Tíminn - 04.06.1919, Blaðsíða 4

196
T I M I N N
Tillaga.
Verður landsversluninni haldið
áfram? Þannig spyr margur nú,
því allir vænta, að dýrtíðinni fari
nú smám saman að létta. Skoð-
anir manna eru mjög skiflar um
þetia efni, vilja sumir að verslunin
haldi áfram, en aðrir að hún hætti.
— Mér finst, að það geti ekki kom-
ið til mála, að verslunin haldi á-
fram í þeirri mynd, sem nú er,
því það mundi skapa óeðlilega
samkepni, og vera ósamrýmanlegt
við það fyrirkomulag viðskifta-
lifsins, sem nú á sér stað hjá oss.
— f>að er óeðlilegt, að ríkið keppi
sjálft um viðskiftahagnaðinn við
þá menn, sem það hefir selt rétt-
indi til þess, að hafa viðskiftin
með höndum. Öðru máli er að
gegna, ef rikið tæki að sér einka-
sölu á einhverjum vörutegundum.
En um það atriði skal eg ekki
ræða að sinni, því tillaga mín fer
í aðra átt.
Eins og kunnugt er hefir það
rúgmjöl, sem vér höfum neytt nú
í striðstíðinni, verið mjög blandað;
svo mjög hefir mjölið verið bland-
að einhverju rusli, að brauð úr
sumum pokunum hafa varla verið
manna matur. þótt mest hafi borið
á þessu nú, hefir oft áður verið
kvarlað undan því, hve gróft ’út-
lenda rúgmjölið hefir verið, og allir
sem malað hafa rúginn sjálfir, hafa
fundið mjög mikinn mismun á
gæðum mjölsins. Er nú nokkur
nauðsyn á því, að halda því áfram
að láta útlendinga mala handa
okkur rúginn? Eg hygg að allir,
sem athuga þetla atriði, hljóti að
svara spurningunni neitandi. Til
er nóg fossaíl í landinu til þess að
snúa kvörnunum, og nú eigum
við skip til þess að flylja korn-
ið frá framleiðslulöndunum og
verslun til þess að annast um
um sínum; því jafnvel þótt fræðsla
hans hafi verið og sé ágæt í
læknisfræðum, þá er hitt ekki
minna um vert, hve samviskusem-
in og umhyggja fyrir sjúklingum
hans er mikil, og er í því sem
öðru lærisveinum sinum til fyrir-
myndar, það er sá þáttur í kenn-
arastarfi G. M., sem hann leggur
hina mestu áherslu á, og hefir
með því áreiðanlega haft hin
heillaríkustu áhrif á lærisveina
sína, og mun ávalt verða lil fyrir-
myndar hverjum góðum lækni.
G. M. hefir ekki ritað ýkja mik-
ð í læknisfræði, enda er það síst
við að búast, þar sem hann hefir
að heita má verið alt af önnum
kafinn, hefir á hendi tímafreka
kenslu, auk mikilla læknisstarfa.
Þó hefir hann ritað töluvert bæði
í dönsk og þýsk læknatímarit um
sullaveiki. Ritgerðir hans eru, eins
og vænta mátti, frábærlega vel rit-
aðar, bera Ijósan vott um staka
vandvirkni og samviskusemi. Rit-
gerðir þessar hafa orðið til þess,
að hann er nú álitinn sá læknir-
inn hér á Norðurlöndum, er hafi
framletSir ait, sem til aktýgja lýtar,
og margt, sem til reiðskapar heyrir.
Heftr nægar birgðir fyrirliggjandi, svo sem: 4 tegundir
aktýgi, kraga, klafa (bogtré) og allskonar ól-alar og járn,
sem selst lauslega, alt til búið.
Klyfja-töskur, hnakk-töskur, hesta-höft, taum-beisli, allskonar
ólar tilheyrandi reiðskap, beislis-stengur, istöð, svipur o. m. fl.
Alt sntíðað úr besta efni sem fæst, og vinnan svo
vönduð sem unt er.
Gangið inn á Laugaveg 67, áður en þið festið kaup
annarsstaðar.
Pantanir, utan af landi afgreiddar íljótt, því alt er
tilbúið.
Hotið talsímaim og biðjld um nr. 64§ A.
Oiilcivin Einarsson.
Laugaveg 67. Aktýgjasmiður. R.eykjavík.
Heildsaia. Smásala.
Söðlasmíðabúðin Laugavegi 18 B. Simi 646.
Stærst og fjölbreyttast úrval af reiðtýgjum, aktýgjum, og öllu tilheyrandi
s.s. allskonar ólum, beislum, töskum o. fl. Klyftöskurnar orðlögðu. Af
járnvörum: Beislisstangir, úr járni og nýsilfri, munnjárn, taumalásar,
ístöð og allskonar hringjur, einnig svipur, keyri, hestajárn, o. m. fl. —
Ennfremur stærri og smærri tjöld úr ágætu efni, vagna-yfirbreiðslur, fisk-
ábreiður og hestateppi. Fyrir söðlasmiði: Hnakk- og söðulvirki, plyds,
dýnustrigi, hringjur, beislisstangir.ístöð.taumalásar, keyri,leður,skinno.fl.
íiérstaklega er mælt meö spaðalinökliuni
enskum og íslenskum.
Stöðug viðskifti í öllum sýslum landsins. Pantanir afgreiddar fljótt og
nákvæmlega. Byrjunarviðskifti verða undantekningarlítið stöðug viðskifti.
Söðlasmíðabuðin Laugavegi 18 B. Simi 646.
Heildsala. E. Kristjíinsson. Smásala.
fullkomnustu þekkingu á meðferð
sullaveikinnar. Hann hefir því ver-
ið fenginn til þess að rita um
sullaveiki í nýútkomið rit, sem er
samið af helstu háskólakennurum
Norðurlanda í læknisfræði, og heit-
ir: Lœrebog i Intern Medicin.
Hann er einn hinna fáu manna,
sem er ekki að eins sómi stéttar
sinnar, heldur og þjóðar sinnar,
og er óskandi, að örlagavöldin
ætli honum énn þá mikið að
vinna í þjónustu þessarar þjóðar,
sem hefir borið giftu til þess, að
fá hann í sonahópinn.
(Læknablaðið.) ))GreX.«
Góðui’ gestur. Vilhjálmur Slef-
ánsson norðurfari er væntanlegur
hingað i sumar. Verður gestur
landsins, að boði stjórnarinnar.
Kúadauði. Borið hefir á miklum
kúadauða í Vestmannaeyjum í vor,
vita menn ekki hvað veldur. —
Búist við því, að dýralæknir muni
rannsaka.
Almanak Ólafs Thorgeirssonar
er nýkomið hingað að vestan, og
er það 25. árgangur þess. Er það
ilt hve það er lítið ke^'pt hér, því
að það er ávalt næsta fróðlegt og
skemtilegt aflestrar. Megingreinin
er eftir Jón Jónsson frá Mýri:
Safn til landnámssögu íslendinga
í Vesturheimi, sem nær yfir Vatna-
bygðir, vestasta hlutann. Væri
freistandi að prenta upp marga
kafla úr ritinu. Hér kemur að eins
ein glefsa úr Iandnáinssögunni:
»Að sjá móður Steingríms, Guð-
nýju, sem nú er 84 ára gömul,
spinna á islenskan rokk, sem raf-
urmagn snýr, er hrífandi sjón fyrir
mig, sem um tugi ára hefi vonað,
að rafurmagn, framleitt af íslensk-
um fossum, mundi reisa ísland
til efnalegs sjálfstæðis. — Petta
smá-áhald, sem sett er í samband
við rokkinn og lampann gömlu
konunnar, hefir gert henni mögu-
legt, að búa til tugi sokka og vetl-
inga handa íslenskum hermönn-
um«.
Fjármark mitt er: Tvístýft a. h.,
sneiðrifað fr. biti a. v.
Porgeir Porsteinsson
Arnheiðarst., Fljótsdal
Norður-Múlasýslu.
kaupin. — Tillaga mín er því í
sem fæstum orðum þessi:
1. Að bygðar verði á hentugum
stöðum, nægilega margar myln-
ur til þess að mala þann rúg,
er landið þarf.
2. Að landsverslunin verði látin
annast kaup á rúginum og sölu
á rúgmjölinu, og hafi auk þess
með höndum yfirumsjón með
mölunarstarfinu.
3. Að skip landssjóðs verði notuð
til flutninganna.
Mér er það vel ljóst, að mjög
margt kemur til greina, er mælir
með og móti þessari tillögu; en
það er ekki ætlun mín, að ræða
málið itarlega nú, heldur að eins
vekja máls á því.
Ölluin hlýtur að vera ljóst, að
þetta er nauðsynjamál, þess vert,
að því sé gaumur gefinn.
Böðvar Bjarnason.
Fréttir.
Tíðin. Sama vorblíðan hvern
daginn eftir annan. Mun það nú
óvíða, sem kýr eru ekki komnar
út.
Bannlög á Norðurlömlum. At-
kvæðagreiðsla á að fara fram í
Noregi næsta haust um tilbúnings,
aðflutnings og sölubann á áfengi
í Noregi. í Danmörku mun þess-
og ekki langt að bíða, að sams-
konar atkvæðagreiðsla fari frarn.
Og það er talið vafalítið á báðum
stöðum, að bannið sigri.
Verður hún skiljanlegri í þessu
Ijósi framkoma ritsljóranna tveggja,
hin marg-umtalaða, og verður
okkur til enn meiri hnjóðs.
Sagði ísafold frá því á ný-
lega, að þrír ritstjórar hefðu
komið fram af íslands liálfu á
blaðamannafundi dönskum nýlega,
þeir: Ólafur Björnsson, Vilhjálmur
Finsen og Jón Stefánsson, Norður-
landsins sáluga. Mundi sú þrenn-
ing harla ólíkleg til þess, að koma
rétt fram af hálfu bannlandsins í
þeim löndum, sem ætla að fara
að stíga sama spor.
Látnar. Aðfaranótt þess 29. þ. m.
dó hér í bænum frú Guðríður
Thorsteinsson, ekkja Steingríms
rektors.
Hinn 1. þ. m. andaðist og hér
í bænum frú Louísa Jenson, ekkja
Björns skólakennara Jenssonar.
Látinn er 17. þ. m. Guðmundur
Halldórskon Kálfhóli í Skeiðahreppi
73 ára gamall, áður bóndi þar.
Ritstjóri:
Tryggvl í’órhallBsoii
Laufási. Sími 91.
Prentsmiöjan Gutenberg.