
Páll Porsteinsson.
Drengur
getur fengið að Iæra skraddaraiðn
hjá
Gruðmundi Bjarnasyni
klæðsltera.
Aðaistræti 6. Reykjavík.
Smáskrijtir Varðans
færeyskt tímarit, kemur út árlega í
9 heftum. Flytur sögur, kvæði og
ýmsan fjölbreyttan fróðleik. Kostar
hér á landi 3 krónui/ árgangurinn.
cingakrossur
færeyskt vikublað, blað sjálfstæðis-
mannanna. Kostar hér á Iandi 6
krónur árgangurinn.
Ritstjóri Timans tekur á móti
pöntunum hvors tveggja ritsins og
annast útsending.
Hækur og ritföxig-
kaupa mcnn í
Bókaverzlun
Sigfúsar Eymundssonar
Kaflýslng/ lijá bæudum, —
Mæling á vatni, upplýsingar um
kostnað og annað er lýtur að raf-
stöðvum stórum og smáum önn-
umst við.
Skrifið okkur og biðjið um upp-
lýsingar. Við svörum tafarlaust.
//.//. Rafmagnsfélagið Hiti og Ijós.
Vonarstræti 8. Reykjavík.
hendi íþróttakenslu út um land.
Hér er um svo smávægilegan kostn-
að að ræða, en hagnaðurinn hins
vegar óútreiknanlegur, að óhætt
mun að vænta góðra málaloka.
íþróttamaður.
AY! Hafið þér gerst kaupandi
að Eimreiðinni?
Ritstjóri:
Tryg-gvi þórhallsson
Laufási. Sími 91.
Prentsmiðjan GuteDbery.